Αποχώρησε από τη Νίκη ο Απόστολος Κουφογεώργος

Την αποχώρησή του από τη Νίκη γνωστοποίησε ο γενικός αρχηγός Αποστόλης Κουφογεώργος. Μάλιστα στην προσωπική του δήλωση άφησε και μία αιχμή τονίζοντας «Μάλλον είναι λάθος να είσαι πάντα ντόμπρος και αληθινός». Όλο το κείμενο είναι το παρακάτω: «Δυστυχώς στην ζωή μας όλα έχουν ένα τέλος, έτσι και στο ποδόσφαιρο. Μετά από πολλά χρόνια ως γενικός αρχηγός της ομάδας μας, της δεύτερης οικογένειας μου έφτασε η ώρα να αποχωρήσω από αυτή. Οι λόγοι… «προσωπικοί». Θέλω να ευχαριστήσω:
– Πρώτα από όλα τον κόσμο της ομάδας μας και τους οργανωμένους φιλάθλους μας γιατί χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε πετύχει πολλά. Συνεχίστε να στηρίζετε τη Νικάρα μας και τον Αλέξη.
– Την Βάσια, την Ελένη, τον Γιώργο, τον Παναγιώτη και τον Κώστα για όλα αυτά που περάσαμε και καταφέραμε μέσα από άψογη συνεργασία.
– Τον γενικό διευθυντή, τον Ανδρέα που πραγματικά περνούσαμε πολλές ώρες μαζί με άψογη συνεργασία και σεβασμό στο έργο του καθενός μας.
– Όλους τους ποδοσφαιριστές μας που συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια και φυσικά έγινα φίλος κρατώντας σχέσεις σεβασμού και θαυμασμού. Όλοι σας ήσασταν μάγκες και παλικάρια και το λέω με βαθιά γνώση και από πρώτο χέρι και το εννοώ.
– Όλα τα προπονητικά team, βοηθούς, γυμναστές, φυσικοθεραπευτές και φυσικά τους φροντιστές μας, τον καθένα ξεχωριστά που με ανεχτήκανε.
– Τον Αλέκο Βοσνιάδη για τον οποίο ότι και να γράψω θα είναι λίγο (προπονητής ανοδου μαζί-προπονητής σωτηρίας μαζί …)
– Τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο, ένα κεφάλαιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο με πολλές γνώσεις και με απίστευτη μόρφωση. Και οι δυο τους μεγάλοι προπονητές αλλά και άνθρωποι.
– Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Αλέξη Παπακωνσταντίνου για την ευκαιρία που μου έδωσε πριν τρία χρόνια σχεδόν να αναλάβω αυτό το δύσκολο κομμάτι στην ομάδα μας… θεωρώ με επιτυχία. Περάσαμε δύσκολες στιγμές αλλά και ευχάριστες μαζί. Συνέχισε να ηγείσαι την Νικάρα μας και πρόσεχε δίπλα σου…
– Τέλος, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια μου και την σύζυγο μου για τις ατέλειωτες ώρες που έλειπα από αυτούς και εκείνοι ήτανε πάντα δίπλα μου σε όλες τις στιγμές μου.
Εδώ λοιπόν τελειώνουνε όλα. Σίγουρα θα παρακολουθώ την ομάδα μας από την κερκίδα και θα χειροκροτώ. Κάτι νέο μου ανοίγει τις πόρτες, αλλά γνώριμο σε εμένα που με κρατάει ακόμα πιο κοντά στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Υ.Γ. Μάλλον είναι λάθος να είσαι πάντα ντόμπρος και αληθινός…».