Μια νέα ζωή έχει ξεκινήσει ο γενικός γραμματέας του Συλλόγου Νεφροπαθών Μαγνησίας κ. Δημήτρης Κοντόπουλος ο οποίος σε λίγο καιρό συμπληρώνει έναν χρόνο μεταμοσχευμένος. Ο ίδιος ήταν ένας από τους τρεις νεφροπαθείς που το 2019 έλαβαν το “θείο δώρο”, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του, με περισσότερη αισιοδοξία και ελπίδα. Ο κ. Κοντόπουλος μίλησε χθες στη διαδικτυακή εκπομπή «Θεσσαλία Παντού» που προβάλλεται καθημερινά μέσα από την www.e-thessalia.gr, με αφορμή και την Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού που γιορτάζεται μεθαύριο Πέμπτη 12 Μαρτίου.Οι μεταμοσχευμένοι νεφροπαθείς στη Μαγνησία ανέρχονται στους 60 περίπου, ενώ αυτοί που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση αγγίζουν τους 260. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι νεφροπαθείς που δεν έχουν φτάσει ακόμη στο στάδιο της αιμοκάθαρσης. Αν πριν μια δεκαετία συνήθως οι νεφροπαθείς αποτελούσαν τις κυρίως ηλικίες άνω των 55-60 ετών, πλέον αυτή η κατάσταση έχει διαφοροποιηθεί, καθώς η νεφροπάθεια εμφανίζεται και σε πιο νέους. Ο κ. Κοντόπουλος βρισκόταν για ενάμιση χρόνο σε αιμοκάθαρση, όταν μπόρεσε να κάνει μεταμόσχευση με δωρεά του μοσχεύματος που έγινε από τη μητέρα του. «Το σημαντικό είναι η πρόληψη, να γίνονται οι απαιτούμενες εξετάσεις, για να προλαμβάνουμε κάποια πάθηση στην αρχή της» τόνισε αρχικά ο ίδιος προσθέτοντας πως «η νεφροπάθεια είναι μια πολυπαραγοντική πάθηση. Πανελλαδικά 12.000 νεφροπαθείς βρίσκονται σε αιμοκάθαρση και 1.300 σε λίστα αναμονής περιμένοντας ένα μόσχευμα, που από πτωματικό δότη ο μέσος χρόνος αναμονής είναι εννιά χρόνια περίπου».
Πριν προκύψει η νεφροπάθεια ο κ. Κοντόπουλος διατηρούσε επιχείρηση εργαζόμενος από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Περιγράφοντας τη δική του πορεία με τη νεφροπάθεια, ανέφερε πως «κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης ένιωθα πολύ αδύναμος, καθώς ο οργανισμός δεν παράγει αυτά που πρέπει. Ήμουν τυχερός όμως και έλαβα το μόσχευμα από τη μητέρα μου που ζει και γι’ αυτό δεν περίμενα πολύ καιρό στην αναμονή για το μόσχευμα».
Και συνέχισε λέγοντας πως «πλέον με το μόσχευμα η ζωή μου έχει αλλάξει θεαματικά. Βέβαια γι’ αυτό έχει παίξει ρόλο ο οργανισμός και η νεανική μου ηλικία. Η καθημερινότητά μου δεν έχει καμία σχέση με την κατάσταση πριν τη μεταμόσχευση. Νιώθω πολύ καλύτερα ως οργανισμός και βλέπω πιο αισιόδοξα τα πράγματα».
Αναφορικά με τις υποχρεώσεις του για το θέμα υγείας, αναφέρει πως «για τον πρώτο χρόνο πρέπει να μεταβαίνουμε σε αρμόδιο νοσοκομείο είτε στην Αθήνα είτε στη Θεσσαλονίκη για τον μηνιαίο τακτικό ιατρικό έλεγχο. Αυτές οι ιατρικές εξετάσεις μετά από ένα με δύο χρόνια αραιώνουν. Επίσης συνεχίζω να λαμβάνω φάρμακα, ενώ για τα πρώτα δύο χρόνια υπάρχει προσοχή στη διατροφή, στη μη κατανάλωση αλκοόλ».
Συμπληρώνοντας πλέον έναν χρόνο μετά τη μεταμόσχευση ανέφερε πως «στα επόμενα σχέδιά του είναι η εκ νέου ενεργοποίησή του με την επιχείρηση που είχε. Βέβαια στην αρχή η εργασία θα είναι λίγες ώρες, αλλά καθώς θα περνά ο καιρός, θα αυξάνονται».
Η σκέψη των νεφροπαθών είναι συνεχώς στη δωρεά οργάνων. Γι’ αυτό και, όπως τονίζει ο κ. Κοντόπουλος, «ο αγώνας μας είναι για την ικανοποίηση των ζητημάτων των νεφροπαθών, αλλά και για τη δωρεά οργάνων, καθώς εκεί καταλήγει το πρόβλημα των νεφροπαθών που αναζητούν το μόσχευμα. Γι’ αυτό και κάνουμε αγώνα για την ενίσχυση της δωρεάς οργάνων στην Ελλάδα».