Η φήμη της υπερβαίνει τα ελληνικά σύνορα και μέχρι τώρα την έχουν εμπιστευθεί τρεις ευρωπαϊκές ομοσπονδίες. Μία Βολιώτισσα, η Βιβή Λιθαδιώτη, έχοντας θητεύσει τα προηγούμενα χρόνια στα εθνικά συγκροτήματα συγχρονισμένης κολύμβησης της Ελβετίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, τους τελευταίους μήνες μετακινήθηκε πιο βόρεια. Διέσχισε το στενό της Μάγχης και εργάζεται ως πρώτη προπονήτρια στην εθνική ομάδα κορασίδων της Μεγάλης Βρετανίας, την οποία σε λίγες ημέρες θα οδηγήσει στο 1ο Παγκόσμιο πρωτάθλημα καλλιτεχνικής κολύμβησης κορασίδων, στην πόλη Σαμορίν της Σλοβακίας.
Με «εφόδια» την εργατικότητα και τη μεθοδική δουλειά της, «χτίζει» μια αξιοζήλευτη καριέρα στο εξωτερικό και δείχνει πως όταν έχεις όνειρα και δουλεύεις σκληρά για αυτά, όλα τα υπόλοιπα φαντάζουν εύκολα. Με τη Βιβή (Βαρβάρα) Λιθαδιώτη να βρίσκεται στην πισίνα από πολύ μικρή ηλικία, ακόμη κι όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, δεν μπόρεσε να φανταστεί τον εαυτό της μακριά από το υδάτινο στοιχείο. Τα χρόνια που έκανε συγχρονισμένη κολύμβηση ανήκουν στο παρελθόν, αλλά αποτέλεσαν την παρακαταθήκη για την καριέρα που ακολούθησε στη συνέχεια. Τώρα είναι εκείνη που φροντίζει να αναδεικνύει την αρμονία των αθλητριών που προπονεί, να τις συντονίζει και να δημιουργεί κάθε φορά ένα φαντασμαγορικό θέαμα στο νερό, ώστε οι χορογραφίες που εκτελούν, να κερδίζουν το χειροκρότημα του κόσμου.
Η Βολιώτισσα head-coach της βρετανικής ομάδας κορασίδων, κάθε φορά που στέκεται έξω από την πισίνα για να δώσει τις τελευταίες οδηγίες της στις Αγγλίδες αθλήτριες που έχει υπό την επίβλεψή της, ξέρει καλά πως υπηρετεί ένα άθλημα που παραπέμπει σε… τέχνη. Όμως, την ίδια στιγμή η καλλιτεχνική κολύμβηση κρύβει πολλές απαιτήσεις. Κάθε χορευτική κίνηση, άλλωστε, κάτω από το νερό, μα και κάθε ανάδυση, πρέπει να είναι εκτελεσμένες στην εντέλεια και με απόλυτη αρμονία, όπως ακριβώς επιτάσσει το πρόγραμμα που καταρτίζει η Βιβή Λιθαδιώτη επί αγγλικού εδάφους.
Σμιλεμένη και η ίδια στον πρωταθλητισμό, γνωρίζει πως η προπόνηση των κορυφαίων συγχρονιστριών της Μεγάλης Βρετανίας στις ηλικίες 13-15 ετών, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Διότι πίσω από το πεδίο καλλιτεχνικής έκφρασης που υπάρχει, κάθε χορογραφία που ετοιμάζει και πρέπει να επιτύχει, προϋποθέτει ατέλειωτες ώρες σκληρής προετοιμασίας, ώστε όταν η μουσική αρχίζει να παίζει, τα κορίτσια μέσα στο νερό να είναι σε θέση να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους.
