Αυτή την ώρα πραγματοποιείται η πολιτική κηδεία του Μάνου Ελευθερίου από το Α’ νεκροταφείο. Ακολούθως η σορός του θα μεταφερθεί στη Βουλγαρία για να αποτεφρωθεί, όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Φίλοι, συνεργάτες και συγγενείς έσπευσαν να πουν το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο ποιητή που άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη Κυριακή. Παρών ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Στεφάνι έστειλαν μεταξύ άλλων ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, ο Μίκης Θεοδωράκης.
Θλίψη για συναδέλφους και χρόνια συνεργάτες του Μάνου Ελευθερίου. Μεταξύ αυτών που αποχαιρέτισαν τον μεγάλο δημιουργό ήταν η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λ. Κονιόρδου, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, ο ΓΓ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, ο πρώην υπουργός Αρ. Μπαλτάς, οι μουσικοσυνθέτες Στ. Ξαρχάκος, Θ. Μικρούτσικος, Ν. Μαυρουδής, Χρ. Λεοντής και Γ. Ανδρέου, οι τραγουδιστές Γ. Νταλάρας και Μ. Φραγκούλης, η συγγραφέας Ζυράννα Ζατέλη, ο ακαδημαϊκός Δ. Νανόπουλος και πολλοί άλλοι.
Ολοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν για τον Μάνο Ελευθερίου.
Λυδία Κονιόρδου: Σήμερα αποχαιρετούμε τον Μάνο Ελευθερίου, έναν γλυκό, ταπεινό, άνθρωπο με χιούμορ, γενναιόδωρο που έκανε κάτι μοναδικό: Συνέδεσε τον έντεχνο δημιουργό με τον λαϊκό τεχνίτη. Το έργο του θα μείνει στο στόμα μας, θα το τραγουδάμε κι εμείς και οι επόμενες γενιές ακόμη κι αν δεν γνωρίζουμε ποιος έγραψε αυτούς τους μοναδικούς στίχους. Γιατί το έργο των μεγάλων καλλιτεχνών τους υπερβαίνει, αυτονομείται, μπαίνει στη συλλογική συνείδηση και γίνεται παιδί όλων μας. Τον ευχαριστούμε και καλό του ταξίδι.
Δημήτρης Κουτσούμπας: Είναι δύσκολη μέρα η σημερινή. Ο Μάνος Ελευθερίου όμως ζει και θα ζει στις καρδιές μας, στις ζωές μας, μέσα από τους στίχους του και την ποίησή του. Και όχι μόνο για τις σημερινές γενιές που τον γνωρίσαμε και τον τραγουδήσαμε, αλλά και για τις επόμενες, τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Νότης Μαυρουδής: Τι να πεις για τον Μάνο. Τα έχουμε πει τόσες φορές. Ήταν ένας άνθρωπος τόσο ευχάριστος στη ζωή μας. Θα έλεγα ότι αντικατέστησε τον Νίκο Γκάτσο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα τραγούδια του Γκάτσου ξεχάστηκαν. Απλώς με την παρουσία του Μάνου συμπληρώθηκε ένα αντίστοιχο πνεύμα. Η τύχη το έφερε και οι μέρες αυτές είναι πάρα πολύ θλιβερές γιατί σας μιλάω μετά τις πυρκαγιές και η στενοχώρια είναι γενικότερη. Η στενοχώρια ξεκίνησε για τον Μάνο και κατέληξε να θρηνούμε ένα σωρό ανθρώπους, πολίτες που κάηκαν ζωντανοί. Δεν θα το ήθελε αυτό ο Μάνος. Αν ήξερε ότι συνδυάζεται η μία κηδεία με τις άλλες, θα ανέβαλε ο ίδιος την κηδεία του. Μόνο θλίψη μπορούμε να εκφράσουμε, ιδιαίτερα εμείς οι άνθρωποι που φτιάχνουμε τραγούδια δεν μπορούμε να τον ξεχάσουμε ποτέ. Είναι μέσα στις καρδιές και στο πνεύμα του ελληνικού λαού.
Χρήστος Λεοντής: Το μόνο που έχω να πω είναι να θυμηθούμε το πρώτο τραγούδι του Μάνου και το πρώτο τραγούδι το δικό μου «Το σπίτι γέμισε με λύπη και με σταχτί πικρό καπνό». Είναι ίσως η πιο κατάλληλη στιγμή για να το πει κανείς. Θα τον θυμόμαστε και κυρίως το έργο του.
