Επιχειρηματίας (παλαιόθεν) αλλά και πρόεδρος των ΗΠΑ (προσεχώς), με ισχυρά προσωπικά συμφέροντα ανά την υφήλιο… αλλά και εθνικές υποχρεώσεις, ο Ντόναλντ Τραμπ θα ήθελε, εάν μπορούσε, να εγκαινιάσει τη θητεία του στον Λευκό Οίκο, όπως και τα ξενοδοχεία του, με ένα χρυσό φτυάρι δηλαδή ανά χείρας και ευχές για χρυσοφόρες απολαβές.
Τέσσερις εβδομάδες πριν από την επίσημη ορκωμοσία του, όλοι αναρωτιούνται εάν αυτός πρόκειται να κυβερνήσει ως επιχειρηματίας με γνώμονα το κέρδος ή ως πολιτικός με γνώμονα το εθνικό συμφέρον; Από την απάντηση αναμένεται άλλωστε να κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η μοίρα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Το Σύνταγμα των ΗΠΑ πάντως είναι σαφές. Απαγορεύει ρητά σε όλους τους αξιωματούχους να δέχονται «οιουδήποτε είδους δώρα» από ξένες κυβερνήσεις. Στην περίπτωση του Ντόναλντ, ωστόσο, το θέμα περιπλέκεται στα όρια της (αντι)συνταγματικότητας, καθώς αυτός έχει λαμβάνειν ως επιχειρηματίας από τουλάχιστον 18 χώρες της υφηλίου. Ο ίδιος έχει ανακοινώσει ότι πρόκειται να παραχωρήσει τα ηνία των επιχειρήσεων στα παιδιά του.
Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, εξακολουθεί να τίθεται θέμα «σύγκρουσης συμφερόντων», εκτός κι αν υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι τα παιδιά του Τραμπ θα πάψουν ξαφνικά να σχετίζονται με τον πατέρα τους, ή ότι αυτός δεν θα επιστρέψει στις επιχειρήσεις μετά το τέλος της όποιας θητείας του στην πολιτική.
Σε μακροσκελές άρθρο του, το περιοδικό «Newsweek» υποστηρίζει ότι ακριβώς λόγω των επιχειρηματικών ανοιγμάτων του στο εξωτερικό, «ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ήδη ευάλωτος στην επιρροή από άλλα έθνη, μέσω δωροδοκιών ή ακόμη και εκβιασμών».
Το «Newsweek» προχωράει μάλιστα ακόμη παραπέρα ξεχωρίζοντας ως χώρες που θα μπορούσαν για παράδειγμα να ασκήσουν «εκβιαστική επιρροή» στον επερχόμενο 45ο πρόεδρο των ΗΠΑ: την Τουρκία, τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν, την Ιαπωνία, την Αργεντινή κ.ά.
Τον έχουν στο χέρι
Η «Washington Post» έρχεται να προσθέσει μεταξύ των χωρών που δυνητικά κρατούν τον Τραμπ στο χέρι: τη Σαουδική Αραβία, την Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ινδονησία, την Κίνα, το Ισραήλ, το Κατάρ κ.ά. «Τουλάχιστον 111 εταιρείες του Τραμπ έχουν κάνει μπίζνες σε 18 χώρες σε Νότια Αμερική, Ασία και Μέση Ανατολή» σημειώνει η «Washington Post», υπογραμμίζοντας μάλιστα με νόημα ότι ο μεγαλύτερος δανειοδότης της αυτοκρατορίας του Ντόναλντ Τραμπ τυχαίνει να είναι η γερμανική «Deutsche Bank».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα καθ’ ημάς παρουσιάζει φυσικά η περίπτωση της Τουρκίας. Στον ουρανό της Κωνσταντινούπολης ξεχωρίζουν άλλωστε δύο από τους ουρανοξύστες της αυτοκρατορίας Τραμπ (οι καλούμενοι «Trump Towers Istanbul»). Τα εν λόγω μεγαθήρια χτίστηκαν από τον τουρκικό όμιλο «Dogan». Εκαναν εγκαίνια το 2012 (παρουσία μάλιστα του Ερντογάν) και εκεί νοικιάζουν σήμερα γραφεία πολλές μεγάλες εταιρείες από ολόκληρο τον κόσμο.
Οσο για τα έσοδα από την εκμετάλλευση των συγκεκριμένων πύργων την οποία έχει αναλάβει ο όμιλος «Dogan», αυτά μόνο για τον Τραμπ φέρονται να ανέρχονται συνολικά σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια τα τελευταία χρόνια.
