Άρθρα

«Αργεντινή της Ευρώπης» το όραμα της ελληνικής αριστερής κυβέρνησης

664e0b8f-8c6c-4655-896a-d0505c2125ee

Της Τούλας Κεκάτου Δημοσιογράφου

Την ύφεση που αντιμετώπισε η χώρα την πενταετία των μνημονίων, αντιμετώπισε και μέσα σε ελάχιστες ημέρες, με τις πολιτικές και τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Αυτό εκτιμούν οικονομολόγοι που μιλούν με αριθμούς και όχι με πολιτική προπαγάνδα. Οι πολιτικοί της κυβέρνησης έδειξαν απίστευτη επιπολαιότητα στους χειρισμούς επιβίωσης της χώρας και οι δραματικές εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν εκτιμήσεις περί κρυφής ατζέντας για επιστροφή στη δραχμή.

Αδυνατώ να πιστέψω ότι το όραμα μιας Κυβέρνησης είναι να μεταμορφώσει τη χώρα σε «Αργεντινή της Ευρώπης». Μια άπειρη στο ευρωπαϊκό περιβάλλον Κυβέρνηση, αρνήθηκε να μιλήσει τη γλώσσα της Ευρώπης. Χωρίς χρήματα και διπλωματικά όπλα, οι ζουρνάδες έπαιξαν για τους Έλληνες και οι δημιουργικές ασάφειες μας έφεραν σε ένα τραγικό αποτέλεσμα. Οι κλειστές τράπεζες είναι η μόνη πραγματικότητα και η εικόνα μιας εθνικής αντιπροσωπείας που δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη σε κανέναν, δεν διατυπώθηκε με ασάφεια, αλλά με σαφήνεια από όλο τον πλανήτη.

Μέσα σε δύο μέρες άλλαξε η Ελλάδα. “Γκρεμοτσακίστηκε”. Αν το όραμα ήταν να αυξηθεί ο αριθμός των ανέργων και να κλείσουν επιχειρήσεις που επί χρόνια και με πολύ κόπο κατάφεραν να επιβιώσουν, δεν θα το ακολουθήσουμε. Δεν θέλουμε να γίνουμε Αργεντινή.

Η ελληνική κοινωνία δεν είναι μόνο η ΕΡΤ, ούτε  οι επαναπροσλήψεις του κ. Κατρούγκαλου. Αν δεν δουλέψει ο ιδιωτικός τομέας θα δεν υπάρχει δημόσιος, και αν υπάρξει , θα αποτελεί μηχανισμό δωρεάν παροχής υπηρεσιών σε μια Κυβέρνηση που θα θυμίζει την κυριαρχία του Χότζα.

Η κυβέρνηση εδώ και πέντε μήνες έδειξε αγάπη και στοργή μόνο στο δημόσιο.

Σήμερα φτάσαμε στον έλεγχο κεφαλαίων (ένα από τα έσχατα μέτρα), με συνταξιούχους απλήρωτους, με την χώρα σχεδόν έξω από το Ευρώ και την τεράστια «ομπρέλα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κυβέρνηση δεν μας προετοιμάζει για τα σχέδιά της που αφορούν εκατομμύρια των Ελλήνων και  συνεχίζουν τα στελέχη της να αναπαράγουν υστερικά την δική τους «κασέτα» που δεν απαντά στην απίστευτη αγωνία και ανησυχία του κόσμου.

Ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης νοιώθει απελπισμένος, εγκλωβισμένος, απίστευτα στενοχωρημένος και τεράστια αγωνία για τη ζωή του.

Ο σκεπτόμενος πολίτης ακούει βερεσέ το «ακλόνητο» επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης «περί αξιοπρέπειας». Η Ευρώπη δεν φοβάται. Οι απώλειές της δεν θα είναι τεράστιες. Ο καπιταλισμός δεν καταστρέφεται με συνθήματα. Ο απλός πολίτης αντιλαμβάνεται πλέον ότι οι ευρωπαίοι δεν θα χάσουν και αδυνατεί να αποδεχθεί ότι η χώρα παίζεται στα ζάρια.

Ο απλός πολίτης αδυνατεί να πιστέψει ότι η Ελλάδα παίζεται στα ζάρια από τους αριστερούς κυβερνήτες της.

Μια ευρωπαϊκή αριστερά δεν θα άφηνε ποτέ τους πολίτες αναξιοπρεπείς να σέρνονται έξω από τράπεζες για ψυχία και ταυτόχρονα θα μιλούσε για αντιμετώπιση ανθρωπιστικής κρίσης που υπερπλασιάζει με τη στάση της.

Ο μοναδικός φόβος είναι ο φόβος, υποστηρίζει ο Αλέξης Τσίπρας και έχει δίκαιο.

Δεν λογάριασε όμως πως φοβόμαστε το χάος που ήδη μας κύκλωσε.

Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι είναι διαπραγματευτικό χαρτί. Απέναντι σε ποιους; Στους ψηφοφόρους; Απέναντι στην αριστερή πλατφόρμα, απέναντι στο κόμμα;

Η Κυβέρνηση γνωρίζει πως αν έβαζε ένα ερώτημα «ναι» ή «όχι» στο ευρώ θα έχανε εκ των πρότερων το δημοψήφισμα» δήλωσε στο ΣΚΑΪ ο Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Νίκος Αλιβιζάτος
«Όμως και τώρα, πίσω από αυτό το κεκαλυμμένο ερώτημα διακυβεύεται η παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ  και η κυβέρνηση μας καλεί να ψηφίσουμε “όχι”» τονίζει ο κ. Αλιβιζάτος. Όμως η κυβέρνηση δεν παραδέχεται το αυτονόητο. Δηλαδή ότι το σκηνικό που έστησε σημαίνει δραχμή.

Ο έλληνας συνταγματολόγος σημείωσε με έμφαση ότι ο Γιούνκερ έχει κάθε δικαίωμα να παρεμβαίνει γιατί είναι εταίρος και μέλος της Ευρωζώνης. Αντίθετα, σημείωσε, ότι θα υπήρχε πρόβλημα αν παρενέβαιναν οι κύριοι Πούτιν και Ομπάμα. Επίσης ο κ. Αλιβιζάτος κατέκρινε την συμπεριφορά της προέδρου της Βουλής, η οποία λειτουργεί όπως είπε εμπρηστικά και όχι κατευναστικά όπως της επιβάλλει ο θεσμικός της ρόλος. Η κ. Κωνσταντοπούλου χρήζει παρακολούθησης και εξοβελισμού από το πολιτικό σκηνικό. Δεν τη χρειάζεται η χώρα.

Είναι πολύ λυπηρό – ειδικά για εμάς που δεν θέλουμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα του 1950 – να πληρώσουμε τις επιλογές όσων δεν έχουν αντιληφθεί ότι η χρεοκοπία θα είναι χειρότερη από αυτή της Αργεντινής.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το