Δεν έκλεισε η αναμέτρηση με το κακό…

Η «μάχη» κατά του φασισμού δεν τέλειωσε χθες. Η δικαιοσύνη έπαιξε τον κρίσιμο ρόλο της και δεν εξέθεσε την ίδια τη χώρα και τις δεσμεύσεις της στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο.
Θα μπορούσαν όμως τα γεγονότα να εξελιχθούν διαφορετικά, χωρίς να προκαλείται σε κανέναν έκπληξη για τη στάση της δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Η εισήγηση της εισαγγελίας στη δίκη της Χρυσής Αυγής, για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστική. Δεν προκάλεσε καμία έκπληξη, αλλά οργή.
Χθες λοιπόν δεν σηματοδοτήθηκε το τέλος του δρόμου και με δικαστική απόφαση δεν έκλεισε η αναμέτρηση με το κακό. Αντίθετα. Ο ρόλος της «ζωντανής» κοινωνίας είναι να «απαντά» κάθε μέρα στις προσκλήσεις, να θάβει βαθιά το μίσος. Ο φασισμός στην καθημερινότητά μας έχει πολλά πρόσωπα και μια απόφαση δεν σημαίνει το τέλος μιας ατέλειωτης διαδρομής που έχουμε να διανύσουμε.
Ο κίνδυνος είναι δίπλα μας, είναι καθημερινός και με τις φασίζουσες αντιλήψεις πρέπει να αναμετρηθούμε σε όλα τα επίπεδα, σε μια χώρα που οι θεσμοί της αρνούνται να λειτουργήσουν και ο κάθε λαϊκιστής επενδύει στην καταρράκωσή τους.
Η χθεσινή ημέρα ήταν μια εξαίρεση. Φωτεινή, αλλά εξαίρεση.
ΚΑΤ. ΤΑΣ.