ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Ν. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
Της
Χρυσάνθης Βουτσά
Συντ/χου Εκπαιδευτικού ΠΕ6
ΒΟΛΟΣ
– Περασμένο Σάββατο βράδυ στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»: «Απόψε η Κέρκυρα ήλθε στο Βόλο και ο Βόλος πήγε στην Κέρκυρα!» ήταν το σχόλιο του Μητροπολίτου μας κ. Ιγνατίου καλωσορίζοντας την Μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας «Η Παλαιά» απ’ το νησί των Φαιάκων.
– Ήρθαν μάλιστα και με το Μητροπολίτη τους, ναι, τον «δικό μας», τον κ. Νεκτάριο Ντόβα, …«παιδί» του Αγίου Κωνσταντίνου, Αρχιμανδρίτη επί των ημερών των ιερέων αιδ. Απόστολου Θάνου και Απόστολου Κόκκορη, με Πρωτοψάλτη του Ναού τότε τον αείμνηστο Γιώργο Καποδίστρια με τη γνωστή «δυτικότροπη» Σχολή του στο ψαλτήρι πλαισιούμενο από ανδρικές φωνές. Δεκαετία του ’80.
– Την περασμένη Κυριακή το πρωί στον Άγιο Κωνσταντίνο, ιερουργούντος του κ. Νεκταρίου, ως Μητροπολίτου Κέρκυρας πλέον, έψαλε η Πολυφωνική Χορωδία του Ναού της Αγίας Θεοδώρας, Μητρόπολης της Κέρκυρας. Εξαιρετικά ακούσματα για όσους παρευρέθηκαν. Στο τέλος, η Φιλαρμονική Κέρκυρας, αποδίδοντας τιμές, παιάνισε για λίγο μέσα στο χώρο του Ναού καταχειροκροτούμενη από το εκκλησίασμα.
– Η Κερκυραϊκή αύρα που «φύσηξε» στην πόλη μας, εκτός απ’ το Μητροπολίτη Κέρκυρας κ. Νεκτάριο, μας έφερε και το μεγάλο Κερκυραίο μουσικοσυνθέτη Γιώργο Κατσαρό, όμως εν μέρει… «υποβασταζόμενο» (!), βλέπετε ο χρόνος αδυσώπητος, δεν χαρίζεται κανενός!
– Στη διοργάνωση των τριήμερων πολιτιστικών και θρησκευτικών εκδηλώσεων 13, 14 και 15 Σεπτεμβρίου, οι οποίες εκδηλώσεις είχαν και επετειακό χαρακτήρα, συμμετείχε ενεργά και ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Ν. Μαγνησίας (ΣΕΑ). Συγκεκριμένα, επ’ ευκαιρία της εορτής του Προστάτη Αγίου των Εφέδρων Αξιωματικών Μεγαλομάρτυρα Νικήτα του Γότθου την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, γιορτάστηκαν και τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Συνδέσμου (ΣΕΑ), αλλά και αναφορά στα 50 χρόνια κατοχής της Κύπρου, λόγος για τον οποίον προσεκλήθησαν και εκπρόσωποι από τον Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών Λεμεσού.
– Πολλά συγχαρητήρια στο τοπικό Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΑ, στον Πρόεδρο κ. Καραδήμα, τον εκπρόσωπο της Κύπρου αλλά και σε όλους τους εφέδρους ξεχωριστά που έδωσαν – ομολογουμένως – ένα δυνατό «παρών» σε όλες τις εκδηλώσεις. Την Περιφέρεια εκπροσώπησε η Αντιπεριφερειάρχης κ. Άννα-Μαρία Παπαδημητρίου και το Δήμο Βόλου η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Έλενα Αντωνοπούλου.
– Οι εκδηλώσεις άρχισαν την Παρασκευή το απόγευμα, παραμονή του Τιμίου Σταυρού, με λιτάνευση στον παραλιακό χώρο των Ιερών Λειψάνων τα οποία υποδέχθηκε στην είσοδο του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου ο Μητροπολίτης Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος. Προπορευόταν η Μπάντα, στη συνέχεια εν πομπή οι Έφεδροι με την εικόνα του Αγίου Νικήτα και Πολιτιστικά Σωματεία. Ακολούθησε Εσπερινός.
– Σάββατο βράδυ. Το πρόγραμμα της Συναυλίας στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο είχε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος ήταν αφιερωμένο στην Κύπρο με ρεπερτόριο από γνωστά Κυπριακά τραγούδια. Στο δεύτερο μέρος, το κυρίως πρόγραμμα της Φιλαρμονικής, με γνωστά τραγούδια που ερμήνευσαν δύο εξαίρετοι Κερκυραίοι σολίστ, οι κ.κ. Αγάθη Κοσκινά και Παντελής Κοντός.
