Στην τελική ευθεία μπαίνει το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής κατηγορίας, καθώς απομένουν έξι αγωνιστικές για την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου. Πέρυσι την 1η Μαΐου ο Ολυμπιακός Βόλου αποχαιρέτησε τη Σούπερ Λιγκ 2, καθώς είχε υποβιβαστεί στη Γ’ Εθνική και φέτος ακριβώς ένα χρόνο μετά, στις 30 Απριλίου, θα δώσει το τελευταίο παιχνίδι στην τρίτη κατηγορία, από τη στιγμή που θα γευτεί το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού για δεύτερη χρονιά και θα βρεθεί στο τοπικό πρωτάθλημα.
Πιο κάτω δεν πάει για τον Ολυμπιακό Βόλου. Μια ομάδα, η οποία τα τελευταία 13 χρόνια πέρασε από… χίλια κύματα, έφτασε στο ζενίθ και τώρα πλέον βρίσκεται στο ναδίρ. Την περίοδο 2010-11 αγωνίστηκε στη Σούπερ Λιγκ και έπαιξε στην Ευρώπη. Ένα χρόνο αργότερα, παρά την προσπάθεια που έγινε να την αφανίσουν από τον ποδοσφαιρικό χάρτη, στάθηκε ξανά στα πόδια της και διεκδίκησε για τρεις σερί χρονιές την άνοδο από τη Β’ κατηγορία στη Σούπερ Λιγκ, μέχρι την αποχώρηση από το πρωτάθλημα της Φούτμπολ Λιγκ το 2016.
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο έκανε νέο ξεκίνημα από τη Γ’ Εθνική κατηγορία και ύστερα από τρία χρόνια, το 2019, επέστρεψε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Ολυμπιακός έφτασε να είναι ουραγός στον 2ο όμιλο της Γ’ Εθνικής και ο υποβιβασμός στο τοπικό πρωτάθλημα να είναι προδιαγεγραμμένος.
Ο Ολυμπιακός απαξιώθηκε τη φετινή χρονιά, καθώς κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να αναλάβει να λειτουργήσει το ποδοσφαιρικό τμήμα, μετά τον υποβιβασμό στη Γ’ Εθνική και την αποχώρηση του Ευριπίδη Τσιμπανάκου από τα διοικητικά του συλλόγου. Η διοίκηση του Ερασιτέχνη έκανε μπροστά, ανέλαβε τα ηνία, πίστεψε πως θα υπάρξει οικονομική στήριξη από τον Γιάννη Νταόπουλο, η οποία τελικά δεν ήρθε ποτέ και με πενιχρούς οικονομικούς πόρους η ομάδα πορεύτηκε στο φετινό πρωτάθλημα.
Λάθη έγιναν και μάλιστα σημαντικά για να φτάσει στο σημείο ο Ολυμπιακός να χάσει την κατηγορία, όταν ο όμιλος που αγωνίζονται οι “ερυθρόλευκοι” έχει πολλές ομάδες χαμηλής δυναμικότητας, που θα μπορούσε να τις είχε βάλει από κάτω στη βαθμολογία η ομάδα και να μην έφτανε στο σημείο το βολιώτικο συγκρότημα να είναι ουραγός του ομίλου.
Το παιχνίδι της παραμονής χάθηκε τον Ιανουάριο. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να ενισχυθεί στην εμβόλιμη μεταγραφική περίοδο, όπως έκαναν άλλες ομάδες που βρίσκονταν στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας (βλέπε Καστοριά, Εδεσσαϊκός). Η διοίκηση δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να φέρει ποδοσφαιριστές που θα άλλαζαν προς το καλύτερο την εικόνα της ομάδας και θα την έκαναν πιο δυνατή. Αποχώρησαν πέντε παίκτες εκ των οποίων οι τέσσερις θα μπορούσαν να είχαν προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες (Ψιάνος, Ντινιωτάκης, Κυρίτσης και Λάμπος) και στη θέση τους ήρθαν παίκτες που για διάφορους λόγους ήταν αγωνιστικά άπραγοι (Ντινόπουλος, Μαργαρίτης, Σκύφτας) και μόνο ο Καρβούνης ήταν αγωνιστικά ενεργός προερχόμενος από τον Οικονόμο Τσαριτσάνης και την Α’ κατηγορία της ΕΠΣ Λάρισας.
Τα συνεχόμενα προβλήματα τιμωριών και τραυματισμών, η έλλειψη δημιουργικότητας, η αδυναμία να φτάσει ο Ολυμπιακός στο γκολ (χειρότερη επίθεση του ομίλου με εννέα τέρματα σε 20 ματς), οδήγησαν την ομάδα στα οκτώ τελευταία παιχνίδια και μετά την τελευταία νίκη με τον Μακεδονικό Φούφα, να γνωρίσει έξι ήττες, ενώ απέσπασε και δύο ισοπαλίες. Τραγικός απολογισμός που έφερε την ομάδα να είναι καθηλωμένη στην τελευταία θέση της βαθμολογίας.
Όσον αφορά την επόμενη μέρα, ο Ολυμπιακός θα επιδιώξει να σταθεί και πάλι στα πόδια του, να δημιουργήσει ένα υγιές περιβάλλον και να “χτιστεί” η ομάδα από το μηδέν. Το ενδιαφέρον από όμιλο επιχειρηματιών είναι υπαρκτό, μένει να προχωρήσουν οι κινήσεις και εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά, από την 1η Μαΐου ευχή όλων όσων αγαπούν την ομάδα είναι να αρχίσει μία νέα εποχή για τον σύλλογο, ανάκαμψης και δημιουργίας.