Πίσω στο παρόν ωστόσο, η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί στην Τουρκία γεννάει… υποψίες εκβιασμού. Και δικαιολογημένα, καθώς το καθεστώς Ερντογάν βάζει στο στόχαστρο κορυφαία στελέχη του ομίλου «Dogan» κατηγορώντας τα για σχέσεις με τους γκιουλενιστές, ενδεχομένως σε μια προσπάθεια να εκβιάσει ανταλλάγματα (την έκδοση του Γκιουλέν) από τον επερχόμενο 45ο πρόεδρο των ΗΠΑ.
Κάποιοι από τους ανθρώπους που διώκονται «τυχαίνει» άλλωστε (είτε οι ίδιοι άμεσα είτε οι συνεργάτες τους) να κάνουν μπίζνες με τον Τραμπ.
Ο ίδιος ο Ερντογάν είχε απαιτήσει στα τέλη του περασμένου Ιουνίου να αφαιρεθεί το όνομα «Τραμπ» από τους «Trump Towers» της Κωνσταντινούπολης, τότε ως αντίποινα για τις ισλαμοφοβικές δηλώσεις του Αμερικανού μεγιστάνα.
Στην πορεία, βέβαια, ο Τραμπ έμελλε να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ και τα δεδομένα να αλλάξουν και πάλι. «Εάν ο Ερντογάν ασκήσει μεγαλύτερη πίεση στην εταιρεία που καταβάλλει εκατομμύρια δολάρια στον Τραμπ και τα παιδιά του (σ.σ.: εν προκειμένω στον όμιλο «Dogan»), τότε τα έσοδα από τους πύργους στην Κωνσταντινούπολη θα μπορούσαν να κοπούν» σύμφωνα με το περιοδικό «Newsweek», όπερ σημαίνει ότι «ο Ερντογάν έχει επιρροή στον Τραμπ, ο οποίος Τραμπ από την πλευρά του θα έχει σύντομα την εξουσία να προχωρήσει στην έκδοση του Γκιουλέν».
Πώς θα εξελιχθεί η σχέση στον άξονα Αγκυρας-Ουάσιγκτον, μένει να φανεί.
Ο ίδιος ο Τραμπ, πάντως, ακριβώς πριν από έναν χρόνο, τον Δεκέμβριο του 2015, είχε παραδεχτεί σε ραδιοφωνική συνέντευξη ότι δυσκολεύεται να διαπραγματευτεί με την Τουρκία «επειδή έχει δύο μεγάλους πύργους στην Κωνσταντινούπολη», γεγονός το οποίο του δημιουργεί «μια μικρή σύγκρουση συμφερόντων».
Στήριξη
Παρόμοιες «συγκρούσεις» διαφαίνονται ωστόσο και στις σχέσεις του επιχειρηματία-προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με άλλες χώρες. Ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ εμφανίζεται για παράδειγμα να στηρίζει ανοιχτά τον «παρία» πρόεδρο των Φιλιππίνων, Ροντρίγκο Ντουτέρτε.
Ο λόγος για έναν ηγέτη που συγκρίνει τον εαυτό του με τον Χίτλερ και υπερηφανεύεται ότι έχει εξοντώσει (σκοτώσει) μαζικά περί τους 4.500 «εγκληματίες» μέσα σε διάστημα μόλις ολίγων μηνών.
Ο Τραμπ ωστόσο έχει πράγματι κάθε προσωπικό συμφέρον να στηρίξει τον Ντουτέρτε, καθώς περιμένει να ολοκληρωθεί ένας «Trump Tower» στο Μακάτι των Φιλιππίνων σε συνεργασία με την εταιρεία «Century Properties». Οσο για τον Φιλιππινέζο πρόεδρο, αυτός ανταποδίδει τη «στήριξη» διορίζοντας τον διευθυντή της «Century Properties», Jose E. B. Antonio, ως ειδικό απεσταλμένο της κυβέρνησης των Φιλιππίνων στις ΗΠΑ.
Επιχειρηματικά λέγεται ωστόσο πως είναι και τα κίνητρα πίσω από την τηλεφωνική συνομιλία που είχε στις αρχές Δεκεμβρίου ο Τραμπ με τον πρόεδρο της Ταϊβάν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραδοσιακά, ήδη από τη δεκαετία του 1970, έχουν επιλέξει να κρατούν τους δεσμούς με την Ταϊβάν σε επίπεδο «ανεπίσημο» για να μην προκαλούν την Κίνα (από την οποία η Ταϊβάν αποσχίστηκε το 1949). Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι από τον Ρίγκαν και μετά είχαν προτιμήσει να μη μιλήσουν στο τηλέφωνο με Ταϊβανέζο ηγέτη.
