Ατυχής ομοηχία…

Δεν αντιλέγουμε πως είναι στη… διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε «ποιητή» που γεμίζει με συνθήματα κάθε γωνιά της πόλης, το τι θα γράψει με το σπρέι που κρατά. Ενίοτε, όμως, οι εμπνεύσεις με τις ομόηχες λέξεις είναι ατυχείς και νόημα δεν βγαίνει. «Ναι στην techno (σ.σ. είδος ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής), ναι στην ποίηση, όχι στην τεκνοποίηση». Ναι μεν οι λέξεις techno/τέκνο προφέρονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά σημασία ίδια δεν έχουν. Οπότε, η ομοηχία ήταν τουλάχιστον ατυχέστατη.