Αναφορά στα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης για τον τουρισμό και την εστίαση– τα οποία ανακοινώθηκαν και επίσημα το απόγευμα της Τετάρτης από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη- έκανε το βράδυ της Τρίτης, στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ο βουλευτής Μαγνησίας και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τον τουρισμό, του οποίου είναι εισηγητής.
Ο Χρήστος Μπουκώρος, στην τοποθέτησή του, δεν δίστασε να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι επιδίδεται σε αντιπολίτευση εντυπωσιασμού, τη στιγμή που η κυβέρνηση αποδεικνύει έμπρακτα την στήριξή της στον κλάδο του τουρισμού, μέσα σε αυτή την πανδημία που άφησε ισχυρό αποτύπωμα, στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας.
Πιο αναλυτικά, στην ομιλία του Χρήστου Μπουκώρου αναφέρονται τα εξής: «Έρχεται ένα νομοσχέδιο για τον τουρισμό σε μια πολύ δύσκολη περίσταση για την ελληνική οικονομία και για τον ελληνικό τουρισμό. Όλοι έχουμε την αγωνία για να δούμε το αποτύπωμα της πανδημίας στο ελληνικό τουριστικό προϊόν. Όμως, κάνω αρχικά μια πολιτική παρατήρηση, λέγοντας ότι η επιτυχής διαχείριση της πανδημίας, από την ελληνική κυβέρνηση, το σύνολο του ελληνικού λαού και όλων των εκπροσώπων της δημόσιας ζωής και χάριν της ενότητας που υπήρξε στην αντιμετώπιση της πανδημίας, επιτρέπει στην χώρα μας να θέτει υποψηφιότητα, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες, ως κορυφαίος, τουλάχιστον, ευρωπαϊκός και γιατί όχι και παγκόσμιος προορισμός και να πάρει το μεγαλύτερο δυνατό κομμάτι, για να περιορίσει τις όποιες απώλειες που ήδη καταγράφονται.
Όποιος δεν κατανοεί αυτά τα δεδομένα, νομίζω ότι εσκεμμένα αποφεύγει την πραγματικότητα. Έρχεται, λοιπόν, στο πλαίσιο αυτό που έχουν δημιουργήσει οι συνθήκες, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Τουρισμού που κάνει δύο σοβαρά πράγματα: Τροποποιεί το τουριστικό προϊόν και με τις προβλέψεις του αυξάνει, αυτό που είναι ζητούμενο τις τελευταίες δεκαετίες, επιμηκύνει την τουριστική περίοδο στη χώρα.
Το νομοσχέδιο του υπουργείου τουρισμού ακολουθεί τις εξελίξεις στην τουριστική αγορά, αφουγκράζεται τις ανάγκες των εμπλεκόμενων με τον τουρισμό επαγγελματικών κλάδων και κυρίως, επιδιώκει, να αξιοποιήσει ένα από τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, το πλεονέκτημα του καταδυτικού τουρισμού, θέτοντας συγκεκριμένο πλαίσιο για την ανάπτυξή του. Η Ελλάδα των ναυαγίων, η Ελλάδα του πλούσιου βυθού, η Ελλάδα των καλών συνθηκών στον ελληνικό βυθό, ήταν χωρίς πλαίσιο μέχρι σήμερα.
Αν όχι στην Ελλάδα καταδυτικός τουρισμός, μέσα σε νόμιμο πλαίσιο, με προμετωπίδα την προστασία του περιβάλλοντος, τότε πού; Γιατί ότι λειτουργεί σε πλαίσια, είναι νόμιμο και φιλοπεριβαλλοντικό, ταυτόχρονα.
Δείτε όλα τα προηγούμενα χρόνια, που δεν υπήρχε ένα νομικό πλαίσιο για τον καταδυτικό τουρισμό. Τι έγιναν τα αρχαία ναυάγια; Από ποιους λεηλατήθηκαν; Ποιος φορέας και με ποιες δυνατότητες και κυρίως, με ποιο νομικό πλαίσιο, προστάτευσε την πολιτιστική μας κληρονομιά, όπως τα αρχαία ναυάγια του ελληνικού βυθού;
Η επί χιλιετίες ναυτική παράδοση της χώρας μας, έχει αφήσει τα σημάδια της στις ελληνικές θάλασσες, με αρχαία ναυάγια που γίνονται επισκέψιμα στο άμεσο μέλλον, όπως στην εκλογική μου περιφέρεια, στο νομό Μαγνησίας, στην Αλόννησο και στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του Αλμυρού.
Δεν πρέπει να μπει ένα πλαίσιο; Τέτοιου είδους ναυάγια υπάρχουν πολλά στον ελληνικό βυθό. Αυτά τα ναυάγια αποτελούν υποθαλάσσια μουσεία που θα μπορούσαν να δεχθούν τους ανάλογους επισκέπτες-δύτες, οργανωμένα προστατευμένα και σε συγκεκριμένο πλαίσιο.
Αργήσαμε πολύ, αλλά επιτέλους το κάνουμε τώρα. Το πλαίσιο του καταδυτικού τουρισμού προστατεύει όλα αυτά τα σπουδαίας σημασίας πλεονεκτήματα και ταυτοχρόνως, αναπτύσσει τουρισμό υψηλών εισοδημάτων και επεκτείνει την τουριστική σεζόν.