Η συνάντηση με τη Βιβή Λιθαδιώτη έγινε λίγο πριν την αναχώρησή της για την Αγγλία, απ’ όπου στη συνέχεια θα «πετάξει» με την εθνική ομάδα κορασίδων της Μ. Βρετανίας στη Σλοβακία, προκειμένου να συμμετάσχει στο 1ο Παγκόσμιο πρωτάθλημα καλλιτεχνικής κολύμβησης, που θα διοργανώσει η FINA από τις 28 Αυγούστου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου. Το ταξίδι της παλιάς πρωταθλήτριας του ΝΟΒΑ και του ΑΝΟ Αργυρούπολης, είναι προγραμματισμένο για την προσεχή Κυριακή. Αρχικά θα μεταβεί στο Μπλάκπουλ για το τελικό στάδιο της προετοιμασίας, αν και η σταθερή βάση της αγγλικής Ομοσπονδίας (Swim England) είναι η πόλη Άλντερσοτ, όπου χρησιμοποιούνται για τις προπονήσεις οι εγκαταστάσεις των βρετανικών ένοπλων δυνάμεων που υπάρχουν εκεί.
Πώς προέκυψε η Αγγλία
Η… στάση της Βιβής Λιθαδιώτη στη «Γηραιά Αλβιώνα», στον τρίτο κατά σειρά σταθμό της προπονητικής καριέρας της στο εξωτερικό, επισημοποιήθηκε στις αρχές της χρονιάς. «Μεγάλη ιστορία το πώς βρέθηκα φέτος στην Αγγλία», είπε η ίδια, καθώς άρχισε να μιλά για το συμβόλαιο που υπέγραψε τον περασμένο Ιανουάριο και συμπλήρωσε: «Όταν ακόμη ήμουν προπονήτρια στο Λιχτενστάιν, με είχαν πάρει για να τους βοηθήσω να επιλέξουν από κάμποσα κορίτσια τις αθλήτριες για το ολυμπιακό ντουέτο για το Ρίο. Αυτό έγινε τον Οκτώβριο του 2015. Από τότε είχαμε καλή σχέση και πάντα μου ζητούσαν να κάνουμε διάφορες δουλειές μαζί. Μου πρότειναν πράγματα, αλλά απαντούσα αρνητικά, γιατί αποφάσισα για ένα εύλογο διάστημα να κάνω ένα διάλειμμα από τη συγχρονισμένη. Ήθελα να ηρεμήσω και να κρατήσω μία απόσταση. Μέχρι που φέτος στις 5 Ιανουαρίου ήρθε μία ακόμη πρόταση από την Αγγλία. Να αναλάμβανα την εθνική νεανίδων ή τις γυναίκες μεσούσης της σεζόν δεν είχε νόημα. Έτσι, υπέγραψα συμβόλαιο για τις κορασίδες, αφού υπήρχε και η προοπτική του Παγκόσμιου πρωταθλήματος, που θα διεξαχθεί σε λίγες ημέρες στη Σλοβακία».
Το «βάπτισμα του πυρός»
Η Βολιώτισσα προπονήτρια καλλιτεχνικής κολύμβησης πήρε το «βάπτισμα του πυρός» σε εθνικό συγκρότημα, αν και ανεπίσημο, πριν από μία 15ετία. Βρέθηκε στο πλευρό του τότε ομοσπονδιακού προπονητή της Ελλάδας, του Ούγγρου Γκάμπορ Σάουντερ: «Το 2004 ήμουν ακόμη εν ενεργεία, αφού σταμάτησα τρία χρόνια αργότερα. Τότε την εθνική προπονούσε ο Σάουντερ. Είχαν ξεκινήσει την προετοιμασία στον Βόλο και είχα έρθει να τον βοηθήσω για ένα μήνα εδώ. Έπειτα, με ρώτησαν αν μπορούσα να συνεχίσω μαζί τους. Οπότε, πήγα στην Αθήνα για δύο μήνες και βγάλαμε μαζί την υπόλοιπη προετοιμασία».
