Από την ημέρα που κατασκευάστηκε το Πανθεσσαλικό Στάδιο, για κάθε δημοτική αρχή που διοικούσε την πόλη, άνοιγε ο διάλογος για τη διαχείρισή του. Από την δημοτική αρχή του Κ. Μήτρου που προγραμμάτιζε μεσογειακούς αγώνες, κάθε κίνηση να περάσει στα χέρια των τοπικών φορέων κατέληγε σε «φιάσκο», λόγω απαγορευτικού κόστους. Ένα βήμα πριν τη συμφωνία είχαν έρθει ο Α. Βούλγαρης με τον Α. Παπατόλια, όταν ακόμα οι εποχές ήταν «χρυσές» και το χρήμα έρεε, αλλά μόλις κατατέθηκε η οικονομοτεχνική μελέτη, κάθε σκέψη για ανάληψη της ευθύνης ναυάγησε. Μέχρι και το Επιμελητήριο είχε ενδιαφερθεί επί Γ. Σπηλιόπουλου να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το Πανθεσσαλικό και η υπόθεση εξελίχθηκε απλά σε ανέκδοτο. Κάπως έτσι εξελίσσεται και σήμερα η ιστορία με το Πανθεσσαλικό…
ΚΑΤ. ΤΑΣ