Απ. Τσακανίκας: Δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στο κόστος της παραγωγής

Το γεγονός ότι οι παραγωγοί λαϊκών αγορών δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος παραγωγής, χαρακτηρίζοντας ανέφικτο να τοποθετήσουν POS τη στιγμή που οι συναλλαγές τους περιλαμβάνουν κυρίως ποσά των 0,50 και 1 ευρώ, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Παραγωγών Λαϊκών Αγορών Θεσσαλίας, Απόστολος Τσακανίκας.
Ο κ. Τσακανίκας χαρακτήρισε «παγίδα» το market pass, υποστηρίζοντας ότι «δίνουν στον κόσμο τα επιδόματα και τα market pass αντί να ανοίξουν τις δουλειές, να έχει ο κόσμος εργασία και να είναι αυτάρκης και να μην είναι υποχείριο της κάθε κυβέρνησης. Η σημερινή κυβέρνηση κατηγορεί την προηγούμενη για τα επιδόματα και κάνει τα ίδια με τα επιδόματα. Αντί να επιδοτήσει την εργασία, κάνει ελεημοσύνη».
Ο κ. Τσακανίκας αναφέρθηκε και στα POS επισημαίνοντας ότι «δεν μπορούμε να βάλουμε εμείς οι παραγωγοί, γιατί τα ποσά που συναλλασσόμαστε είναι από 0,50 λεπτά, 1 – 2 ευρώ και σπάνια είναι 5 ευρώ. Εδώ έχουμε πρόβλημα με το κόστος παραγωγής, δεν μπορούμε να επιβαρυνθούμε και με το κόστος αγοράς του POS και να δίνουμε και προμήθεια και στις τράπεζες, γιατί δε θα μας μείνει τίποτα».
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας έκανε λόγο για μειωμένη κίνηση στις λαϊκές αγορές, παρ’ όλο που οι τιμές είναι χαμηλές εκτός από τα προϊόντα Κρήτης που είναι εκτός εποχής όπως ντομάτες, πιπεριές και μελιτζάνες. «Η κίνηση είναι πεσμένη αυτό το διάστημα» είπε μεταξύ άλλων.
Η κατάργηση του ΦΠΑ και η μείωση του κόστους παραγωγής, είναι επίσης θέματα που απασχολούν τους παραγωγούς λαϊκών αγορών και για το θέμα αυτό μάλιστα, ο κ. Τσακανίνας απέστειλε υπόμνημα σε όλα τα κόμματα, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι «ένας νόμος ο οποίος ξεκίνησε το 2010 έλεγε ότι είμαστε παραγωγοί στο χωράφι και στον χώρο της λαϊκής αγοράς είμαστε έμποροι και αυτό έγινε έτσι ώστε να βάλουμε ταμειακές μηχανές και να εισπράττουμε ΦΠΑ και να κάνουμε συμψηφισμό με τις πρώτες ύλες που αγοράζουμε, έτσι ώστε να μπορούμε να καλλιεργήσουμε.
Το 2014 η τότε κυβέρνηση κατάλαβε ότι είμαστε παραγωγοί όχι μόνο στο χωράφι, αλλά και στον χώρο της λαϊκής αγοράς, διότι αυτό που κάναμε ήταν οι παραγωγοί των λαϊκών αγορών να πουλάνε την παραγωγή τους λιανικώς, εν αντιθέσει με τους συναδέλφους μας που πωλούσαν την παραγωγή τους χονδρικώς. Οπότε άλλαξε ο νόμος και η φορολόγηση έγινε με 13% και στις δύο δραστηριότητες και η οποία είναι μία. Αλλά παρέμεινε ο ΦΠΑ, ο οποίος δεν εισπράττεται από τους παραγωγούς των λαϊκών αγορών, διότι οι παραγωγοί δεν βάζουν κόστος, συν κέρδος, συν ΦΠΑ, όπως κάνουν οι έμποροι των λαϊκών αγορών, οι οποίοι αγοράζοντας π.χ. 1 ευρώ, συν κέρδος, συν 13% ΦΠΑ, το οποίο το εισπράττουν από τους καταναλωτές. Οι παραγωγοί μπορούν να ξεκινήσουν π.χ. με 1 ευρώ και να καταλήξουν να πουλάνε και 0,50 €, αν το προϊόν το οποίο παράγουν είναι σε επάρκεια και δεν έχει ζήτηση. Γιατί οι παραγωγοί δεν έχουν την πολυτέλεια και την ευχέρεια που έχουν οι έμποροι να αγοράζουν και να πουλάνε τα προϊόντα που έχουν ζήτηση και στις ποσότητες που μπορούν να πουλήσουν».
Οι παραγωγοί ζητούν την κατάργηση του ΦΠΑ στις πρώτες ύλες, από την στιγμή που δεν εισπράττουν ΦΠΑ και κάνουν ένα πλασματικό συμψηφισμό, τονίζοντας ότι «Η μείωση του κόστους παραγωγής θα μας δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε, ώστε και εμείς θα παραμείνουμε στα χωράφια μας και οι καταναλωτές να συνεχίσουν να προμηθεύονται φρέσκα, φθηνά, ποιοτικά προϊόντα και όχι εισαγωγής από τρίτες χώρες αμφιβόλου ποιότητας».