Κάθε τέλος σημαίνει μία καινούρια αρχή, κάτι που φρόντισε να εφαρμόσει στην πράξη ο Νίκος Χατζηκυριακίδης. Τον Νοέμβριο του 2014 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την τεχνική ηγεσία του Πυράσου Νέας Αγχιάλου και έγραψε τον επίλογο της παρουσίας του στους ποδοσφαιρικούς πάγκους. Όμως, την ίδια στιγμή που αποχαιρέτησε την προπονητική έχοντας αρκετές επιτυχίες στην καριέρα του, τον κέρδισε ολοκληρωτικά το Τάι Τσι Tσουάν. Ο 55χρονος, πλέον, άνδρας δραστηριοποιείται ως εκπαιδευτής της κινεζικής τέχνης και διδάσκει το σύστημα Γιανγκ σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, τόσο στον Βόλο, όσο και στη γενέτειρά του, τη Νέα Αγχίαλο.
Η ενασχόληση του Νίκου Χατζηκυριακίδη με το Τάι Τσι δεν προέκυψε αιφνιδιαστικά. «Από νέος εξασκούμαι στις πολεμικές τέχνες και πριν από 20 χρόνια ξεκίνησα το Τάι Τσι», είπε και πρόσθεσε: «Εκείνη την εποχή ήμουν στην Αθήνα. Εκεί γνώρισα έναν μεγάλο δάσκαλο, τον Ντίνο Παπαδόπουλο. Είναι καθηγητής αεροναυπηγικής και φυσικής. Υπήρξε μαθητής του Πέτρου Κουρόπουλου, του ανθρώπου που έφερε και διέδωσε την τέχνη στην Ελλάδα κι έφυγε από κοντά μας πέρυσι τον Γενάρη».
Η φιλοσοφία που διέπει το Τάι Τσι, μίας τέχνης που γεννήθηκε στη μακρινή Κίνα πριν από πολλούς αιώνες, προσέλκυσε εξ αρχής το ενδιαφέρον του Νίκου Χατζηκυριακίδη, ο οποίος έπειτα από δύο δεκαετίες ενασχόλησης, έχει κάθε λόγο να νιώθει δικαιωμένος από την επιλογή του: «Έμεινα, γιατί μου άρεσε η φιλοσοφία του. Πρόκειται για μία ολοκληρωμένη τέχνη που δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τις υπόλοιπες. Νιώθω ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος χάρις στο Τάι Τσι Τσουάν. Δεν έπεσα έξω όλα αυτά τα χρόνια. Πλέον φτάσαμε σε μία εποχή που αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Τα οφέλη του είναι αποδεδειγμένα σε όλο τον κόσμο. Γιατροί σε παγκόσμια συνέδρια παραδέχθηκαν την αξία του. Αν ανοίξουμε τα μάτια μας και το μυαλό μας και σκεφτούμε με πιο ευρύ τρόπο, δίχως να στεκόμαστε μόνο σε όσα μας διαφημίζουν, καταλήγουμε πως μόνο καλό φέρνει στη ζωή μας».
Προτού πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει την προπονητική και ακολουθήσει ένα διαφορετικό μονοπάτι στη ζωή του, ελάχιστοι άνθρωποι γνώριζαν πως έκανε Τάι Τσι. Θύμιζε ένα μυστικό καλά φυλαγμένο, το οποίο όμως βοηθούσε ουσιαστικά τον Νίκο Χατζηκυριακίδη στην τεχνική καθοδήγηση των ομάδων που αναλάμβανε κατά καιρούς: «Κρατούσα ταπεινή στάση. Οι δάσκαλοι οφείλουν να μην μιλάνε με έπαρση για το τι κάνουν. Αυτό που είσαι, είσαι. Η αλήθεια, πάντως, είναι πως στο ποδόσφαιρο με βοήθησε πάρα πολύ. Όταν έπρεπε να κάνω αλλαγές γρήγορες στον τρόπο παιχνιδιού ή όταν έπρεπε να διαχειριστώ κάποια δύσκολα πράγματα, τότε με την συγκέντρωση του Τάι Τσι σκεφτόμουν πιο καθαρά. Θυμάμαι όταν αποχώρησα από τη Νίκη Βόλου, γράφτηκε τότε στον Τύπο ότι είχα 89% επιτυχία στις αλλαγές. Ποσοστό πολύ υψηλό. Και κάποιες άλλες επιτυχίες που είχα στο ποδόσφαιρο, από πίσω βρισκόταν η συγκρότηση και η σοβαρή σκέψη του Τάι Τσι».