Το διάλειμμα στον Καναδά και η Γκούτσεβα
Το 2011 βρέθηκε εκτός Ελλάδας. Για την ακρίβεια έζησε για μία περίπου διετία στον Καναδά, όπου ακολούθησε τη Νάστια Γκούτσεβα. Η Λευκορωσίδα προπονήτρια, η οποία συγκαταλέγεται στα κορυφαία ονόματα παγκοσμίως, πριν από μία οκταετία μετακόμισε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, αναλαμβάνοντας πόστο στην εθνική ομάδα του Καναδά και η Βιβή Λιθαδιώτη βρέθηκε δίπλα της: «Στην αρχή πήγα εκεί, για να τη βοηθήσω με κάποιες προσωπικές υποθέσεις της, αλλά ζητήσαμε να προπονούμαι με τον Καναδά. Τότε ήταν τρίτη δύναμη στον κόσμο. Έκανα προπόνηση κάθε μέρα, μέσα και έξω από το νερό με τις Καναδές. Αυτό έγινε το 2011-‘12 με ενδιάμεσα διαλείμματα και από εκεί, οι Καναδοί με πρότειναν σε διάφορες δουλειές. Η ζωή δεν ήταν εύκολη. Έζησα χειμώνα με θερμοκρασία -45 βαθμούς Κελσίου. Όμως, με τις εμπειρίες που αποκόμισα δύο χρόνια εκεί, είπα στον εαυτό μου: «Χαλάλι που έβαλα στον πάγο τη ζωή μου για δύο χρόνια». Και κυριολεκτικά και μεταφορικά».
Για τη Γκούτσεβα, η οποία «έχτισε» την αυτοκρατορία του ΝΟΒΑ στο πρόσφατο παρελθόν, κάτι που επανέλαβε και στην Αργυρούπολη, αλλά και στην εθνική Ελλάδας, η Βιβή Λιθαδιώτη έχει μόνο καλά λόγια να πει: « Ήταν η προπονήτριά μου από τα 11 χρόνια μου, μέχρι που σταμάτησα να κολυμπάω. . Είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου, μετά τους γονείς μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τύχη για μένα, που έμαθα τόσα πράγματα στο πλευρό της. Αυτή η γυναίκα είναι άγγελος. Δεν ήταν από τις τυπικές Ρωσίδες πάνω στην προπόνηση, όπως συνέβαινε με πολλές συμπατριώτισσές της που ήρθαν από την πρώην ΕΣΣΔ και στην προπόνηση χρησιμοποιούσαν άλλες μεθόδους».
Το pressing της Ελβετίας
Το 2012 ο Βόλος φιλοξένησε το παγκόσμιο νεανίδων, σε μία διοργάνωση που η Βιβή Λιθαδιώτη πρόσφερε τις υπηρεσίες της ως εθελόντρια. Και τότε προέκυψε η πρόταση από τη Γιούλια Βασίλιεβα, χρυσή Ολυμπιονίκη στο Σίδνεϊ και δις πρωταθλήτρια Ευρώπης (1999, 2000), να αναλάβει πόστο στην εθνική ομάδα της Ελβετίας, την οποία εκπροσωπούσε η σπουδαία Ρωσίδα πρωταθλήτρια της συγχρονισμένης: «Στον Βόλο συναντήθηκα με τη Βασίλιεβα, η οποία με είχε πλησιάσει άλλες δύο φορές, το 2008 και το 2009, αλλά είχα απαντήσει «όχι». Τότε έτυχε το εξής: Η προπονήτρια της Ελβετίας είχε δηλώσει παραίτηση μετά τους αγώνες του Βόλου και η Γιούλια, με την οποία είχαμε συναντηθεί και στον Καναδά, οπότε υπήρχε μία επικοινωνία, μου είπε: «Σε ενδιαφέρει; Θέλεις να έρθεις δοκιμαστικά για μία εβδομάδα;». Πήγα τον Οκτώβριο του 2012 στη Ζυρίχη και η μία εβδομάδα, κατέληξε σε δύο χρόνια στην εθνική ομάδα της Ελβετίας και άλλα τόσα στο Λιχτενστάιν.
