Ίσως ο έρωτας με την πρώτη ματιά υπάρχει, αλλά όχι για τους ανθρώπους. Για τα μέρη. Πώς γίνεται κάποιος να παρατήσει όλη τη ζωή του, τη δουλειά του, τους γνωστούς και φίλους και την περιουσία του για να μετακομίσει σε ένα μέρος άγνωστο για αυτόν; Κι όμως γίνεται. Κάποια κινητήρια δύναμη φαίνεται πως τον ωθεί να πάρει αυτή την απόφαση, ορμώμενος από τα συναισθήματα που του δημιουργεί ένα νέο μέρος, από την ομορφιά του και τη γαλήνη που εκπέμπει. Τρεις διαφορετικές περιπτώσεις ανθρώπων, άρπαξαν την ευκαιρία και άλλαξαν όχι μόνο πόλη, αλλά χώρα και συνήθειες.
Οι ταινίες και η Σκιάθος
Ο Richard Romanus από τις ΗΠΑ πήρε πτυχίο φιλοσοφίας από το πανεπιστήμιο Xavier. Σπούδασε νομικά, μουσική και φοίτησε στο φημισμένο Actor’s Studio που ίδρυσε ο Ηλίας Καζάν. Συμμετείχε σε αμέτρητες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Μαζί με τη γυναίκα του Anthea Sylbert έχουν γράψει σενάρια κι έχουν κάνει παραγωγές ταινιών. Από το 2000 και μετά ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων με θέμα τη Σκιάθο και μέχρι στιγμής έχει εκδώσει τέσσερα.
«Δεν είχα επισκεφθεί ποτέ τη Σκιάθο. Την ανακαλύψαμε από το διαδίκτυο. Σχεδιάζαμε να περάσουμε έξι μήνες στο νησί. Λέγαμε πως αν μας αρέσει θα μέναμε και αν όχι θα πηγαίναμε κάπου αλλού. Οι άνθρωποι εδώ ήταν τόσο γενναιόδωροι και το νησί τόσο όμορφο, που ενώ είμασταν στη Σκιάθο, μόλις για έξι ημέρες, αρχίσαμε να ψάχνουμε για κάποιο ακίνητο» δήλωσε στη «Θ».
Αυτό συνέβη το 2001. Και έκτοτε, τα τελευταία 20 χρόνια δεν έχουν λείψει ούτε 20 ημέρες από τη Σκιάθο. «Ερωτευτήκαμε το νησί και τους ανθρώπους του. Όταν ήρθαμε ήταν η εβδομάδα που γινόταν η μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ. Εμείς είχαμε μόνο αμερικανικά δολάρια. Κανείς δεν μπορούσε να πάρει τα χρήματά μας, καθώς δεν γνώριζαν ποια είναι η ισοτιμία. Όλοι όμως ήταν τόσο ευγενικοί. Τρώγαμε σε ταβέρνες, μας εξυπηρέτησε το πρατήριο καυσίμων και μας είπε να ξανάρθουμε όταν έχουμε χρήματα. Ακόμη και το τοπικό αστυνομικό τμήμα μάς έδωσε χρήματα μέχρι να ανοίξουν οι τράπεζες. Αυτό είναι που αποκαλώ φιλοξενία. Τους είμασταν ξένοι».
Τις πρώτες δύο εβδομάδες που βρισκόταν εδώ στη Σκιάθο τού έγινε πρόταση από την Disney να συμμετέχει σε μία ταινία. Το μεσοδιάστημα, πέθανε ο ατζέντης του, αλλά δεν βρήκε καινούργιο. Έκτοτε σταμάτησε την ηθοποιία και ξεκίνησε να γράφει. Μάλιστα έχει μελετήσει τους Σκιαθίτες συγγραφείς.
«Είναι το πιο πολιτισμένο μέρος που έχω ζήσει. Ειδικά ερχόμενος από το Λος Άντζελες» τόνισε. Όσο για την απόφαση να μείνει μόνιμα στο νησί, ο γιος του τού είπε ότι «συνήθως φεύγουν τα παιδιά από τους γονείς και όχι το αντίθετο».