– Το τρίτο μέρος με τους ίδιους ερμηνευτές ήταν αφιερωμένο – «τιμής ένεκεν» – στον Κερκυραίο συνθέτη Γιώργο Κατσαρό και την αλησμόνητη Ρένα Βλαχοπούλου, συμπράττοντας μάλιστα και με Τμήμα του Μουσικού Σχολείου Βόλου (Χορωδία των Χρωμάτων) την επιμέλεια του οποίου είχε η κ. Σέβη Μαζέρα, καθηγήτρια Μουσικής. Τα τραγούδια προλόγιζε η κ. Αγγέλικα Κοντοπούλου.
– Ακούστηκαν, λοιπόν, γνωστές συνθέσεις του Γιώργου Κατσαρού και μεταξύ αυτών «Τα Κύθηρα», «Η Κερκυραία», «Ο κόκκορας» κ.ά. για να κλείσει η Συναυλία με το εμβληματικό τραγούδι της Βλαχοπούλου «Κέρκυρα, με το Ποντικονήσι» το οποίο – προσέξτε – εκλήθη να διευθύνει ο ίδιος ο Γιώργος Κατσαρός ο οποίος, αν και ανέβηκε τα σκαλιά του πάλκου υποβοηθούμενος(!), τα κατάφερε μια χαρά ως «μαέστρος». Παρατεταμένο χειροκρότημα, ενθουσιασμός αλλά και συγκίνηση.
– Δεν θα παραλείψω να αναφερθώ στην άψογη ενορχήστρωση των εν λόγω τραγουδιών από το Μαέστρο και Αρχιμουσικό κ. Σπύρο Προσωπάρη, αλλά και τις άψογες εκτελέσεις από τα μέλη της Μπάντας που καταχειροκροτήθηκαν απ’ το κόσμο στο κατάμεστο Θερινό Δημοτικό Θέατρο.
– Οι Βολιώτες – είν’ αλήθεια – τίμησαν με την παρουσία τους τη Φιλαρμονική Εταιρεία Κέρκυρας, απλοί πολίτες, άνθρωποι του Πνεύματος, εκπρόσωποι του καλλιτεχνικού χώρου και εν γένει του Πολιτισμού.
– Ήμουν συντροφιά με το ζεύγος των φίλων Μιχάλη και Κυριακής Σκολαρίκη, ο κ. Μιχάλης Σκολαρίκης με καταγωγή από την Κέρκυρα ενώ η σύζυγός του Κυριακή κατάγεται από τον Αλμυρό, το γένος Τάσου Παπαδόπουλου και κατοικούν στο Βόλο επισκεπτόμενοι συχνά την Κέρκυρα. Δεν θα μπορούσαν, λοιπόν, να λείπουν από την εν λόγω Συναυλία και μάλιστα ο κ. Σκολαρίκης διέκρινε πολλά γνώριμα άτομα τα οποία στο τέλος έσπευσε να συναντήσει.
– Η Μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας η «Παλαιά», όπως λέγεται, ιδρύθηκε το 1840(!), μιλάμε επί Αγγλοκρατίας – υπάρχει ακόμη και είναι επισκέψιμο το Βρεττανικό Νεκροταφείο – οι οποίοι Άγγλοι διαδέχθηκαν τους Γάλλους και παρέμειναν για 50 χρόνια. Αποχώρησαν το 1864 με την έλευση του Γεωργίου του Α’. Φέτος, 21 Μαΐου, τα Επτάνησα γιόρτασαν τα 160 χρόνια από την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Ημέρα αργίας με Δοξολογία, Επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνων και μια μεγαλειώδη παρέλαση – Φιλαρμονικές, Σχολεία, Σωματεία και πολύς Στρατός!
– Πρώτος καλλιτεχνικός Διευθυντής της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας υπήρξε ο Νικόλαος Μάντζαρος (1795-1872) – όπως ακούσατε – ο συνθέτης του Εθνικού μας Ύμνου σε στίχους Διονυσίου Σολωμού. Κερκυραίος επίσης και ο Σπύρος Σαμάρας (1861-1917), συνθέτης του Ολυμπιακού Ύμνου σε στίχους Κωστή Παλαμά (Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο…), ο οποίος Ολυμπιακός Ύμνος ακούγεται πάντα στην Ελληνική Γλώσσα ανά τον κόσμο, όπου διεξάγονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
– Συναντούμε και νεώτερες Φιλαρμονικές όπως αυτή με την επωνυμία «ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ» και άλλη με την επωνυμία «ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» και αναρίθμητες άλλες στην πόλη της Κέρκυρας και στις άλλες πόλεις.
– Ένα απ’ τα τιμώμενα ονόματα πρώτης γραμμής στην Κέρκυρα είναι αυτό του Κυβερνήτη Καποδίστρια το οποίο δεσπόζει στην πρόσοψη του αεροδρομίου:
Διεθνής Αερολιμένας Κέρκυρας
«ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ»
Επίσης τιμώμενα ονόματα είναι των Κερκυραίων Νικόλαου Μάντζαρου και Σπύρου Σαμάρα των οποίων οι προτομές δεσπόζουν στο κέντρο της πόλης, ενώ ένας επιβλητικός ανδριάντας του Διονυσίου Σολωμού βρίσκεται στο κεντρικό πάρκο της πόλης. Στην ονοματοθεσία των κεντρικών δρόμων δεσπόζουν τα ονόματα της οικογένειας Θεοτόκη. Τέλος, έμβλημα της πόλης ο Προστάτης Άγιος Σπυρίδων με συχνές λατρευτικές εκδηλώσεις (καθημερινό φαινόμενο η προσέλευση ευλαβών – το τονίζω – ευλαβών προσκυνητών από Ρωσσόφωνες χώρες!).
