Στη μακρινή Αιθιοπία ο ερχομός της γέννησης του Χριστού γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 7 Ιανουαρίου, ενώ εξίσου εντυπωσιακός είναι και ο εορτασμός των Θεοφανίων δώδεκα ημέρες αργότερα. Ο Παύλος Καρανίκος, απόστρατος της Πολεμικής Αεροπορίας και λάτρης της φωτογραφίας, στο παρελθόν έχει τύχει να περάσει τα Χριστούγεννα κάτω από τον αφρικανικό ήλιο. Μίλησε για τις εμπειρίες του σ’ αυτή τη μυστηριώδη γωνιά της Μαύρης Ηπείρου, όπου οι Αιθίοπες γιορτάζουν με τον δικό τους τρόπο την έλευση του Θεανθρώπου.
Χριστούγεννα στη Λαλιμπέλα
Ο 66χρονος άνδρας, μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης Βόλου εδώ και 26 χρόνια, έχοντας παρακολουθήσει τις παραδοσιακές τελετουργίες των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων, έκανε λόγο για μία συναρπαστική εμπειρία. Η Αιθιοπία υπήρξε η 89η χώρα που έχει επισκεφτεί σε όλο τον κόσμο (η Μολδαβία έγινε η 90ή που προστέθηκε στον κατάλογό του το περασμένο καλοκαίρι), έχοντας ταξιδέψει δύο φορές εκεί το 2016 και το 2017.
«Επίκεντρο των χριστουγεννιάτικων εορτασμών είναι η πόλη της Λαλιμπέλα. Την προτιμούν περισσότεροι οι ξένοι, ενώ συρρέουν χιλιάδες πιστοί από κάθε γωνιά της Αιθιοπίας», είπε ο κ. Καρανίκος, για να προσθέσει: «Στη Λαλιμπέλα υπάρχουν έντεκα εκκλησίες, που έχουν λαξευτεί σε μονόλιθους. Η πιο όμορφη είναι του Αγίου Γεωργίου. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πράγματα που θυμάμαι, είναι ο χορός των ιερέων κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Κάθονται σε δύο αντικριστές σειρές και διασταυρώνουν τα βήματά τους, ενώ ξεχωρίζουν τα πολύχρωμα άμφιά τους. Στα μάτια των Δυτικών το θέαμα φαντάζει ιδιαίτερο. Έπειτα, είναι τα Θεοφάνια που γιορτάζονται στις 19 Ιανουαρίου. Βρέθηκα στην Αντίς Αμπέμπα, την πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, όπου έχουν φτιάξει μια δεξαμενή. Εκεί γίνεται ο καθαγιασμός των υδάτων. Οι πιστοί συγκεντρώνονται από την προηγούμενη και όλο το βράδυ ακούγονται παντού ψαλμωδίες. Το αποκορύφωμα της τελετής είναι το ράντισμα των πιστών με μάνικες από το αγιασμένο νερό της δεξαμενής».
Τα Θεοφάνια στην Αντις Αμπέμπα
Τα Χριστούγεννα στην Αφρική, όμως, δεν είναι τα μοναδικά που έχει γιορτάσει έξω από τα ελληνικά σύνορα. Εδώ και έντεκα χρόνια, με εξαίρεση το 2011, ταξιδεύει ανελλιπώς κατά τη διάρκεια των εορτών εκτός Ελλάδας, καθώς απασχολείται ως ξεναγός και συνδυάζει έτσι τα ταξίδια με την τέχνη της φωτογραφίας. Επιλέγει εξωτικούς προορισμούς, κυρίως σε χώρες της Ασίας. «Τρεις φορές βρέθηκα στο Βιετνάμ, όπως και στο Μαρόκο, αλλά και σε Ινδία και Κίνα», αποκάλυψε, καθώς αναφέρθηκε στην ευκαιρία που έχει να καταγράφει με τον φωτογραφικό φακό του εξίσου ιδιαίτερες σκηνές: «Σε όσες χώρες υπάρχει, έστω και μικρός χριστιανικός πληθυσμός, το καταλαβαίνεις, ενώ σε άλλες δεν γιορτάζουν καθόλου. Για παράδειγμα στο Μαρόκο στολίζουν, γιατί περιμένουν τους ευρωπαίους ταξιδιώτες. Στο Βιετνάμ, όπου υπάρχουν αρκετοί χριστιανοί, τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, φαίνονται περισσότερο από τις τοπικές θρησκευτικές γιορτές. Στην Κίνα πέτυχα και Θεία Λειτουργία. Για την ακρίβεια, στην πόλη Χανγκτσόου, που βρίσκεται νότια από τη Σανγκάη. Όπως και στο Πεκίνο αντίκρισα δρόμους στολισμένους με γιρλάντες, αλλά και χριστουγεννιάτικα δέντρα, για την υποδοχή των τουριστών. Και στην Ινδία όταν πήγα, στην πόλη Ποντισερί, μία πρώην αποικία των Γάλλων, είδα να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα και να στολίζουν».