Υπάρχουν παραδείγματα στη Μεσόγειο, με πιο πετυχημένα αυτά στην Ισπανία και στα νησιά Μέδες, όπου έχουν δημιουργηθεί από τον καταδυτικό τουρισμό σε μία και μόνη περιοχή, εκατοντάδες θέσεις εργασίας και κύκλος εργασιών πολλών εκατομμυρίων. Έχει επεκταθεί η τουριστική σεζόν σε περίπου οκτώ μήνες, πράγμα που επαναλαμβάνω και υπογραμμίζω, παραμένει ζητούμενο για την Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια. Πώς δηλαδή θα επεκτείνουμε την τουριστική σεζόν, πώς θα φύγουμε από το μοντέλο «ήλιος, θάλασσα», το οποίο δεν θα το ακυρώσουμε, ούτε θα το καταργήσουμε. Θα παραμείνει, αλλά συμπληρωματικά.
Ωστόσο, υπάρχει μια φοβία στο ζήτημα των απαγορεύσεων αλιείας. Όπως εξηγούν, όμως, οι αρμόδιοι επιστήμονες των ειδικών φορέων, τα ιχθυοαποθέματα εμπλουτίζονται με ορισμένους περιορισμούς και αυτά διαχέονται στο ευρύτερο θαλάσσιο σύστημα.
«Όπως έχει αποδειχθεί μέχρι και σήμερα, στις χώρες που ανθεί ο καταδυτικός τουρισμός, η απαγόρευση αλιείας σε κατάλληλα επιλεγμένες περιοχές εξασφαλίζει ζωτικές ανάσες σε μια κατά τα άλλα κρίσιμα υπεραλιευμένη και πιεσμένη θαλάσσια περιοχή. Οι ανάσες αυτές, άλλωστε, μας επιστρέφονται στο πολλαπλάσιο, με την υπεραξία της προστασίας. Ψάρια και άλλα είδη αλιείας, που ανεμπόδιστα αναπαράγονται εντός των θαλάσσιων ορίων της προστασίας, διαχέουν τους απογόνους τους, εμπλουτίζοντας τα αλιευτικά αποθέματα των παρακείμενων περιοχών και ενισχύοντας, εν τέλει, την παράκτια αλιεία που, στις μέρες μας, ασφυκτιά και μαραζώνει, όπως ακριβώς η θάλασσα». Και αυτό το λέει το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.).
Μέχρι να γίνει όμως αυτό αντιληπτό θα πρέπει να δούμε πώς θα εμπλακούν στη μεταφορά και σε όλο το σύστημα των καταδύσεων και οι επαγγελματίες αλιείς – οι κύριοι χρήστες των τοπικών θαλάσσιων συστημάτων- για να έχουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα, μιας και είναι ένας κλάδος που χειμάζεται, παρά το ότι η κυβέρνησή μας και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, τους δίνει φέτος 15 εκατομμύρια και είναι η πρώτη φορά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια που παίρνουν αυτή την ενίσχυση.
Επίσης, θεσμοθετείται ένα άλλο είδους τουρισμού, το glamping – μια παγκόσμια τουριστική πρακτική- τα κάμπινγκ πολυτελείας, όπου ο χρήστης μπορεί να απολαύσει το φυσικό περιβάλλον και όλες τις ανέσεις ξενοδοχειακών συγκροτημάτων σε σύνθετες τουριστικές επενδύσεις ενσωματωμένες με το περιβάλλον. Το συγκεκριμένο είδος τουρισμού εφαρμόζεται ως καλή πρακτική τουρισμού σε πάρα πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Αφρικής προσελκύοντας επισκέπτες υψηλών εισοδημάτων.
Όσον αφορά στο ζήτημα των τουριστικών λιμένων, υπάρχουν ορισμένοι σκελετοί τουριστικών ή άλλων λιμένων, κατά βάση μικρών, οι οποίοι κατασκευάστηκαν από το ελληνικό δημόσιο και σήμερα δεν μπορούν να αξιοποιηθούν. Ενώ λοιπόν έχει δοθεί η δυνατότητα τακτοποίησης αυθαιρέτων του δημόσιου, κάποια λιμενικά έργα έχουν αφεθεί και παραμένουν σκελετοί.
Αναφορικά με τις ρυθμίσεις για τα ζητήματα αιγιαλού και παραλίας, φέτος, ιδιαίτερα, για την απλή παραχώρηση των παραλιών, εξαιτίας της πανδημίας, δίνουμε, πράγματι, τον διπλάσιο χώρο με πιο αραιές τις ομπρέλες, που ουσιαστικά σημαίνει, την ίδια κατάληψη χώρου.
Επίσης, για φέτος, τα ξενοδοχεία που είναι σύνθετες τουριστικές υποδομές και όμορα στον αιγιαλό, θα μπορέσουν να διπλασιάσουν τα τετραγωνικά που δίνει ο νόμος. Ωστόσο, αυτήν τη δυνατότητα, για φέτος, θα πρέπει να έχουν και τα καταλύματα μικρότερης κατηγορίας και τα κάμπινγκ, που απευθύνονται σε πιο χαμηλά τουριστικά εισοδήματα, για λόγους ισονομίας και δικαιοσύνης, εξαιτίας των έκτακτων περιστάσεων. Άλλωστε διπλάσια θα είναι η απόσταση των ομπρελών. Ας μην ξεχνούμε ότι οι επαγγελματίες φέτος θα νοικιάσουν, θα πληρώσουν και δεν ξέρουν, αν θα τους έρθουν πελάτες, δεν ξέρουν, εάν θα νοικιαστούν τα ομπρελοκαθίσματα, δεν ξέρουν, αν θα πάρουν μεροκάματο».