Από την Ουαλία στη Γλώσσα
Ο Roger Fox μετακόμισε το 2005 στη Σκόπελο και συγκεκριμένα στη Γλώσσα από το Κάρντιφ της Ουαλίας. Εκεί ήταν γενικός διευθυντής μίας πολιτιστικής οργάνωσης που ιδρύθηκε για να προωθήσει την ατομική και συλλογική συμμετοχή στις τέχνες και τις χειροτεχνίες. Στόχος της οργάνωσης είναι να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να συμμετέχουν ως ερασιτέχνες σε όλων των ειδών τις τέχνες, όπως μουσική, θέατρο, δραματοποίηση ή μουσική.
«Κάναμε διακοπές το 1999 με τη γυναίκα μου με ένα ιστιοπλοϊκό. Έτσι φτάσαμε στο λιμάνι Λουτρακίου. Κοιτάξαμε το χωριό και είπαμε ότι είναι πολύ ενδιαφέρον. Για πολλά χρόνια, από το ’94 ώς το ’99 περνούσαμε όλες μας τις διακοπές στην Ελλάδα και πηγαίναμε κάθε φορά σε άλλο μέρος. Λέγαμε όμως ότι θα ήταν τέλειο αν βρίσκαμε ένα μέρος για να αγοράσουμε ακίνητο, να μείνουμε και να δουλέψουμε» δήλωσε ο κ. Fox.
Το 1999 ενθουσιάστηκε με τη γραφικότητα της Γλώσσας. Έτσι επέστρεψε στο νησί με τη σύζυγό το 2003 για να δουν αν υπάρχει κάτι διαθέσιμο προς πώληση. Αν και η αρχική τους σκέψη ήταν να ρίξουν απλά μια διερευνητική ματιά, μία εβδομάδα μετά είχαν αγοράσει ένα ακίνητο. «Λέγαμε ότι θα πάρουμε ένα μικρό σπίτι όπου θα ερχόμαστε για διακοπές. Τελικά βρήκαμε ένα μισοτελειωμένο σπίτι και αποφασίσαμε ότι θα μέναμε μόνιμα. Αυτό κάναμε το 2005, όταν είχαμε ολοκληρώσει μέρος της ανακαίνισης» εξήγησε.
Στη Σκόπελο ξεκίνησε να εργάζεται με την κτηματομεσιτική αγορά. Και όμως επισήμανε δεν μετάνιωσε στιγμή που μετακόμισε στη Σκόπελο. «Μετανιώνω μόνο που δεν μετακομίσαμε πέντε χρόνια νωρίτερα. Οι άνθρωποι είναι απίστευτα φιλικοί και ευγενικοί. Σε πολλά μέρη που βρεθήκαμε, δεν θα μας μιλούσαμε επειδή είμασταν ξένοι. Εδώ όλοι είναι πρόθυμοι να σου προσφέρουν βοήθεια» κατέληξε.
Οι διακοπές οδήγησαν στην Αλόννησο
Με καταγωγή από την Αγγλία και τη Γαλλία, η Claudia Tobias άλλαξε σελίδα στη ζωή της και μετακόμισε στην Αλόννησο. Επισκέφθηκε πρώτη φορά το νησί το 1982 και δέκα χρόνια μετά αγόρασε ακίνητο. Την απόφαση να μετακομίσει μόνιμα με τον σύζυγό της την πήρε το 1998. Σήμερα στο νησί διατηρεί μαγαζί-αντικερί με είδη σπιτιού.
Έμαθε την Ελλάδα μέσω της αδερφής της, η οποία παντρεύτηκε Έλληνα πρέσβη. «Για πολλά χρόνια είχαν ένα ιστιοπλοϊκό και πηγαίναμε διακοπές στα νησιά. Μετά με τον άνδρα μου είπαμε ότι θα βρούμε ένα μέρος που δεν θα έχει πολύ τουρισμό».
Σήμερα, 23 χρόνια μετά δεν το μετάνιωσε ποτέ.