Με ενδιαφέρον και σκεπτικισμό παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην Ελλάδα για την αύξηση
των τέρμιναλ επαναεριοποιήσεως φυσικού αερίου. Αναφέρομαι στα FSRU τα οποία είναι
μοντέρνα, απλούστερη και παραγωγική μετατροπή του υγρού αερίου σε
επαναεριοποιημένο αέριο. Όπως είναι γνωστό, το φυσικό αέριο (Natural Gas) για να
μεταφερθεί με αγωγούς παραμένει στη φυσική του κατάσταση, για να μεταφερθεί όμως
δια θαλάσσης πρέπει να υγροποιηθεί και να γίνει LNG (Liquified Natural Gas). H
υγροποίηση επιτυγχάνεται με ψύξη και η μεταφορά γίνεται με ειδικά πλοία LNG. Στον
προορισμό του το υγροποιημένο αυτό αέριο, με την κατάλληλη επεξεργασία θα ξαναγίνει
αέριο και με αγωγούς πλέον θα μεταφερθεί στο Εθνικό Δίκτυο Φυσικού Αερίου. Η
διαδικασία της επαναεριοποιήσεως παλαιότερα εγένετο σε εγκαταστάσεις στη στεριά όπως
στην Ρεβυθούσα, στη χώρα μας. Στις εγκαταστάσεις αυτές υπάρχει πρόσβαση να δένουν τα
πλοία LNG που μεταφέρουν υγροποιημένο αέριο και να ξεφορτώνουν το φορτίο τους στις
δεξαμενές της εγκατάστασης. Εν συνεχεία η διαδικασία της αεριοποίησης γίνεται και το
παραχθέν πλέον φυσικό αέριο με αγωγό στέλνεται στο δίκτυο διανομής Φυσικού Αερίου.
Τα τελευταία χρόνια όμως για περιβαλλοντικούς λόγους, για να απομακρυνθούν οι
εγκαταστάσεις αυτές μακρύτερα από τα αστικά κέντρα και σε πιο ανοιχτές θάλασσες,
άρχισαν να κατασκευάζονται πλωτές εγκαταστάσεις οι οποίες τοποθετούνται μακριά από
πόλεις και συνδέονται με αγωγό με το δίκτυο διανομής φυσικούς αερίου. Οι πλωτές αυτές
εγκαταστάσεις έχουν τις δεξαμενές αποθήκευσης όπου αποθηκεύουν το υγροποιημένο
αέριο (LNG) που ξεφορτώνουν τα πλοία LNG και όλους τους απαραίτητους μηχανισμούς για
να επαναεριοποιήσουν το LNG. Αυτές οι εγκαταστάσεις είναι τα FS RU που σημαίνει
FLOATING STORAGE AND REGASIFICATION UNIT (ΠΛΩΤΗ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΚΑΙ
ΕΠΑΝΑΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΝΑΔΑ).
Επιπροσθέτως, άρχισαν να χτίζονται ή να μετασκευάζονται στα Ναυπηγεία LNG πλοία, τα
οποία είναι εξοπλισμένα όχι μόνο να μεταφέρουν τα υγροποιημένα αέρια αλλά στο τέλος
του ταξιδιού να το επαναεριοποιήσουν και να τα παραδώσουν σαν φυσικό αέριο. Αυτό
επιτυγχάνεται με την μονάδα «REGASIFICATION UNIT” το οποίο υπάρχει στο πλοίο και το
οποίο μετατρέπει το LNG που έχει μεταφερθεί σε θερμοκρασία -162 C (-260F) σε αέριο
στην ατμοσφαιρική πίεση. Αυτά είναι τα πλοία FSRU. Υπάρχουν σήμερα παγκοσμίως 48
FSRU εκ των οποίων τα 21 είναι στην Ευρώπη, με παραγωγή 160 δις. κυβ. μ. τον χρόνο.
