Απομακρυσμένο το 1ο Δημοτικό Ζαγοράς, αλλά με δυναμική

Μιλήσαμε με τον διευθυντή του 1ου Δημοτικό Σχολείου Ζαγοράς «Ρήγας Φεραίος» Απόστολο Κατσιφό, σχολείο που έχει τις ρίζες της στο έτος 1702. Τότε ιδρύθηκε από Ζαγοριανούς το σχολείο «Κοινών Γραμμάτων», κοντά στο εξωκλήσι του Ιωάννη του Προδρόμου. Ο πολύπειρος εκπαιδευτικός μας μίλησε για το σχολείο σήμερα, τους μαθητές του και τις προοπτικές του. Κοινός τόπος είναι η μείωση των μαθητών τα τελευταία χρόνια, ενώ η όρεξη των μικρών μαθητών για μάθηση παραμένει αναλλοίωτη.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΧΑΛΑΤΣΗ

Κύριε διευθυντά, κατ’ αρχάς καλή σχολική χρονιά και στους εκπαιδευτικούς και στους μικρούς μαθητές, ιδιαίτερα της Α’ Δημοτικού. Μιλήστε για τις προοπτικές του σχολείου σας…

Είναι ένα σύγχρονο και επαρκές σχολείο με 120 περίπου μαθητές και διδακτικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων που την περσινή χρονιά λειτούργησε ως 7θέσιο με δύο τμήματα στην πρώτη (Α’) τάξη. Σε αυτό λειτουργούν πλήρη ολοήμερα τμήματα, τμήμα ένταξης και πλήρως εξοπλισμένη σχολική βιβλιοθήκη με σύγχρονα βιβλία για δανεισμό απ’ τους μαθητές, ενώ από τη φετινή χρονιά το σχολείο εντάχθηκε στο πρόγραμμα σχολικών γευμάτων. Πρόκειται δηλαδή για ένα σχολείο που, ενώ είναι το πιο απομακρυσμένο μη ολιγοθέσιο, εξαιρουμένων των νησιωτικών, από τον αστικό ιστό του νομού, δεν υστερεί σε τίποτα από τα υπόλοιπα σχολεία.

Η ιδιαιτερότητά του είναι η συχνή εναλλαγή του προσωπικού του λόγω κυρίως της απόστασης απ’ τον Βόλο και του ορεινού οδικού δικτύου που μεσολαβεί για την πρόσβαση σ’ αυτό. Έτσι ο μεγαλύτερος αριθμός των εκπαιδευτικών που συνήθως υπηρετούν είναι κυρίως νεοδιόριστοι και αναπληρωτές. Κι ενώ αυτό φαίνεται σαν πρόβλημα, διαπιστώνεται πως είναι πλεονέκτημα και μάλιστα σπουδαίο, καθώς αυτοί οι νέοι εκπαιδευτικοί φέρνουν τη ζωντάνια και τις νέες γνώσεις που πρόσφατα απέκτησαν στους μαθητές του σχολείου, στους γονείς και στην τοπική κοινωνία συνολικά. Νέες διδακτικές μέθοδοι, μεγάλη εξοικείωση με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, διάθεση για συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα, σωστή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αποτελούν μερικά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των νέων συναδέλφων εκπαιδευτικών, δίνοντας μια ξεχωριστή δυναμική στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτή η ιδιαιτερότητα του Δημοτικού Σχολείου Ζαγοράς, όταν συνδυαστεί, όταν είναι εφικτό, με μόνιμη εγκατάσταση στο χωριό, δηλαδή χωρίς την ταλαιπωρία της καθημερινής μετακίνησης από και προς τον Βόλο, δίνει δυναμική και αμφίδρομη ικανοποίηση στην τοπική κοινωνία που αγκαλιάζει τους νέους αυτούς επιστήμονες.

Οι ελλείψεις μαθητών αποτελούν γεγονός σε πολλά περιφερειακά σχολεία. Σε ποιο βαθμό σας επηρεάζουν;

Ξεκινώντας να πούμε ότι το σχολείο μας είναι το πιο μεγάλο απομακρυσμένο δημοτικό σχολείο του Δήμου μας. Γενικότερα στο σχολείο μας, όπως και σε πολλά σχολεία της Ελλάδας, υπάρχει έλλειψη μαθητών σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια. Υπάρχει μια σταθερή μείωση του μαθητικού δυναμικού. Μάλιστα εδώ και δύο χρόνια έκλεισαν και τα δημοτικά σχολεία Πουρίου και Μακρυράχης – τα δύο αυτά κοντινά χωριά της Ζαγοράς – που λειτουργούσαν επί σειρά ετών. Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων από το Πουρί μέχρι τη Μακρυράχη έρχονται πλέον στο 1ο Δημοτικό Σχολείο της Ζαγοράς.

Η μείωση των μαθητών γενικότερα είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να μας απασχολήσει σε πανελλαδικό επίπεδο και αφορά στις μειωμένες γεννήσεις παιδιών. Είναι ένα θέμα στο οποίο πρέπει να δώσει προτεραιότητα η κάθε κυβέρνηση. Σε ό,τι αφορά στην περιοχή μας, υπάρχει κι επιπρόσθετη επιβάρυνση, καθώς η Ζαγορά είναι ένα ορεινό χωρίο με δυσκολίες στην πρόσβαση. Όμως η Ζαγορά, λόγω της αγροτικής παραγωγής και του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζαγορίν και της μονοκαλλιέργειας βοηθά τον κόσμο να κρατηθεί στο χωριό και τον χειμώνα. Σε αντίθεση με άλλα χωριά που είναι αμιγώς τουριστικά που δεν μπορούν να κρατήσουν οικογένειες το χειμώνα.

