Ήταν η τελευταία της έκθεση, μετά από 45 χρόνια έντονης παρουσίας και 45 περίπου εκθέσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό, για τη θαλασσογράφο κ. Ρίτα Σακκά, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στην Εξωραϊστική Λέσχη Βόλου με έργα ζωγραφικής «Ελαιογραφίες» και θέμα «Άγγιγμα ψυχής». Ήταν μία τελευταία παράσταση για να ευχαριστήσει τον κόσμο για την αγάπη που της έδωσε.
Η έκθεση της ζωγράφου Ρίτα Σακκά στην Εξωραϊστική Λέσχη Βόλου, από το Σάββατο 8 έως την Τρίτη 11 Ιουνίου, ήταν η αποχαιρετιστήρια για την καλλιτεχνική της πορεία μετά από 45 χρόνια. Η έκθεση αποτελούνταν με έργα ζωγραφικής «Ελαιογραφίες» και θέμα «Άγγιγμα ψυχής», με την οποία ήθελε να ευχαριστήσει το κοινό για την αγάπη που την περιέβαλε.
Η «Θ» βρέθηκε στην τελευταία έκθεση της κ. Ρίτας Σακκά και συνομίλησε μαζί της για τις εμπειρίες της και τη ζωγραφική της. Η κ. Ρίτα Σακκά είναι τελειόφοιτος του Παντείου και ζωγράφος από το 1979, ενώ αποφάσισε να τελειώσει την καριέρα της μετά από 45 περίπου εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
«Η δουλειά μπορεί να είναι καλή και το χέρι να φεύγει πολύ γρήγορα, λόγω της εμπειρίας και των χρόνων ενασχόλησης, αλλά υπάρχει και η κούραση» σημείωσε η ίδια.
Η θαλασσογράφος μετά από τόσα χρόνια έχει κρατήσει τις εντυπώσεις από τον κόσμο, τις εμπειρίες που αποκόμισε και τις πολλές αναμνήσεις από πολλά μέρη, αφού επισκέφτηκε για τη δουλειά της χώρες όπως η Αγγλία, η Γερμανία, η Ιταλία κ.λπ., με τον κόσμο, όπως η ίδια τόνισε, να την αγκαλιάζει.
Όσον αφορά στο τι ήταν αυτό που την έκανε να παρουσιάζει τη δουλειά της και στο εξωτερικό, αλλά στις δυσκολίες που συνάντησε, η ίδια απάντησε: «Το μεράκι. Από την άλλη προσπαθείς να βρεις κάποια πηγή, ίσως κάποια γνωριμία, ώστε η δυσκολία να γίνεται πιο βατή. Το να βρεις το μέρος, την γκαλερί, να ειδοποιήσεις κόσμο μέσω του Τύπου ή με προσκλήσεις όλο αυτό έχει τη δυσκολία του».
Η κ. Ρίτα Σακκά αναφέρθηκε στην έμπνευση, αλλά και ποιες ήταν οι ιδανικές συνθήκες για αυτή ώστε να δημιουργεί: «Ζωγραφίζω το βράδυ με μουσική και κυρίως κλασική. Με εμπνέει η αντάρα, ο αέρας, η βροχή και γενικότερα η κακοκαιρία, αλλά και η έντονη ζέστη. Η έμπνευση σίγουρα προέρχεται και από τα ταξίδια σε διάφορα μέρη, από τα οποία αποκομίζεις εντυπώσεις. Τα ταξίδια βοηθάνε στην έμπνευση. Βλέπεις πολλές εικόνες, κάτι που δεν συναντάς στην καθημερινότητά σου. Μία κοπέλα, μία ζητιάνα, μία άστεγη στον δρόμο μπορεί να σου δώσει ένα ερέθισμα».
Ερωτηθείσα αν το συναίσθημα παίζει ρόλο στην ολοκλήρωση ενός έργου η ίδια απάντησε ότι «όταν σε απασχολεί κάτι στη ζωή σου, έχεις κάποιο εμπόδιο, μία εκκρεμότητα, τότε δεν μπορείς να αποδώσεις, τουλάχιστον εγώ έτσι ένιωθα. Αν έχεις όμως τακτοποιημένα πολλά πράγματα στη ζωή και είσαι ευχαριστημένος, νιώθεις πιο καλά, τότε η απόδοση είναι και καλύτερη, αλλά και τελειώνει και πιο γρήγορα ένα έργο».
Τα περισσότερα έργα της έχουν θέμα τη θάλασσα, αλλά οι θαλασσογράφοι εκλείπουν. «Δεν ασχολούνται πια και είναι πλέον πολύ λίγοι οι θαλασσογράφοι. Κάποτε ήταν οι ζωγράφοι που δημιουργούσαν θαλασσογραφίες με παλιά καράβια. Έφυγαν κι αυτοί και πλέον ελάχιστοι ασχολούνται με τη θαλασσογραφία» σημείωσε η ίδια.
Τα υλικά που χρησιμοποιεί στα έργα της είναι όλα λάδια πάνω σε καμβά. «Η ακουαρέλα δεν συνιστάται. Πρώτον ένα λάθος δεν διορθώνεται. Δεύτερον την ακουαρέλα την ζωγραφίζεις πάνω σε χαρτόνι, που θέλει τζάμι και πρέπει να μην το κρεμάσεις πάνω από καλοριφέρ, γιατί φουσκώνει» εξηγεί η θαλασσογράφος.
Ο μέσος όρος χρόνου για την ολοκλήρωση ενός έργου εξαρτάται καταρχάς από το μέγεθος. «Αν είναι πολύ μεγάλο μπορεί να τελειώσει σε 1-1,5 μήνα, που περιλαμβάνεται η σύλληψη, το σκίτσο, η εκτέλεση. Το αφήνεις, κουράζεσαι και συνεχίζεις. Τα πιο μικρά τελειώνουν πιο γρήγορα. Μπορεί στην εβδομάδα ή σε λιγότερες μέρες, ανάλογα με το κέφι και τη διάθεση» κατέληξε η ίδια.