Είναι ενδιαφέρον να δούμε τη δραστηριότητα που υπάρχει για να αντιμετωπίσουμε τις
δυσκολίες που δημιουργήθηκαν με τον πόλεμο της Ουκρανίας και τη διακοπή παροχής
φυσικού αερίου από την Ρωσία στις Ευρωπαϊκές χώρες. Η έλλειψη Φυσικού Αερίου
(Natural Gas) έδειξε πόσο πίσω είμαστε παγκοσμίως στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων
Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Έγινε περισσότερο αντιληπτό ότι τα ορυκτά καύσιμα, πετρέλαιο,
φυσικό αέριο και κάρβουνο θα είναι οι κύριες πηγές ενέργειας για πολλά ακόμα χρόνια.
Στην παρούσα περίσταση η εξάρτηση της Ευρώπης στο Ρωσικό Φυσικό Αέριο αποδείχθη
προβληματική. Ευτυχώς για την χώρα μας το πρόβλημα είναι μικρότερο και όπως φαίνεται
σε χρονικά διάστημα 2 ή 3 ετών η χώρα μας θα είναι όχι μόνο αυτάρκης σε φυσικό αέριο
αλλά και εξαγωγέας αυτού.
Η παρούσα παραγωγή (αεριοποίηση) φυσικού αερίου στη χώρα μας καλύπτει σχεδόν το 40
τις εκατό των εισαγωγών μας. Εάν τα προγραμματισμένα κέντρα FSRU αρχίσουν να
εργάζονται τότε θα εξάγουμε Φυσικό Αέριο. Αναφερόμαστε στο
FSRU ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
FSRU ΔΙΩΡΥΓΑ GAS – ΚΟΡΙΝΘΟ
FSRU ΘΡΑΚΗΣ
FSRU ARGO VOLOS
FSRU THESSALONIKIS
Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία ότι είναι εντυπωσιακή όλη αυτή η κίνηση εξ ού και το
ενδιαφέρον μας. Συγκεκριμένα για το Project του Βόλου θα ήταν σπουδαίο να υπάρξει ένας
ακόμη σταθμός Φυσικού Αερίου στη μέση της χώρας μας, μας προβληματίζει όμως ο χώρος
που πρόκειται να τοποθετηθεί το FSRU. Tα προαναφερθέντα πρότζεκτ όπως φαίνεται είναι
σε ανοιχτές θάλασσες. Το ARGO όμως δεν είναι μόνο που είναι κοντά στην πόλη αλλά στον
μηχό μιας κλειστής θάλασσας του Παγασητικού κόλπου. Βέβαια εξυπηρετεί η τοποθεσία
ΠΕΥΚΑΚΙΑ, η οποία είναι κοντά στο δίκτυο Διανομής Φυσικού Αερίου που θα χρειαστεί να
συνδέεται με αγωγό στο δίκτυο διανομής Φυσικού Αερίου, αλλά το ρίσκο είναι μεγάλο.
Τα FSRU φτιαχτήκανε ακριβώς να αποφεύγουμε τις ευαίσθητες περιοχές. Πρέπει να ληφθεί
υπ’ όψιν ότι ο Παγασητικός κόλπος είναι σχετικά ρηχή και κλειστή θάλασσα μέγιστο βάθος
102 μέτρα και άνοιγμα κόλπου 4χλμ. Τα νερά του αλλάζουν κάθε 80 χρόνια.
Πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι ο κίνδυνος λειτουργίας μιας τέτοιας εγκατάστασης δεν είναι
μόνο η απόσταση με το Αστικό Κέντρο αλλά και οι αφίξεις των LNG πλοίων που θα πρέπει
να έρχονται να παραδώσουν το φορτίο τους.
Θα υπάρχουν LNG πλοία που θα ανεβοκατεβαίνουν στον Παγασητικό και αυτό το ρίσκο δεν
μπορεί να υπολογιστεί.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΛΕΞΗΣ
Αθήνα
Επόμενη Εβδομάδα: Τα Ελληνικά FSRU
Φυσικό Αέριο / Ενέργεια και Οικονομία
Ο κ. Εμμ. Παπαλέξης έχει ειδίκευση στα ενεργειακά θέματα και στις θαλάσσιες μεταφορές
πετρελαιοειδών και χημικών προϊόντων.