Μέχρι και 40% ανέρχεται η μείωση της κατανάλωσης στα αρτοποιεία της Μαγνησίας σε σχέση με πέρυσι, καθώς η οικονομική κρίση κτυπά όλο και πιο έντονα τα νοικοκυριά που κάνουν οικονομία ακόμη και στο ψωμί, ενώ μεγαλύτερη είναι η μείωση στην κατανάλωση άλλων γλυκών και αλμυρών εδεσμάτων.
Εκεί που παλιότερα αγόραζαν καθημερινά είτε μισό κιλό είτε ένα κιλό ψωμί τώρα αυτό έχει μετατραπεί για αρκετές οικογένειες σε αγορά ανά δύο ή και τρεις ημέρες.
«Δεν αφήνουν να πάει χαμένο ούτε ψίχουλο» τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος των αρτοποιών Μαγνησίας κ. Γκίκας θέλοντας με αυτή τη φράση να περιγράψει την κατάσταση που επικρατεί.
Ορισμένοι καταναλωτές για να μην πετούν το ψωμί της ημέρας το βάζουν ακόμη και στο ψυγείο, για να μην χαλάσει, ενώ στα χωριά κάποιοι το έχουν γυρίζει και στο ζύμωμα επιστρέφοντας έτσι στα παλιά χρόνια.
Στη Μαγνησία δραστηριοποιούνται γύρω στα 170 αρτοποιεία που μέσα σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες κάνουν πραγματικό αγώνα για να επιβιώσουν. Στη συντριπτική τους πλειονότητα τα αρτοποιεία αποτελούν οικογενειακές επιχειρήσεις, ενώ δεν λείπουν και αυτά που απασχολούν εργαζόμενους.
Οι συνθήκες με την αγορά και την κατανάλωση είναι πολύ δύσκολες και πέντε αρτοποιεία στο νομό δεν μπόρεσαν να αντέξουν και έκλεισαν.
Ο ΦΠΑ μπορεί να μην αυξήθηκε στην πρώτη ύλη για το ψωμί που είναι το αλεύρι, αυξήθηκε, όμως στα άλλα υλικά. Όπως τόνισε ο κ. Γκίκας η μείωση στην αγοραστική κίνηση στα αρτοποιεία για την κατανάλωση ψωμιού έχει μειωθεί μέχρι και 40% στην περιφέρεια, ενώ στο Βόλο αγγίζει και το 20%. Ακόμη η μείωση είναι ακόμη και στα διάφορα γλυκά εδέσματα και τα αλμυρά που πωλούνται στα αρτοποιεία.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως τα αρτοποιεία θα απορροφήσουν την αύξηση του ΦΠΑ και δεν φαίνεται να αυξάνουν τις τιμές στο ψωμί και τα άλλα προιόντα, ενώ πρόσθεσε πως οι αρτοποιοί έχουν ξεχάσει από πότε είχαν κάνει την τελευταία αύξηση στο ψωμί.
Ο αγώνας των αρτοποιών είναι συνεχής και ο κ. Γκίκας τονίζει για την επόμενη ημέρα πως «αγάντα και ο Θεός βοηθός».
Πάντως τα αρτοποιεία θα συνεχίσουν το φιλανθρωπικό έργο που έχουν ξεκινήσει μέσα στα χρόνια της κρίσης προσφέροντας ποσότητες ψωμιού και άλλα είδη στις Ενορίες για τα Σπίτια Γαλήνης, σε άπορες οικογένειες, ακόμη και σε σχολεία επιτελώντας μια πολύ ουσιαστική λειτουργία.