Βέβαια, στην αρχή στην Ελβετία, μου ζήτησαν να κάνω κάτι, για το οποίο θεώρησα τότε ότι δεν ήμουν έτοιμη. Να πάω στο Ευρωπαϊκό με τις νεάνιδες. Τους απάντησα πως υπήρχε ένας άλλος άνθρωπος που μπορούσε να κάνει αυτή τη δουλειά. Κι έτσι ήρθε η Ελευθερία Φτούλη. Ανέλαβε πρώτη προπονήτρια από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο του 2013 που ήταν οι αγώνες κι εγώ ήμουν βοηθός της, ενώ έπειτα στις κορασίδες ανέλαβα head-coach μέχρι το τέλος. Εκείνη η συνεργασία με τη Φτούλη, μου βγήκε σε καλό. Άλλωστε, έχουμε απίστευτη χημεία. Είμαστε μαζί απ’ όταν ήμουν τεσσάρων ετών. Ήταν το είδωλό μου. Τη θαύμαζα πάρα πολύ ως αθλήτρια».
Η μεταπήδηση στο Λιχτενστάιν
Τον τελευταίο μήνα που δούλευε για λογαριασμό της εθνικής Ελβετίας, το Λιχτενστάιν είχε μία ταλαντούχα αθλήτρια, τη Λάρα Μέχνιγκ, που την εγκατέλειψε η προπονήτρια της ένα μήνα πριν τους αγώνες. Κάτι που στάθηκε αφορμή για τη μεταπήδησή της στο κρατίδιο: «Η ομοσπονδία της Ελβετίας, μου ζήτησε, να της κάνω εγώ προπόνηση. Και βγήκε πρώτη απ’ όλες τις Ελβετίδες. Οπότε, έκλεισα νέο συμβόλαιο με το Λιχτενστάιν. Είμαι ευγνώμων για την παρουσία μου εκεί, γιατί βρεθήκαμε τόσο σε παγκόσμια πρωταθλήματα, όσο και πανευρωπαϊκά, στα οποία πήγαμε πάρα πολύ καλά. Τη συγκεκριμένη αθλήτρια την έμαθαν αρκετά στο εξωτερικό, γιατί ξεπετάχτηκε από το πουθενά».
Μια ζωή στην πισίνα
Φέτος τον Δεκέμβριο η Βολιώτισσα τεχνικός θα συμπληρώσει τρεις δεκαετίες παρουσίας στο άθλημα. Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα της ως αθλήτρια, για το άλλοτε μέλος της «χρυσής» φουρνιάς του ΝΟΒΑ; Φυσικά, το Comen Cup του 2001 στην Κροατία, όταν κατέκτησε την κορυφή του κόσμου με την εθνική κορασίδων Α’, αφήνοντας δεύτερη την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ρωσία. Τότε ήταν η μοναδική φορά που καταγράφηκε κάτι ανάλογο και μάλιστα με πέντε Βολιώτισσες συγχρονίστριες στη σύνθεση της γαλανόλευκης. «Ήταν η Σαββίνα Αναστασίου που κάναμε ντουέτο, η Εύη Μακρυγιάννη και αναπληρωματικές η Μάρω Μαρούγκα και η Χριστίνα Τσεκούρα», θα θυμηθεί η Βιβή Λιθαδιώτη, για να καταλήξει: «Νιώθω πολύ τυχερή για το timing που έκανα συγχρονισμένη. Τότε και η εθνική ομάδα είχε ένα πάρα πολύ ωραίο πλάνο. Μπορεί ως νεάνιδα να είχα μία ατυχία, αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα. Φέτος μάλιστα θα κλείσω 30 χρόνια στη συγχρονισμένη. Κάτι παραπάνω από μία ζωή».
Όσο για το τι ονειρεύεται να της επιφυλάξει το μέλλον; «Πλέον βρίσκομαι σε μία ηλικία, που δεν βρίσκω λόγο να κυνηγάω κάτι που δεν μου πηγαίνει. Ειδικά στη συγχρονισμένη δεν θέλω να μπαίνω σε μονοπάτια που δεν μου ταιριάζουν. Ή όπως για παράδειγμα, σπούδασα τουριστικές επιχειρήσεις, μιλάω πέντε γλώσσες και εργάζομαι κατά καιρούς στον ξενοδοχειακό κλάδο. Ξέρω, όμως, ότι η προπονητική είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τα τουριστικά. Εκεί μπορώ να επηρεάσω τη ζωή ενός ανθρώπου κι αυτό φαντάζει πιο σημαντικό για μένα».
