Η Άλκηστις Γεροπούλου από τον Βόλο, ζει στο Λονδίνο από το 2009 και εργάζεται στον κυβερνητικό τομέα Εσωτερικών. Δουλεύει από το σπίτι τις τελευταίες ημέρες, πριν ακόμα αποφασιστεί στη Μεγάλη Βρετανία η λήψη μέτρων για τον κορωνοϊό, πριν ο εφησυχασμός γίνει πανικός, πριν ληφθούν μέτρα προστασίας του πληθυσμού. Από την επικοινωνία με την οικογένειά της στον Βόλο κατάλαβε την κρισιμότητα της κατάστασης.
Η Άλκηστις περιγράφει στη «ΘΕΣΣΑΛΙΑ» αυτές τις ώρες του τρόμου, αυτές τις ώρες που έψαχνε και δεν έβρισκε ούτε φαγητό, τις ώρες που ακόμα και κάθε σκέψη φυγής είναι σκέψη απελπισίας, γιατί δεν θέλει να βάλει σε κίνδυνο τον εαυτό της και τους γονείς της στον Βόλο.
«Μένω σε μία σχετικά κεντρική περιοχή μόλις 20 λεπτά περπάτημα από το City του Λονδίνου. Αν και κοντά στο οικονομικό κέντρο της πόλης, η περιοχή έχει πολλές οικογένειες. Την Πέμπτη επιχείρησα να βγω για ψώνια στα μαγαζιά της γειτονιάς για να καλύψω βασικές ανάγκες. Η κατάσταση ήταν σαν σκηνές από την ταινία Birdbox. Καθώς μπήκα στο μεγάλο πολυκατάστημα της γειτονιάς, ο κόσμος σχεδόν άρπαζε τις τροφές από τα ράφια.
Ολόκληρες οικογένειες με νεαρά παιδιά γεμίζαν τα καρότσια τους με ό,τι βρουν… Άλλοι φορώντας μάσκες, άλλοι χωρίς. Βασικές τροφές όπως το γάλα, αυγά, ψωμί, ζυμαρικά, γαλακτοκομικά, όσπρια, κονσέρβες, αλλά και κατεψυγμένες τροφές, ούτε κατά διάνοια. Τα ράφια με κρέας και χαρτί ήταν εντελώς άδεια. Ακόμη και τα απορρυπαντικά και καθαριστικά είχαν εξαντληθεί.
Για καλή μου τύχη βρήκα κονσέρβες τόνου και κατεψυγμένο σπανάκι. Την ώρα που περίμενα στην ουρά για να πληρώσω μια κυρία με ένα μωρό στην αγκαλιά ήρθε και στάθηκε δίπλα μου. Ίσως είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου, αλλά της ζήτησα να σταθεί ένα μέτρο μακριά μου εξηγώντας της ότι εγώ μπορεί να έχω τον ιό» ανέφερε.
Η αναζήτηση όμως δεν σταμάτησε εκεί: «Επιχείρησα να βρω προϊόντα και σε πιο συνοικιακά μαγαζιά. Εκεί οι ουρές είχαν ξεφύγει σε βαθμό που οι μαγαζάτορες κατέβαζαν τα ρολά για να μην μπει άλλος κόσμος. Στάθηκα στην ουρά και βρήκα τον εαυτό μου να κοιτάζει τους πάντες καχύποπτα σκεπτόμενη ότι ένας από αυτούς θα είναι θετικός στον ιό. Είχα απόλυτη αίσθηση του τι είχα πιάσει μέχρι τώρα και αν κάποιος με πλησίαζε γύριζα το κεφάλι μου από την άλλη. Από πίσω ένας κύριος έπαιζε χαρούμενη τζαμαϊκανή μουσική με στίχους που υπενθύμιζαν στον κόσμο να κάνει υπομονή, μια καλύτερη μέρα θα έρθει».
Μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού την Πέμπτη το απόγευμα στην οποία ζήτησε από τους πολίτες να μείνουν σπίτια τους, η πόλη ήταν ένα έρημο τοπίο. «Η εικόνα του οικονομικού κέντρου, που υπό άλλες συνθήκες γύρω στις 6 με 7 μ.μ. πλημμυρίζει από κόσμο που επιστρέφει σπίτια του, ήταν απερίγραπτη. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα στηρίξει τη βιομηχανία μεταφορών και τουρισμού και θα επιτρέψει τρίμηνη παύση στεγαστικών δανείων, καθώς η παραγωγική ύφεση προβλέπεται να διαρκέσει για 12 ακόμη εβδομάδες. Ταυτόχρονα, το υπουργείο Εργασίας αλλάζει τους βασικούς όρους αναρρωτικής άδειας έτσι ώστε αυτοί που θα αρρωστήσουν δεν θα ζημιωθούν οικονομικά. Περιμένουμε να κερδηθεί η μάχη και να είμαστε όλοι μαζί, σε ένα μεγάλο ελληνικό καλοκαίρι» κατέληξε η Άλκηστις.