Όσο για το εάν αναπολεί την εποχή που έδινε εντολές στους ποδοσφαιριστές των ομάδων που εργάστηκε; Η απάντηση του Νίκου Χατζηκυριακίδη υπήρξε αφοπλιστική: «Το 2014 ήταν η τελευταία φορά που δούλεψα σε ομάδα. Τότε αποφάσισα να μην ασχοληθώ ξανά, γιατί κατάλαβα όλο το μεγαλείο της ασέβειας. Έκτοτε αφοσιώθηκα σ’ αυτό που γνώριζα να κάνω από νέος. Τόσα χρόνια μέσα μου συνυπήρχαν δύο διαφορετικοί χαρακτήρες. Άλλος άνθρωπος ήμουν στο γήπεδο και διαφορετικό χαρακτήρα είχα όταν έκανα Τάι Τσι στο σπίτι μου. Από την ημέρα που αποφάσισα να κλείσω το κεφάλαιο «ποδόσφαιρο», αφιερώθηκα στην τέχνη του Τάι Τσι Τσουάν και βελτίωσα κατακόρυφα την ποιότητα της ζωής μου. Το επόμενο βήμα ήταν να πάρω το πτυχίο του εκπαιδευτή, που είναι αναγνωρισμένο από την Ελληνική Ομοσπονδία Γουσού Κουνγκ Φου, τη μόνη επίσημη αναγνωρισμένη Ομοσπονδία από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για τα κινέζικα αθλήματα στη χώρα μας».
Απελευθέρωσε το νου και το σώμα του και πλέον απολαμβάνει τα οφέλη του Τάι Τσι, παραμένοντας παράλληλα εστιασμένος στο πώς να γίνεται καλύτερος μέρα με τη μέρα: «Η εκπαίδευση του δασκάλου είναι συνεχής. Υπάρχουν κοντά στις 10.000 κινήσεις σε φόρμες. Φόρμα είναι μία σειρά κινήσεων, τις οποίες πρέπει να τις συντηρήσεις.. Εάν π.χ. σε μία φόρμα των 50 κινήσεων δεν είναι σωστή η ροή, τότε χάνεις τον ρυθμό της φόρμας. Είναι πολλές οι λεπτομέρειες που οφείλεις να προσέχεις. Η ύλη μου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Για παράδειγμα υπάρχουν φόρμες με σπαθιά. Το όνειρό μου είναι αυτή την ύλη και τα βαθύτερα σημεία της τέχνης που είναι τα σημεία χτυπημάτων και ο τρόπος που χτυπάς, να μπορέσω να τα μεταδώσω στους συνανθρώπους μου. Με ενδιαφέρει να μάθει ο κόσμος την αξία του. Με το Τάι Τσι μπορείς να βελτιώσεις τη ζωή σου σε πολλούς τομείς. Να εξαλείψεις τα ελαττώματά σου και ταυτόχρονα να γυμνάζεσαι με ασκήσεις ήπιας μορφής. Όταν κάνεις ασκήσεις που δίνουν έμφαση στην ηπιότητα, στη ροή της ενέργειας και στη νοητική φρεσκάδα, τότε γίνεσαι ένας διαφορετικός άνθρωπος».