Ο Χρήστος Τρικαλινός είναι ομότιμος καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια ζει και δραστηριοποιείται στον Αλμυρό συμμετέχοντας ενεργά στην πολιτική, πολιτιστική και πνευματική ζωή του τόπου. Είναι μέλος του ΔΣ της Φιλαρχαίου Εταιρείας «Όθρυς».
Ο ίδιος μιλά στη «Θ» για τη διαδρομή του και το πολυδιάστατο έργο του:
«Γεννήθηκα το 1946, στις αρχές του εμφυλίου πολέμου, στον Βόλο. Οι γονείς μου λόγω των συνθηκών έφυγαν για το βουνό και έτσι έμεινα με τις θείες μου, αδερφές του πατέρα μου, οι οποίες με μεγάλωσαν παίζοντας τον ρόλο του πατέρα και της μητέρας. Σε ηλικία 2 ½ ετών βρέθηκα στις φυλακές στρατόπεδο Σαρακηνού στον Βόλο και στη συνέχεια εξόριστος στο Τρίκερι. Μεγάλωσα στον Αλμυρό, όπου τέλειωσα το 1ο Δημοτικό Σχολείο και τις 5 πρώτες τάξεις του εξατάξιου Γυμνασίου. Ολοκλήρωσα τις γυμνασιακές μου σπουδές στο 1ο Γυμνάσιο Βόλου. Πέρασα στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρόλαβα να ζήσω μερικούς μήνες με τον πατέρα μου που αποφυλακίστηκε το 1966 και συνελήφθη την 21 Απριλίου του 1967. Αναγκάστηκα και εγώ να εγκαταλείψω τις σπουδές και έτσι αυτοεξορίστηκα στην ΕΣΣΔ, στη Μόσχα, όπου γνώρισα τη μητέρα μου και τα δυο μικρότερα αδέρφια μου. Σε έναν χρόνο έμαθα τη γλώσσα και στη συνέχεια σπούδασα στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας, ολοκληρώνοντας τα 5 ½ χρόνια σπουδών με άριστα. Ξεκίνησα τη διδακτορική μου διατριβή στο ίδιο ίδρυμα, αλλά διέκοψα με τη μεταπολίτευση, επέστρεψα στην Ελλάδα και εκπλήρωσα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις. Επέστρεψα και πάλι στη Μόσχα και σε λίγα χρόνια υπερασπίσθηκα και τη διδακτορική μου διατριβή στην πυρηνική φυσική. Επέστρεψα οριστικά στην Ελλάδα το 1980. Tο 1981 εκλέχθηκα στη θέση του επιμελητή στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξα κυρίως στο Τμήμα Φυσικής, αλλά και στο Τμήμα Παιδαγωγικής Εκπαίδευσης, Πληροφορικής και Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Επιστημών. Πέρασα από όλες τις ακαδημαϊκές βαθμίδες, από επιμελητής έως καθηγητής. Έχω δημοσιεύσει περισσότερες από 60 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή περιοδικά και συμμετείχα σε περισσότερα από 50 επιστημονικά συνέδρια. Την περίοδο 1998-2004 διετέλεσα πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) ΑΕΙ. Υπήρξα για αρκετά χρόνια μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Γενικών Εξετάσεων και θεματοδότης σε θέματα Φυσικής. Συνταξιοδοτήθηκα το 2013. Το 2014 ανακηρύχθηκα ομότιμος καθηγητής. Εδώ και 3 χρόνια μένω μόνιμα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου στον Αλμυρό και προσπαθώ να συμβάλλω στη ζωή του τόπου μου
Έχω γράψει τα πανεπιστημιακά εγχειρίδια:
– Μοριακή Φυσική – Θερμοδυναμική (4 εκδόσεις).
– Ασκήσεις Φυσικής. Μηχανική (μαζί με τον Π. Ιωάννου) (4 εκδόσεις).
– Ασκήσεις Φυσικής. Ηλεκτρομαγνητισμός (μαζί με τον Π. Ιωάννου).
– Mathematics in General Physics (Μαζί με τον Ν. Δουμάνη).
– Μαθηματικά στη Γενική Φυσική (Μαζί με τον Ν. Δουμάνη) Εκδόθηκε το 2022.
Ένα εκλαϊκευτικό βιβλίο Φυσικής: «Τα πειράματα που συγκλόνισαν τη Φυσική».
Συμμετείχα επίσης στη συγγραφή βιβλίων Φυσικής για το Λύκειο.
Το 2021 εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό μου βιβλίο: «Σταγόνες μνήμης».
Μετέφρασα από τα Ρωσικά 2 λογοτεχνικά βιβλία:
– «Είναι γαλήνιες εδώ οι χαραυγές» του Μπορίς Βασίλιεφ.
– «Μια μέρα ένας αιώνας» του Τσινγκίζ Αϊτμάτοφ.
Επιμελήθηκα τα βιβλία:
– «Φυσική για παιδιά» του Α. Σικορούκ.
– «Μια ζωή σαν τόσες άλλες» της Γλυκερίας Σακελίων – Χατζή.
Δημοσίευσα πολλά άρθρα γενικού ενδιαφέροντος στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο της χώρας. Ενδεικτικά αναφέρω:
– «Ένας Έλληνας στο φεγγάρι» στην εφημερίδα του Πανεπιστημίου.
– «Η Σοβιετική ατομική βόμβα. Μια ιστορία Επιστήμης, τεχνολογίας, πολιτικής και κατασκοπίας» στο περιοδικό «Νεύσις».
– «Πρώτος στ’ αστέρια» στο ένθετο «Ιστορικά» της εφημερίδας «Documento».
– «Γιατί έσβησε (;) η ελπίδα» στο ένθετο «Ιστορικά» της εφημερίδας «Documento».