Απρόκλητη επίθεση της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου στον Ιάσονα Αποστολάκη

Προσωπική απρόκλητη επίθεση στον Ιάσονα Αποστολάκη έγινε από το Εργατικό κέντρο Βόλου επειδή υποστήριξε πως η” υπόθεση της πιθανής μελλοντικής μετεγκατάστασης της ταξιαρχίας, πέρα από το σωστό αίτημα και την αντίστοιχη δέσμευση του υπουργού για μεταφορά ισοδύναμων μονάδων στη περιοχή μας, μπορεί να μετατραπεί από πρόβλημα σε ευκαιρία για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες στηριγμένες σε στέρεες και σύγχρονες βάσεις”. Ο κ. Αποστολάκης δεν ήταν ο μοναδικός που υποστήριξε πως στο δημόσιο διάλογο πρέπει να τεθεί και το θέμα της στρατηγικής ανάπτυξης της περιοχής, αλλά το Εργατικό Κέντρο αποφάσισε επί της ουσίας να πάρει θέση στην εκλογική “μάχη”. Οπρόεδρος του Εργατικού κέντρου ρωτήθηκε συγκεκριμένα εάν η ανακοίνωσή του αφορά τον ΥπουργόΆμυνας ή τον υποψήφιο δήμαρχο και απάντησε πως αφορά τον κ.Ιάσονα Αποστολάκη. Η επίθεση του Εργατικού Κέντρου:

“Και ξαφνικά, οι μάγοι της παραποίησης (και αλλοίωσης, φευ) της λαϊκής βούλησης (βλ. Δημοψήφισμα 2015, Πρέσπες, Εκκλησιαστικό κλπ, κλπ), μας προέκυψαν τώρα και… λέκτορες μιας αλλης θεσμικής αντίληψης περί τη δημοκρατία και τις εκφάνσεις της!
Και ξαφνικά ο Βόλος απέκτησε τον δικό του «ερμηνευτή» της βουλήσεώς του, να μην μετεγκατασταθεί η 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, ή, εν πάση περιπτώσει, εάν αυτό δεν καταστεί δυνατόν να αποτραπεί, για επιχειρησιακούς καθαρώς λόγους, να εξευρεθεί αντίστοιχο ισοδύναμο, για να μην υποστεί ο τόπος ζημία!
Και ναι, μεν, ο κος Αποστολάκης, εμφορούμενους από τους γνωστούς ακραίους –και αντικοινωνικούς, ενίοτε– οραματισμούς του ιδίου και του πολιτικού Φορέα που εκπροσωπεί, έχει συνηθίσει να μην σέβεται τη θέληση της πλειοψηφίας, αλλά να επιβάλει τις «αρχές» της μειοψηφίας, τη φορά, όμως, αυτή το παράκανε, μάλλον, καθώς ο λόγος του και η επιχειρηματολογία του, για το εν λόγω σοβαρό ζήτημα, εγγίζουν τη βαναυσότητα!
Βαναυσότητα επειδή είσαι υποχρεωμένος να τον ακούς! Βαναυσότητα, επειδή είσαι υποχρεωμένος να αφιερώσεις –και λίγο έστω από τον χρόνο σου για να τον… κατανοησεις! Κυρίως, όμως βαναυσότητα, επειδή αυτός ο (κομματικός) λόγος του στρεβλώνει τόσο την έννοια της Δημοκρατίας, που καθιστά πλέον τον κο Αποστολάκη και τους λοιπούς «ερμηνευτές» της λαϊκής βούλησης, όχι γραφικούς, «Ηρακλείς» τη Δημοκρατίας μας, αλλά, αλίμονο, επικίνδυνους”