Σημαντικές ανακοινώσεις αναμένεται να γίνουν κατά τη διάρκεια του 6ου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Εταιρείας Φροντίδας Υγείας και Εκπαίδευσης, που ξεκίνησε σήμερα στο Βόλο και θα ολοκληρωθεί την ερχόμενη Δευτέρα στο Βελεστίνο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που διερευνά την πορεία των γεννήσεων στη Μαγνησία και στηρίζεται σε στοιχεία του Νοσοκομείου Βόλου, οι γεννήσεις παρουσιάζουν φθίνουσα πορεία τα τελευταία 4 χρόνια, γεγονός που αποδίδεται στην οικονομική κρίση. Αυτό, όμως, συνεπάγεται μεταξύ άλλων αλλοίωση στην ποιότητα της σύνθεσης του πληθυσμού, με άμεσα και έμμεσα συσχετιζόμενες επιπτώσεις. Επιπλέον, άλλη μελέτη που διερεύνησε κλινικά το σύνδρομο στέρησης στα νεογνά γυναικών οι οποίες έκαναν χρήση ναρκωτικών ουσιών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση δυσχεραίνει την αλληλεπίδραση και το δεσμό μητέρας-βρέφους, με μακροπρόθεσμες συνέπειες και αρνητικές επιπτώσεις στο ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο του παιδιού.
Μείωση γεννήσεων λόγω κρίσης
Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2013 και αξιοποίησε στοιχεία γεννήσεων της Μαιευτικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου, από το 2010 έως το 2013 διαπιστώθηκε ότι η μείωση των γεννήσεων συνδυάστηκε με αύξηση των λοιμωδών νοσημάτων στις εγκύους, γεγονός το οποίο συνεπάγεται πολλαπλές, σύνθετες, κοινωνικοοικονομικές και πολιτισμικές επιπτώσεις στο άμεσο και απώτερο μέλλον.
Ειδικότερα, το 2013 έγιναν 683 γεννήσεις εκ των οποίων 393 με φυσιολογικό τοκετό (ΦΣ) και 290 με καισαρική τομή (ΚΤ), ενώ το 2010, 2011, 2012 έγιναν 1049, 994 και 745 γεννήσεις αντίστοιχα, με προοδευτική αντίθετα αναλογική αύξηση των γεννήσεων με ΚΤ σε σχέση με τις γεννήσεις με ΦΤ (2010: 628ΦΤ/421ΚΤ, 2011: 591ΦΤ/403ΚΤ, 2012: 442ΦΤ/303ΚΤ). Παρατηρήθηκε αυξημένη συχνότητα τοκετών τους καλοκαιρινούς μήνες. Επίσης παρατηρήθηκε προοδευτική μείωση των διδύμων κυήσεων φυσιολογικών και προερχομένων από Εξωσωματική. Το σύνολο των διδύμων τοκετών διαχρονικά, ήταν: 2010: 17, 2011: 11, 2013: 10. Από το σύνολο των 683 γεννήσεων οι 390 αφορούσαν Ελληνίδες (57,1%), 95 Αθίγγανες (13,91%) και οι υπόλοιπες 198 (28,99%) αλλοδαπές [Αλβανία: 142 (20,79%), Βουλγαρία: 36 (5,27%), διάφορες άλλες εθνικότητες: 20 (2,93%)]. 1 παιδί γεννήθηκε με σύνδρομο Down, ένα με «λυκόστομα» κι’ ένα νεκρό, από προσκομισθείσα νεκρή μητέρα, από ρήξη μήτρας.
Όσον αφορά την παθολογία της κύησης και το μαιευτικό ιστορικό των μητέρων, διαπιστώθηκαν 18 μητέρες χρόνια ενεργείς φορείς ηπατίτιδας Β (8 Βουλγάρες, 6 Αλβανίδες, 2 Ελληνίδες και 2 Αθίγγανες), ενώ 7 θετικές για Ηπατίτιδα C (HCV), εκ των οποίων 6 Ελληνίδες και 1 Αλβανίδα. 26 μητέρες παρουσίασαν ΣΔ κύησης ρυθμιζόμενες κυρίως με διατροφικές οδηγίες, πλην 2 περιπτώσεων που χρειάστηκαν ινσουλίνη.
