Κάπου στα 1.050 μέτρα του Ολύμπου, στην πλατεία της Καλλιπεύκης, ένα αναξιοποίητο πετρόχτιστο όμορφο περίπτερο μετατράπηκε σε δανειστική βιβλιοθήκη. «Οι ωραίες ιδέες και γενικά οι ιδέες σε βρίσκουν μόνες τους. Τότε που είσαι ανοικτός στη γύρω σου πραγματικότητα και λειτουργούν όλες σου οι αισθήσεις» αναφέρει η κ. Τασούλα Τσιλιμένη, πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ιδρύτρια της δανειστικής βιβλιοθήκης «Πάμε Περίπτερο».
Η λογοτεχνία ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι στη ζωή της κ. Τσιλιμένη. Η σχέση αυτή ξεκίνησε από την προφορική αφήγηση και τα παραμύθια της γιαγιάς και έφτασε να εξελιχθεί σε μια μεγάλη καριέρα συγγραφικού και ακαδημαϊκού έργου, με έμφαση στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Ως αναγνώστρια έμεινε πιστή στη λογοτεχνία και αυτό την οδήγησε στο να επιχειρήσει τη γραφή με το πρώτο της βιβλίο να εκδίδεται μόλις στα 21 της χρόνια. Μέσω των σπουδών της στα παιδαγωγικά συνειδητοποίησε τη δύναμη της λογοτεχνίας, ενώ κρίνει πως η συνάντησή της με τον καθηγητή κ. Β.Δ.Αναγνωστόπουλο καθόρισε την επαγγελματική της σχέση με τη λογοτεχνία, αφού είχε εξαιρετικό πρότυπο. Αυτές οι συναντήσεις σύμφωνα με την ίδια μετέτρεψαν το επάγγελμα της σε «χόμπι», κάτι που μέχρι σήμερα λατρεύει να ασχολείται μαζί του. Πλέον δεν μπορεί να διανοηθεί τη ζωή της χωρίς τη γραφή. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «η γραφή αποτελεί προσωπική μου ανάγκη επικοινωνίας, έκφρασης, διαμαρτυρίας, κ.λπ., ένα πλέγμα συνάντησης με τον άλλον, αλλά ουσιαστικά τον μοναδικό τρόπο για καταβυθίσεις στο μέσα μου».
Για την κ. Τσιλιμένη η επαφή με την λογοτεχνία, εκτός των άλλων, είναι καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη της ανθρώπινης πλευράς μας. Θεωρεί πως «είναι χρέος μας να μυούμε τα παιδιά στη λογοτεχνική ανάγνωση, όπως νοιαζόμαστε να τους προσφέρουμε εμπειρίες άθλησης, μουσικής και άλλων δραστηριοτήτων». Η ιδέα και υλοποίηση λοιπόν της δανειστικής βιβλιοθήκης «Πάμε Περίπτερο» αποτελεί μια ακόμη ενέργεια αυτού του «χρέους» που τόσα χρόνια υπηρετεί η κ. Τσιλιμένη ως εκπαιδευτικός.
Έχοντας δουλέψει και εκπονήσει διάφορες μελέτες στον τομέα, η κ. Τσιλιμένη έχει φτάσει στο συμπέρασμα πως «το βιβλίο ειδικά στην εποχή μας, πρέπει να βρίσκεται σε μια αμεσότητα επαφής με τα παιδιά». Για αυτό όταν μια μέρα περπατούσε στην πλατεία της γενέτειράς της, την Καλλιπεύκη, και είδε όμορφο πετρόχτιστο περίπτερο κλειστό και αναξιοποίητο, σκέφτηκε αμέσως τη μετατροπή του σε βιβλιοθήκη. Σκέφτηκε ένα παιδί να επιστρέφει από τις δραστηριότητές του ή να παίζει στον χώρο μιας πλατείας και να μπορεί να έχει πρόσβαση σε έναν δανεισμό βιβλίου άμεσα. Σκέφτηκε γονείς να περνούν από το «περίπτερο βιβλιοθήκη», να παίρνουν ένα βιβλίο και να το διαβάζουν εκείνη τη στιγμή με το παιδί τους σε ένα παγκάκι, στο τραπέζι ενώ απολαμβάνουν το αναψυκτικό τους.
Αυτές οι σκέψεις δεν άργησαν καθόλου να γίνουν πραγματικότητα και με πρότασή της στο ΔΣ του Μορφωτικού Συλλόγου της Καλλιπεύκης για την ίδρυση βιβλιοθήκης με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου οι ενέργειες ξεκίνησαν άμεσα. Μάλιστα όπως αναφέρει η ίδια, «η πρόεδρος κ. Βούλα Παπαδόντα ενεργοποίησε τα μέλη του ΔΣ και στήθηκε σε χρόνο ρεκόρ η βιβλιοθήκη».
Στις 16/7 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της βιβλιοθήκης με αναγνωστικές δράσεις. Η κ. Τσιλιμένη δεν πτοήθηκε από τις δυσοίωνες προβλέψεις λόγω χαμηλού αριθμού παιδιών στην Καλλιπεύκη και τις προτάσεις για την υλοποίηση του εγχειρήματος σε άλλες περιοχές. Αντίθετα, όπως δήλωσε η ίδια «σε τέτοια περιβάλλοντα ίσως είναι ακόμη πιο σημαντικό να προσπαθεί κανείς να δημιουργεί ευκαιρίες». Η βιβλιοθήκη ξεκίνησε με 135 βιβλία δικιάς της προσφοράς και στη συνέχεια με επιπλέον 60 από γνωστό της εκδότη.
Στην άποψη ότι το «Πάμε Περίπτερο» λειτουργεί ενάντια στον θεσμό της βιβλιοθήκης, η κ. Τσιλιμένη αντιτάσσεται τονίζοντας πως «απεναντίας μόνο ενισχυτικά μπορεί να λειτουργήσει γιατί καλλιεργεί στο παιδί τη σχέση του με το βιβλίο, το οποίο θα το αναζητήσει πιο συνειδητά στη συνέχεια στη βιβλιοθήκη της περιοχής του».
Για την κ. Τσιλιμένη το μεγαλύτερο ζήτημα είναι «το βιβλίο να είναι παντού».
Χρήστος Μητσιάκης