– Τις ημέρες του Πάσχα η Κέρκυρα μετατρέπεται σε μια πολύβουη πόλη όπου επικρατεί το αδιαχώρητο πεζών και οχημάτων, ΙΧ και εκδρομικά πούλμαν. Βρέθηκα εκεί το Πάσχα (5 Μαΐου) και – ειλικρινά – απόρησα πώς καταφέρνει να λειτουργεί αυτή η πόλη με τέτοια κοσμοσυρροή από Έλληνες και ξένους (λέτε να το γνωρίζει μόνο ο Δήμαρχος κ. Πουλημένος;). Στο λιμάνι και σε καθημερινή βάση ελλιμενίζονται κρουαζιερόπλοια ενώ αναρίθμητα είναι τα μεγάλα οχηματαγωγά τύπου «παντόφλας» που πηγαινοέρχονται όλη μέρα στη γραμμή Ηγουμενίτσα – Κέρκυρα με την Ηγουμενίτσα να έχει εξελιχθεί σε κανονικό «ναύσταθμο» και με τις γραμμές προς Ιταλία.
– Στην Κέρκυρα δεν είχα ξαναπάει. Τα μόνα βιώματα που κρατούσα στη μνήμη μου ήταν απ’ τις Γυμναστικές Επιδείξεις στο Δημοτικό Σχολείο όταν, υπό τους ήχους του ακκορντεόν του αείμνηστου συμπολίτη μουσικού Αντώνη Τραγουδάρα, χορεύαμε – μεταξύ άλλων – και τον Κερκυραϊκό χορό (Στο νησί του τραγουδιού που παίζουν τα βιολίνα…). Τελικά έμελλε να πάω κάποια στιγμή αφού το έφεραν οι συγκυρίες.
– Για δεύτερη, λοιπόν, Ακαδημαϊκή χρονιά μέλος της οικογένειας υπηρετεί στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο – «Τμήμα Ξένων Γλωσσών και Μετάφρασης» – με απόσπαση από τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση του Νομού Δωδεκανήσου. Έτσι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έστω και αργά, να επισκεφθώ και να γνωρίσω την Κέρκυρα.
– Στις εκδηλώσεις στο Βόλο η Φιλαρμονική Κέρκυρας «παρήλασε» στον παραλιακό χώρο ουκ ολίγες φορές, από το λιμάνι μέχρι τον Άγιο Κωνσταντίνο και αντίστροφα για τις ανάγκες των εκδηλώσεων και προς έκπληξη των θαμώνων της παραλίας κάθε φορά οι οποίοι έσπευδαν να τους φωτογραφίσουν και να φωτογραφηθούν μαζί τους. Είν’ αλήθεια πως, στην παραλία μας, την παραλία του Βόλου, βρήκαν «απλωσιά» και αναπτύχθηκαν ανάλογα. Βέβαια δεν ήταν και λίγοι – θα μου πείτε – 100 άτομα επί συνόλου τριακοσίων που γέμισαν την παραλία η οποία αντήχησε απ’ τους παιάνες στο ρυθμό του μαρς.
– Κλείνοντας, σεβαστοί αναγνώστες, επιτρέψτε μου, ήθελα να περιγράψω ένα στιγμιότυπο. Την Παρασκευή κοντά στο δειλινό και ενώ επέστρεφαν τα μέλη της Μπάντας από τον Άγιο Κωνσταντίνο, ντυμένοι με τις – ιδιαίτερα φροντισμένες! – κάτασπρες στολές τους, έχοντας απέναντί τους ένα μενεξεδένιο ηλιοβασίλεμα, μ’ έναν κατακόκκινο ήλιο να λαμποκοπά πάνω στα όργανα και τα κράνη τους και τα λοφία να ανεμίζουν στην αύρα του Παγασητικού, όλοι τους ευθυτενείς, με αγέρωχο παράστημα, με συγχρονισμένο βηματισμό και αυστηρή στοίχιση, μια μόνο λέξη τους ταίριαζε: «Μεγαλοπρέπεια!».
– Θερμά συγχαρητήρια στο Διοικητικό Συμβούλιο και ιδιαίτερα στον Πρόεδρο κ. Σπύρο Παδοβά, στο Μαέστρο και Αρχιμουσικό κ. Σπύρο Προσωπάρη, στον Υπαρχιμουσικό κ. Σπύρο Κακαρούγκα και σε όλα τα μέλη της Μπάντας, κάθε ηλικίας. Ήταν όλοι τους υπέροχοι!
Ευχή μας να ξανάρθουν.
Η παραλία του Βόλου θα τους περιμένει…