Επίσης, έχουν λιγοστέψει κατά πολύ τα παιδιά των αλλοδαπών που φοιτούσαν τα παλαιότερα χρόνια στα σχολεία μας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αφενός μεν τα παιδιά εκείνα μεγάλωσαν και τελείωσαν το σχολείο, αφετέρου δε πολλές οικογένειες αλλοδαπών, αλβανικής κυρίως καταγωγής, επέστρεψαν στη χώρα τους.

Οι μαθητές αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη μετακίνησή τους;

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Σχολείου της Ζαγοράς είναι πως όλα σχεδόν τα παιδιά μεταφέρονται στο σχολείο και επιστρέφουν στα σπίτια τους με λεωφορεία. Αυτό απαιτεί ένα λίγο πολύπλοκο δίκτυο δρομολογίων που γίνεται από έμπειρους ντόπιους οδηγούς και σχολικούς συνοδούς με μισθωμένα από το ΚΤΕΛ λεωφορεία. Κι αυτό, εάν λάβουμε υπόψη μας την ορεινότητα της περιοχής και του οδικού δικτύου, είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίζεται κάθε μέρα.

Οι μετακινήσεις των μικρών μαθητών έπειτα κι από τις περσινές πλημμύρες που έπληξαν την περιοχή μας σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι αρκετά δύσκολες. Οι μαθητές ερχόμενοι από το Πουρί περνούν από μια στρατιωτική γέφυρα, ενώ εκείνοι από τη Μακρυράχη περνούν το «Γαλανόρεμα» που έχει πολλά προβλήματα, καθώς η γέφυρα έχει υποστεί ζημιές και ο δρόμος έχει στενέψει κατά πολύ. Και βέβαια όσο μπαίνουμε στον χειμώνα, τόσο τα προβλήματα θα είναι εντονότερα.

Πόσοι μαθητές πηγαινοέρχονται καθημερινά στο σχολείο σας από τα υπόλοιπα χωριά;

Ο αριθμός των μαθητών αυτών για όλες τις τάξεις συνολικά ανέρχεται σε περίπου 15-20 παιδιά. Από τη Μακρυράχη και το Πουρί πηγαινοέρχονται καθημερινά με μισθωμένο λεωφορείο.

Διατελέσατε χρόνια διευθυντής και στο σχολείο Λεχωνιών. Οι διαφορές των δύο σχολείων;

Πράγματι, διετέλεσα διευθυντής στο δημοτικό στα Κάτω Λεχώνια για 9 χρόνια, κατά το χρονικό διάστημα 2016-2023. Εκεί υπάρχει η εξής ιδιαιτερότητα. Η απόσταση από το μεγάλο αστικό κέντρο που είναι ο Βόλος είναι πολύ κοντινή και όλες οι δραστηριότητες των παιδιών όπως αθλητισμός, ξένες γλώσσες φροντιστήρια γίνονται στον Βόλο. Έτσι σιγά-σιγά οι οικογένειες μετακομίζουν και κατοικούν μόνιμα στον Βόλο κι έτσι και στα σχολεία περιφερειακά του Βόλου τα παιδιά βαίνουν μειούμενα. Οι μαθητές του δημοτικού των Λεχωνίων είχαν περισσότερες ευκαιρίες για δράσεις κι αυτό φαινόταν και στην απόδοσή τους. Επίσης, υπήρχαν και μαθητές πολύ υψηλού οικονομικού επιπέδου σε αντίθεση με τη Ζαγορά όπου όλοι οι μαθητές λίγο πολύ ανήκουν σε μια οικονομική κατηγορία της μεσαίας τάξης και οι γονείς είναι σχεδόν όλοι αγρότες. Το μαθητικό δυναμικό έχει περισσότερη ομοιογένεια στη Ζαγορά.

Υπάρχουν ελλείψεις στο σχολείο από πλευράς υποδομών ή εκπαιδευτικού προσωπικού;

Από πλευράς υποδομών όσο και εκπαιδευτικού προσωπικού στο σχολείο μας είμαστε πολύ καλά. Η πολιτεία ό,τι χρειαστήκαμε μας το παρείχε, έχουμε άριστη συνεργασία με το γραφείο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας. Οι μαθητές μας δεν στερούνται τίποτα από πλευράς υλικοτεχνικής υποδομής.

Πώς βλέπετε το μέλλον του σχολείου;

Αν κάποιος πιστεύει πως με την έλευση του καλοκαιριού και των διακοπών το σχολείο ερημώνεται και στέκει άδειο και σιωπηλό γελιέται. Για έναν μήνα γεμίζει μικρούς και μεγάλους μαθητές και δασκάλους. Γεμίζει με μουσικά όργανα και αναλόγια. Γεμίζει με εκλεκτή μουσική και ξεχωριστές φωνές. Τα τελευταία χρόνια το Δημοτικό Σχολείο Ζαγοράς φιλοξενεί το Μουσικό Φεστιβάλ Πηλίου, που διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία η ζαγοριανή μουσικός Ζωή Σαμσαρέλου και η ομάδα της.

Με όλα αυτά δικαιούται το σχολείο να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και να ξεπερνά την ιδιομορφία της απομακρυσμένης από το αστικό κέντρο περιοχής, με όσο γίνεται μεγαλύτερη επιτυχία. Η προσπάθεια για αυτό είναι και πρέπει να είναι από όλους τους εμπλεκόμενους συνεχής και αδιάλειπτη.

Σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε καλή δύναμη στο έργο σας, που είναι σημαντικό από πολλές πλευρές.