Τον αποκλεισμό των αλιέων που δεν έχουν εγκατεστημένη τη δορυφορική συσκευή αυτόματου εντοπισμού σκάφους από τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης, καταγγέλλουν με επιστολή τους προς τον Πρωθυπουργό αλιευτικοί σύλλογοι, μεταξύ των οποίων και ο Αλιευτικός Σύλλογος Βόλου.
«Το πρόβλημα για το οποίο σας απασχολούμε είναι η αδικία που έχει γίνει εις βάρος μας και είναι η εξής: Όπως όλα τα επαγγέλματα , έτσι και εμείς έχουμε πάθει οικονομική ζημιά λόγω του covid-19, με αφορμή το lock down που διανύουμε αυτή την στιγμή σαν χώρα, προερχόμενοι από το lock down του Μαρτίου, τους περιορισμούς στην εστίαση και σε συνδυασμό της πτώσης του τουρισμού και του εμπορίου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες» αναφέρει ο Σύλλογος στην επιστολή του και σημειώνει ότι πολύ σωστά έπραξε η Ευρωπαϊκή Ένωση και ανακοίνωσε μέτρα στήριξης όλων των Ευρωπαίων αλιέων.
«Δυστυχώς σαν Ελλάδα επιβλήθηκε ένα κριτήριο όπου δικαιούχοι είναι μόνο οι αλιείς που έχουν εγκατεστημένη τη Δορυφορική Συσκευή Αυτόματου Εντοπισμού Σκάφους (vms-ers) στα σκάφη τους, κάτι που δεν το όριζε ο Ευρωπαϊκός κανονισμός στήριξης (άρθρο 33 508/2014 όπως τροποποιήθηκε βάση covid-19). Το σύστημα αυτό δεν είναι υποχρεωτικό, παρά μόνο για αυτούς που έχουν ειδικές άδειες αλιείας. Αυτό σημαίνει με αριθμούς ότι από τους 14.018 που είναι οι παράκτιοι αλιείς της χώρας μας, να εξαιρεθούν οι 13.213 και δικαιούχοι να είναι μόνο 805, την ίδια ώρα όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκφράσει κατά καιρούς τη στήριξή της στους αλιείς της μικρής κλίμακας παράκτιας αλιείας κάτω των 12 μέτρων μέσω της αναθεώρησης της Κ.ΑΛ.Π. και του κανονισμού του νέου ταμείου θαλάσσιας αλιείας.
Συγκεκριμένα 679 αλιευτικά σκάφη θα λάβουν ευρωπαϊκής αποζημίωσης της τάξεως των 18.913.380,03€, ενώ τα υπόλοιπα 13.213 θα λάβουν 15.000.000€. Καλώς τα παίρνουν οι συνάδελφοι. Έτσι πρέπει η πολιτεία να στηρίζει τους πολίτες της αλλά να υπάρχει δίκαιη κατανομή σε όλους.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι τα εξής:
1) Το 95% των αλιέων της χώρας μας, δεν είναι Ευρωπαίοι πολίτες;
2) Το 95% των αλιέων της χώρας μας, δεν έχουν ίσα δικαιώματα με τους άλλους συναδέλφους;
3) Στις δύσκολες μέρες που περνάει η χώρα μας σε εθνικό επίπεδο, οι αλιείς του Καστελόριζου, της Καλύμνου (των Ιμίων), του Αγαθονησίου, και εννοείται όλων των συναδέλφων που είναι συνοριοφύλακες από το Νότιο-ανατολικό Αιγαίο έως και την Αλεξανδρούπολη γιατί να αισθάνονται κοινωνικά αποκλεισμένοι από την Ελληνική πολιτεία;
Απ’ότι φαίνεται ο θεσμός της Δημοκρατίας στην χώρα μας που ορίζει ίσα δικαιώματα μεταξύ των πολιτών, δίκαιη κατανομή του πλούτου, για κάποιους είναι άγνωστη.
Στην πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάκη Βορίδη στην Κάλυμνο στα τέλη Σεπτεμβρίου , θέσαμε το πρόβλημα αυτό στον Κο υπουργό, ο οποίος μας απάντησε ότι όταν υπέγραφε την απόφαση αυτή δεν γνώριζε ότι θα προέκυπτε η αδικία αυτή εις βάρος του 95% των αλιέων της Ελλάδας. Δεσμεύτηκε ότι επιστρέφοντας στην Αθήνα θα το κοιτάξει άμεσα και θα έρθει σε επικοινωνία μαζί μας. Ωστόσο έχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας και ανταπόκριση δεν υπάρχει από μεριάς υπουργείου παρόλη της προσπάθειας που καταβάλουμε μέσω κάποιων βουλευτών του Νομού και του αρμόδιου Αντιπεριφερειάχη Νοτίου Αιγαίου και όχι μόνο.
Κρίνεται απαραίτητη η ένταξη των παράκτιων αλιέων στη δράση (δ) του Μέτρου 3.1.9 «Προσωρινή παύση των αλιευτικών δραστηριοτήτων ως συνέπεια της επιδημικής έκρηξης της Covid-19» της ενωσιακής προτεραιότητας 1, του επιχειρησιακού προγράμματος αλιείας και θάλασσας 2014-2020, καθότι λόγω των προϋποθέσεων, το 95% των αλιέων έμειναν εκτός και ο κίνδυνος μη απορρόφησης του είναι ορατός. Σε μια τόσο δύσκολη περίοδο που διανύουμε είναι κρίμα να χάνονται ευρωπαϊκά προγράμματα και να μη επωφελούνται οι πληττόμενοι αλιείς».