Συμπερασματικά, παρά την υπογεννητικότητα που παρατηρείται διαχρονικά και τη φθίνουσα πορεία των αριθμών των τοκετών, εντούτοις αυξάνεται αναλογικά ο αριθμός των τοκετών με ΚΤ και σε αυτό συμβάλλει μεταξύ άλλων η αυξημένη επίπτωση της παθολογίας της κύησης και γενικά των κυήσεων υψηλού κινδύνου, όπως αυτών που παρουσιάζουν ΣΔ. Μετά τη μετανάστευση αλλοδαπών γυναικών έχει αυξηθεί η επίπτωση των χρόνιων φορέων ηπατίτιδας Β, κυρίως Βουλγαρικής και Αλβανικής καταγωγής (22,2% και 4,2%). Αντίθετα παρατηρείται αύξηση μητέρων Ελληνίδων, φορέων HCV, (1%), οι οποίες κάνουν χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, με αποτέλεσμα τη γέννηση παιδιών με σύνδρομο στέρησης, βασικό κοινωνικό πρόβλημα στη χώρα μας. Παρά τη πρόοδο της επιστήμης στο τομέα των υπερήχων, εντούτοις το 2013 γεννήθηκαν τα δύο παιδιά με Σύνδρομο και συγγενή ανωμαλία. Ωστόσο ευνοϊκό είναι ότι η βρεφική θνησιμότητα τείνει στο μηδέν, αφού καταγράφηκε μόνο ένα ήδη νεκρό έμβρυο 29 εβδομάδων (η επίτοκος προσήλθε νεκρή από ρήξη μήτρας, με νεκρό έμβρυο).
Πέντε νεογνά με σύνδρομο στέρησης
Η απότομη απόσυρση του νεογνού από την ενδομήτρια έκθεση σε συγκεκριμένες ναρκωτικές ουσίες έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση σημείων και συμπτωμάτων που περιγράφονται ως σύνδρομο στέρησης νεογνού. Μελετήθηκαν πέντε περιπτώσεις νεογνών που νοσηλεύτηκαν στο τμήμα προώρων το 2013 και τα αποτελέσματα της θεραπείας που τους έγινε ανάλογα με τις ενδείξεις του τεστ Finnegan .
Τα νεογνά (2 αγόρια και 3 κορίτσια) ήταν τελειόμηνα, με καλό βάρος γέννησης (>2750gr). Οι μητέρες τους βρίσκονταν σε πρόγραμμα απεξάρτησης του ΟΚΑΝΑ υπό αγωγή με βουπρενορφίνη. Κατά την εισαγωγή τους τα νεογνά παρουσίαζαν υπερτονία και τρόμο. Στις δύο περιπτώσεις έγινε έναρξη φαρμακευτικής αγωγής με φαινοβαρβιτάλη κατά την 3η ημέρα ζωής, σε μία κατά την 6η ημέρα, σε μία περίπτωση δεν χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή, ενώ η μητέρα του 5ου νεογνού, που ήταν φορέας Ηπατίτιδας C, αρνήθηκε τη νοσηλεία και εξήλθε με δική της βούληση.
Το κριτήριο για έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής ήταν η βαθμολόγηση >8 σε 3 διαδοχικά τεστ κατά Finnegan. Τα νεογνά εξήλθαν μετά από 9ημερη νοσηλεία κατά μέσο όρο, με σταδιακή διακοπή της φαινοβαρβιτάλης και οδηγία για διενέργεια υπερηχογραφήματος εγκεφάλου.
Το σύνδρομο στέρησης νεογνού αποτελεί απόρροια της κοινωνικής μάστιγας των ναρκωτικών και δυσχεραίνει την αλληλεπίδραση και το δεσμό μητέρας-βρέφους που μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμες συνέπειες και αρνητικές επιπτώσεις στο ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο του παιδιού.