Η Παγκόσμια Ημέρα εξάλειψης κατά της βίας των γυναικών καθιερώθηκε, για να σηματοδοτήσει το πρόβλημα που βιώνουν εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο, να αφυπνίσει και να ευαισθητοποιήσει κράτη και φορείς στην κατεύθυνση της ανάληψης πρωτοβουλιών για την αντιμετώπιση του. Στα κείμενά του, ο ΟΗΕ τονίζει πόσο ευάλωτες είναι οι γυναίκες απέναντι στη βία, επισημαίνοντας τις συνθήκες που τη γεννούν και τις πολλαπλές μορφές της, που καταδικάζουν τις γυναίκες σε ανισότητα. Κι αν, μιλώντας για τη βία σε βάρος των γυναικών, μας έρχεται στο μυαλό η σωματική βία, η σεξουαλική κακοποίηση και η παράνομη διακίνηση και εμπορία τους, δε θα πρέπει να μένουμε αδιάφοροι και “να περνάμε στα ψιλά” δύο άλλες, ανάλογα επώδυνες και εξευτελιστικές για τη γυναίκα, μορφές της, που, δυστυχώς, παρουσιάζονται με μεγάλη συχνότητα και στις πολιτισμένες (;) κοινωνίες μας: τη λεκτική βία, την εξύβριση και την ψυχολογική κακοποίηση, την απειλή για τη χρήση βίας και την πρόκληση του φόβου, που μετατρέπει τις γυναίκες σε υπάκουα ενεργούμενα. Το θλιβερό κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιπτώσεων άσκησης βίας σε βάρος των γυναικών είναι ότι, τόσο οι ίδιες, όσο και το κοινωνικό περιβάλλον, ανεξαρτήτως κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου, επιλέγουν τη σιωπή, ενώ, όταν τολμήσουν να μιλήσουν, είτε δε βρίσκουν σθεναρούς υποστηρικτές, είτε συχνά «ελέγχονται» και οι ίδιες για το αν προκάλεσαν με τη συμπεριφορά τους… Οι θύτες σχεδόν πάντα θα βρουν μια δικαιολογία…
Στον Βόλο, με αφορμή την ημέρα, επιλέχθηκε να φωταγωγηθεί το κτήριο του Δημαρχείου με πορτοκαλί χρώμα, για να περάσει το μήνυμα κατά της βίας των γυναικών. Αυτά στο εξωτερικό του κτηρίου, γιατί στο εσωτερικό του οι γυναίκες που συμμετέχουν στο Δημοτικό Συμβούλιο (για να μην αναφερθούμε και σε πολλές άλλες έξω από αυτό, που είχαν το θάρρος να ασκήσουν κριτική στη δημοτική αρχή) έχουν κατά καιρούς ζήσει πρωτοφανή περιστατικά. Περιστατικά που έχουν μείνει στη μνήμη με τίτλους, όπως οι «ψηλοτάκουνες γόβες», οι «φαντάροι», το «δάχτυλο» και άλλες εκφράσεις που δεν μπαίνουν σε τίτλους… Κι επειδή από φωτισμούς στο Βόλο είμαστε υπερπλήρεις, καλό θα ήταν να φωτίσουμε τα μυαλά. Γιατί εδώ πια δε χρειάζεται συμβολισμός, απαιτείται σεβασμός!
Και ουσιαστικά ωφέλιμο μήνυμα για το κοινωνικό σύνολο είναι όσοι θέλουν να μιλήσουν για το πρόβλημα, να μην περιορίζονται σε τυπικά ευχολόγια, “light” ανακοινώσεις και “βολικές” συνδιοργανώσεις, αλλά να έχουν το σθένος να μιλούν για πρόσωπα και καταστάσεις με το όνομα τους…