Ραγίζει καρδιές το αντίο του Θύμιου Παλάντζα, στον αδερφό του Χρήστο (Χρηστάρας), όπως ήταν γνωστός σε όλη τη Νέα Ιωνία και όχι μόνο. Ο Χρήστος Παλάντζας, ο Χρηστάρας της Νίκης, έφυγε προχθές από τη ζωή, σε ηλικία 61 ετών, μετά από καρδιακή ανακοπή που υπέστη και μαζί του έσβησε και το «χαμόγελο» της Νίκης. «Γειά σου αγαπημένε αδερφέ», τον αποχαιρετά ο κ. Θύμιος και εξιστορεί την πορεία ζωής του αδερφού του. «Όπως πετούσαν τα βήματά σου στις τέσσερις γωνιές της πόλης μας και σκόρπαγες το αθώο σου χαμόγελο, έτσι μας άφησες χθες (προχθές) και πέταξες για πάντα από κοντά μας». Στην αποχαιρετιστήρια επιστολή του, μιλά σε δεύτερο πρόσωπο, με μακρινό αποδέκτη τον αδερφό του, που δεν είναι πια εδώ.
«Δεν κλείστηκες ποτέ σου στους τέσσερις τοίχους – δεν το άντεχες – εκτός από μία μόνο φορά. Μικρό παιδάκι ήσουν, όταν οι αγαπημένοι μας γονείς έκαμαν το λάθος και «σ’ έκλεισαν» στο Παίδων της Νταού Πεντέλης. Δεκαετία του ‘60 ήτανε, στη δεύτερη βδομάδα της απουσίας σου όμως σε ξανάφεραν, με δάκρυα στα μάτια, στο σπίτι. Από εκείνη την μακρινή μέρα της επιστροφής σου, στην αγαπημένη μας πόλη μεγάλωσες λεύτερο πουλάκι στους δρόμους της, και στην οικογενειακή μας εστία με αγάπη από τους πάντες. Λίγοι τους ήταν εκείνοι οι σκληρόκαρδοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, που έκαμαν απόπειρες να σε περιγελάσουν, πάντα τους όμως έβρισκαν την οργισμένη αντίδραση από τους πολίτες του Βόλου και τους φίλους σου. Χρήστο θα βρίσκεσαι για πάντα εδώ. Εδώ που σκάει το κύμα σε κάθε γωνιά του Παγασητικού. Στον Άναυρο, στις Αλυκές, στην παραλία, στις ιαχές των φιλάθλων της αγαπημένης μας ομάδας, της Νικάρας, όπως την έλεγες και εσύ, και σε όλους τους πολίτες της πόλης μας, που σε αγάπησαν και σε δέχθηκαν στις παρέες τους, τους οποίους και ευχαριστούμε πολύ» . Στέλνοντάς σου το τελευταίο μου αντίο Χρήστο, θα ´θελα να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον τοπικό τύπο, στους δημοσιογράφους του, και σε όσους με τις ανακοινώσεις τους στάθηκαν κοντά στην οικογένειά μας με τα συλλυπητήριά τους».