Ο Τραμπ έμελλε ωστόσο να σπάσει την παράδοση για λόγους… προσωπικούς, επειδή θέλει να φτιάξει το δικό του ξενοδοχείο στη χώρα, σύμφωνα με καταγγελίες. Μεγάλα οικοδομικά πρότζεκτ φέρεται να προωθεί ο επερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ και στο Μπουένος Αϊρες.
Τα εν λόγω σχέδια λέγεται μάλιστα πως συζητήθηκαν κατά την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Τραμπ με τον πρόεδρο της Αργεντινής, Μαουρίτσιο Μάκρι, στις 14 Νοεμβρίου.
Κατά τα λοιπά, ενδιαφέρον έμελλε να παρουσιάσει και η συνάντηση που είχε ο Ντόναλντ Τραμπ με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Σίνζο Αμπε στις 17 Νοεμβρίου στη Νέα Υόρκη.
Κι αυτό διότι παρούσα στο συγκεκριμένο μίτινγκ ήταν και η Ιβάνκα Τραμπ, κόρη του Ντόναλντ και επιχειρηματίας στον χώρο της μόδας η ίδια, η οποία… όλως τυχαίως θέλει να κάνει μπίζνες με τους Ιάπωνες (με την κρατική «Development Bank of Japan» εν προκειμένω).
ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ
Σε ένα θαύμα ελπίζουν οι Αμερικανοί
Τα πρώτα δείγματα γραφής που προσφέρει ο Ντόναλντ Τραμπ ως εν αναμονή πρόεδρος είναι αρκετά για να κάνουν πολλά εκατομμύρια Αμερικανών να ελπίζουν σε ένα θαύμα, που θα τους απαλλάξει από την εγκατάστασή του στον Λευκό Οίκο.
Κι όντως χρειάζεται ένα… θαύμα, ώστε η σημερινή ημέρα ?ημέρα επίσημης ψηφοφορίας στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων? να φέρει την ανταρσία στις τάξεις των εκλεκτόρων και να ανατραπούν οι εκλογικές ισορροπίες.
Παρότι η Χίλαρι Κλίντον έχει κερδίσει στη λαϊκή ψήφο με προβάδισμα 2%, έχει μόλις 232 εκλέκτορες, ενώ ο Τραμπ 306 σε σύνολο 538. Αυτό σημαίνει ότι για να χάσει ο Ρεπουμπλικάνος θα πρέπει να «αλλαξοπιστήσουν» τουλάχιστον 30 εκλέκτορες, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ μέχρι τώρα.
Από τις διερευνητικές ερωτήσεις των Αμερικανών δημοσιογράφων προκύπτει ότι μόλις ένας Ρεπουμπλικάνος εκλέκτορας έχει αποφασίσει να «απιστήσει» έναντι των ψηφοφόρων στην πολιτεία του, ενώ σε 29 πολιτείες και στην πρωτεύουσα οι εκλέκτορες δεσμεύονται και με ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση που αλλάξουν γνώμη εν μέσω της διαδικασίας ανάδειξης προέδρου.
Το σύστημα
Βάσει του εκλογικού συστήματος στις ΗΠΑ, ο νικητής σε κάθε πολιτεία τα παίρνει όλα, ήτοι όλους τους εκλέκτορες που της αναλογούν με πληθυσμιακά κριτήρια.
Το αίτημα επανακαταμέτρησης των ψήφων σε τρεις κρίσιμες πολιτείες, με πρωτοβουλία της υποψήφιας των Πρασίνων, Τζιλ Στάιν, δεν έγινε δεκτό από το δικαστήριο, οπότε η σημερινή ψηφοφορία αποκτά άλλο ενδιαφέρον.
Παρότι το αμερικανικό Σύνταγμα ορίζει ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο διεξαγωγής, πολλοί εκλέκτορες δέχτηκαν έναν καταιγισμό ηλεκτρονικών μηνυμάτων από ψηφοφόρους που τους ζητούσαν να αλλάξουν γνώμη και κατά συνέπεια την ψήφο τους.
Το ίδιο συμβαίνει κάθε φορά που εμφανίζονται δημοσίως ή στα social media.
Οι εκλέκτορες από τις 50 πολιτείες θα στείλουν σήμερα την ψήφο τους και το αποτέλεσμα θα δημοσιοποιηθεί το αργότερο μέχρι τις 6 Ιανουαρίου, οπότε θα ανακοινωθεί και επισήμως ενώπιον του Κογκρέσου.
ΟΙ ΔIAΔΟΧΟΙ
Με μία ανάρτηση στο Twitter ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε στις 13 Δεκεμβρίου ότι πρόκειται να παραδώσει τα ηνία των επιχειρήσεών του στους υιούς του, Ερικ και Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, πριν από τις 20 Ιανουαρίου του 2017, οπότε ορκίζεται επισήμως πρόεδρος των ΗΠΑ.
Πηγή: Έθνος