Ένας 10χρονος Βολιώτης, μαθητής στην Ε’ τάξη του 30ού Δημοτικού Σχολείου Βόλου, παίζει ποντιακή λύρα εδώ και πέντε χρόνια. Ο λόγος για τον Αβραάμ Λορδόπουλο, ο οποίος μαθητεύει στο πλευρό του πατέρα του, Γιώργου και συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση με ένα μουσικό όργανο – σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ο ταλαντούχος νεαρός, ο οποίος την τελευταία τριετία παρακολουθεί επίσης μαθήματα βιολιού στο Δημοτικό Ωδείο Βόλου, ενώ μαθαίνει μόνος του και τζουρά μέσα από διαδικτυακά μαθήματα, αποδεικνύει πως έχει έφεση στη μουσική. «Διαθέτει καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Έχει μουσικό αυτί, αποτυπώνει πολύ εύκολα μια μελωδία που ακούει, ενώ σίγουρα έπαιξε ρόλο η επιρροή από τον πατέρα του. Ο σύζυγός μου έχει ποντιακή καταγωγή και γνωρίζει λύρα. Παλιότερα έπαιζε πιο τακτικά, π.χ. σε εκδηλώσεις, γλέντια κλπ. Λίγο πριν ο Αβραάμ κλείσει τα πέντε χρόνια του, ξεκίνησε να του δείχνει ορισμένα πράγματα, αλλά και να ακούει πολλά ποντιακά τραγούδια. Έδειξε μεγάλη δεκτικότητα και έτσι πολύ γρήγορα άρχισε να του δείχνει το πώς μπορεί να παίξει λύρα», σημείωσε η μητέρα του Γαρυφαλιά (Λίτσα) Καρατζιόλη, η οποία επίσης στο παρελθόν ασχολήθηκε με τη μουσική.
Μεγαλώνοντας σε καλλιτεχνικό περιβάλλον, ο Αβραάμ Λορδόπουλος έδειξε γρήγορα τη δεξιοτεχνία του στην ποντιακή λύρα, παρότι πρόκειται για ένα έγχορδο που δεν έχει εμφανή τάστα και αυτό δυσκολεύει το παίξιμο. «Όταν έχεις τα κατάλληλα ακούσματα και σε συνδυασμό με τη μελέτη, τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο. Από εκεί και πέρα, όταν ασχολείσαι με κάτι από μικρός, γίνεσαι ένα με αυτό», σημείωσε με νόημα η κ. Καρατζιόλη, η οποία έπειτα στάθηκε σε όλα αυτά που σημαίνει η λύρα για την οικογένεια Λορδόπουλου. «Ο Γιώργος γεννήθηκε στη Μακεδονία, στο Χορτοκόπι Καβάλας για την ακρίβεια, ένα χωριό στους πρόποδες του Παγγαίου, όπου ζούνε πολλές ποντιακές οικογένειες. Μεγάλωσε με τους ήχους της λύρας, για παράδειγμα στα ποντιακά γλέντια, τα περίφημα «μουχαμπέτια». Είναι και εκείνος αυτοδίδακτος, αλλά έχει αφιερώσει περισσότερο από τη μισή ζωή του. Για έναν Πόντιο, η λύρα θυμίζει πολλά. Σχετίζεται άμεσα με την παράδοσή του, αλλά και την Ιστορία του Πόντου, ιδίως με τη Γενοκτονία. Ο πατέρας του σε κάθε τραγούδι τού εξηγεί και με τι συνδέεται το καθένα κι έτσι η ποντιακή μουσική έγινε βίωμα για τον Αβραάμ».
Στα οικογενειακά άλμπουμ υπάρχουν φωτογραφίες του Αβραάμ να παίζει λύρα, από το νηπιαγωγείο ακόμη, αφού μπήκε στα… βαθιά από πολύ μικρός. Όλα αυτά τα χρόνια έχει αφιερώσει άπειρες ώρες μελέτης, ενώ το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι δεν περιορίζεται στην εκμάθηση της λύρας. Δεν είναι λίγες οι φορές που τολμά να συνθέσει και ο ίδιος μελωδίες. Όπως έπραξε πρόσφατα, γράφοντας τους στίχους και μελοποιώντας ένα τραγούδι για τον αδικοχαμένο φίλαθλο του Άρη, Άλκη Καμπανό, ο οποίος την 1η Φεβρουαρίου δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη (Το βίντεο με τίτλο «Για τον Άλκη…» από το 30ό Δ.Σ. Βόλου, αναρτήθηκε στο YouTube από τον διευθυντή του σχολείου, κ. Πασχάλη Δήμου, ο οποίος και προέτρεψε τον Αβραάμ να συνθέσει το τραγούδι στη μνήμη του άτυχου 19χρονου). «Αρκετά συχνά συνθέτει τα δικά του τραγούδια», επισήμανε η μητέρα του μαθητή, ο οποίος τον περασμένο Μάρτιο (στις 4/3 για την ακρίβεια) γιόρτασε τα δέκατα, μόλις, γενέθλιά του.
«Θαύμαζα από μικρός τον πατέρα μου, καθώς τον έβλεπα να παίζει και ήθελα να μάθω ποντιακή λύρα. Μία ημέρα του ζήτησα να μου δείξει πώς πιάνουμε το δοξάρι και τη λύρα, έχοντας ήδη στο μυαλό μου αρκετά τραγούδια που άκουγα. Έτσι άρχισαν όλα», εξομολογήθηκε ο νεαρός βιρτουόζος για το πώς προέκυψε η σχέση του με τη μουσική, μην κρύβοντας την αγάπη του για την πλούσια παράδοση του Πόντου.