Το υψηλό ενεργειακό κόστος, η έλλειψη ρευστότητας, η αύξηση των τιμών στις πρώτες ύλες, αλλά και η αποεπένδυση είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρές και πολύ μικρές μεταποιητικές επιχειρήσεις στη Μαγνησία και ευρύτερα, οι οποίες αυτή την περίοδο λειτουργούν σε συνθήκες ασφυξίας.
«Οι προοπτικές ανάπτυξης και οι ευκαιρίες στις μικρές και πολύ μικρές μεταποιητικές επιχειρήσεις» ήταν το θέμα εκδήλωσης που διοργανώθηκε χθες από την Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Μαγνησίας με τη στήριξη του Επιμελητηρίου. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Επιμελητηρίου.
Η πρόεδρος της ΟΕΒΕ Μαγνησίας κ. Δώρα Καναβιτσά τόνισε πως «διοργανώσαμε την πρώτη από τις θεματικές ημερίδες η οποία αφορούσε τη μεταποίηση. Η προσπάθειά μας είναι να στηρίξουμε και να ενημερώσουμε τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, να δούμε ποια είναι τα προβλήματά του και να δοθούν λύσεις. Είμαστε πάντα δίπλα στα σωματεία μέλη μας».
Το επιστημονικό στέλεχος του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ δρ. Δημήτρης Γιακούλας τόνισε πως «η εικόνα των μεταποιητικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα καλή αυτή τη στιγμή. Βγήκαμε από την οικονομική κρίση, περάσαμε την πανδημία και έχουμε τον πόλεμο στην ευρύτερη γειτονιά μας, με αποτέλεσμα οι τιμές στην ενέργεια και τις πρώτες ύλες να εκτιναχτούν. Τα προβλήματα των μεταποιητικών επιχειρήσεων είναι το μικρό τους μέγεθος, η έλλειψη ρευστότητας, αφού οι τράπεζες έχουν κλείσει τη στρόφιγγα χρηματοδότησης. Επίσης υπάρχει μια έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας μεταξύ των μικρών επιχειρήσεων. Το κύριο πρόβλημα, όμως, είναι η αποεπένδυση. Ζούμε εδώ και 10-12 χρόνια μια κατάσταση σύμφωνα με την οποία το πάγιο κεφάλαιο απομειώνεται με σημαντικές επιπτώσεις στις αναπτυξιακές προοπτικές των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Σαν ΓΣΕΒΒΕ λέμε ότι θέλουμε τις ξένες επενδύσεις στη χώρα που θα δρουν συμπληρωματικά με την εγχώρια μεταποίηση και δεν θα την υποκαταστήσουν».
Πρόσθεσε δε πως «η ευκαιρία που παρουσιάζεται για την Ελλάδα αυτή τη στιγμή, δεδομένου ότι υπάρχει μια τάση επιστροφής των βιομηχανιών σε ευρωπαϊκό έδαφος, είναι να βρει μια θέση στην αλυσίδα αξίας που θα δημιουργηθεί στα Βαλκάνια και ευρύτερα».
Η έφορος Επιχειρηματικότητας Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας Στερεάς Ελλάδας κ. Θεοδώρα-Βεάτρις Αντωνίου είπε πως «η μεταποιητική βιομηχανία συμβάλλει κατά 14,7% στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία της παραγωγής στη Μαγνησία».
Η ίδια πρόσθεσε πως οι συνολικές επιπτώσεις της τρέχουσας κατάστασης στην επιχειρηματικότητα δεν μπορούν να εκτιμηθούν, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία εξελίσσεται. Οι συνθήκες καθίστανται δυσμενείς για όλες τις εγχώριες επιχειρήσεις που βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόστος παραγωγής, ιδιαίτερα αυτές που έχουν αναπτυγμένη δραστηριότητα στη Ρωσία και την Ουκρανία. Παρόλα αυτά παραμένουμε θετικοί και αισιόδοξοι ότι η βιομηχανία θα προσαρμοστεί και σε αυτά τα καινούργια δεδομένα και έχοντας την έγκριση των τελευταίων δύο δισεκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης θεωρούμε πως θα ξεπεράσουν και αυτή την κρίση».
Ο αναπληρωτής καθηγητής οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας δρ. Θεόδωρος Μεταξάς ανέφερε πως «τα χρηματοδοτικά πακέτα στήριξης που υπάρχουν εδώ και περίπου 40 χρόνια αξιοποιήθηκαν από τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις για να εξελιχθούν, αν και συνεχίζουν να εμφανίζουν αδυναμίες».
Παράλληλα τόνισε την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης τα τελευταία 20 χρόνια σημειώνοντας πως «προκειμένου να έρθει η ανάκαμψη στη μεταποίηση, θα πρέπει να υπάρχουν μια πιο συγκροτημένη φιλοσοφία και πιο εστιασμένη προσέγγιση αναφορικά με την ανάπτυξη της κάθε περιοχής. Οι γενικότητες δεν βρίσκουν καμία εφαρμογή στον σύγχρονο κόσμο. Θα πρέπει να προσεγγίσουμε στη μοναδικότητα της κάθε περιοχής. Για παράδειγμα η Θεσσαλία είναι από τις πλουσιότερες περιφέρειες στην Ελλάδα, αλλά δεν γίνονται κάποιες παρεμβάσεις».
Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μαγνησίας κ. Αριστοτέλης Μπασδάνης επισήμανε πως «τα τελευταία δύο χρόνια δημιουργούνται νέες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον μεταποιητικό κλάδο, κυρίως των τροφίμων. Όμως, οι συγκυρίες που βιώνουμε, είναι δύσκολες. Είναι δύσκολη η χρηματοδότηση από το τραπεζικό σύστημα και οι επιχειρήσεις έχουν μεγάλο πρόβλημα με το υψηλό ενεργειακό κόστος. Οι συνθήκες είναι ασφυκτικές».