Τοπικά

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας: “Φαρ-ουέστ” ο Βόλος με επίδοξους “σερίφηδες” τα στελέχη της δημοτικής αρχής

dimarxeio volou villy

Για δημιουργία σκηνικού «φαρ ουέστ» στο Βόλο, με επίδοξους «σερίφηδες» τα στελέχη της δημοτικής αρχής, κάνει λόγο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας σε ανακοίνωσή της, με αφορμή το περιστατικό της φραστικής επίθεσης που δέχθηκε πρόσφατα ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Ν. Κανελλής από τον δημοτικό σύμβουλο της πλειοψηφίας Δ. Λιβογιάννη, σε κεντρικό δρόμο του Βόλου.

Επίσης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει μεταξύ άλλων ότι στρατηγικό στόχο της δημοτικής αρχής αποτελεί η μετατροπή του Βόλου σε επιχειρηματικό κέντρο. «Το «φαρ ουέστ» εκτός από τους «σερίφηδες» του, έχει και τους «επενδυτές» του, που απαιτούν πλήρη συμμόρφωση και πλήρη υποταγή στους νόμους της αγοράς», επισημαίνεται χαρακτηριστικά και προστίθεται ότι «ο άνθρωποι που σήμερα στοχοποιούνται από τη δημοτική αρχή, στοχοποιούνται για παραδειγματισμό προς όποιον το επόμενο διάστημα τολμήσει να σηκώσει κεφάλι».
Όπως ειδικότερα αναφέρεται στην ανακοίνωση:
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας καταγγέλλει τον τραμπούκιμο προπηλακισμό και την υβριστική επίθεση που δέχτηκε την Πέμπτη 30/6 ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Βόλου Ν. Κανελλής από τον εκλεγμένο με το ψηφοδέλτιο του Α. Μπέου, δημοτικό σύμβουλο (και πρώην αντιδήμαρχο) Δ. Λιβογιάννη. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε εντελώς αναίτια σε κεντρικό σημείο του Βόλου. Το προηγούμενο διάστημα είδαμε εξάλλου μια σειρά δημοτικών συμβούλων, αλλά και τον τελούντα σε αργία κ. Μπέο να επιχειρούν να παίξουν στους δρόμους του Βόλου από το ρόλο του τροχονόμου, μέχρι και του γενικού δερβέναγα, προς ανθρώπους που η παρουσία τους δεν ικανοποιεί τις βουλές και τα συμφέροντά τους.
Το σκηνικό «φαρ ουέστ» με τους επίδοξους «σερίφηδες» της δημοτικής αρχής, έχει όμως και πολιτικό δια ταύτα. Η ουσιαστική εμπέδωση, κλιμάκωση και ενσωμάτωση της κυβερνητικής πολιτικής σε μορφή «πιλοτικού προγράμματος» η οποία συντελείται στην πόλη, επιχειρείται είτε να καλλωπιστεί με φολκλορικά έργα (άρτος και θεάματα…), είτε να μυθοποιηθεί με επιχειρηματικές διηγήσεις τύπου «Μονακό», είτε να ξεχαστεί και εντελώς μέσα από ανέξοδους λεονταρισμούς. Έτσι περνάνε στα ψιλά γράμματα η ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου της Αγχιάλου και η συναίνεση σε αυτή βασικών πολιτικών στηριγμάτων της δημοτικής αρχής, όπως η τοπική Ένωση Ξενοδόχων, η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, τα σχέδια για ιδιωτικοποιήσεις και για ΣΔΙΤ για το λιμάνι του Βόλου, η αλλαγή του ΓΠΣ (Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου) του Βόλου και της Αγχιάλου με μελέτες που στερούνται κάθε νομιμότητας κ.α.
Η μετατροπή του Βόλου σε επιχειρηματικό κέντρο, που αποτελεί το στρατηγικό στόχο της δημοτικής αρχής, προϋποθέτει εξάλλου την εμπέδωση των όρων της επέλασης της αγοράς. Γιατί το «φαρ ουέστ» εκτός από τους «σερίφηδες» του, έχει και τους «επενδυτές» του, που απαιτούν πλήρη συμμόρφωση και πλήρη υποταγή στους νόμους της αγοράς. Και ακριβώς εδώ είναι που συνδέεται η πολιτική σκοπιμότητα με την μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε φωνή αντίστασης στο Βόλο. Τελικά τα περιστατικά τραμπουκισμών, προπηλακισμών και απειλών δεν είναι καθόλου άσχετα με την προώθηση των πιο βάρβαρων πολιτικών ενάντια στην εργαζόμενη πλειοψηφία.
Οι άνθρωποι που σήμερα στοχοποιούνται από τη δημοτική αρχή, στοχοποιούνται για παραδειγματισμό σε οποίον το επόμενο διάστημα τολμήσει να σηκώσει κεφάλι. Από αυτή τη σκοπιά οι εν λόγω επιθέσεις είναι επιθέσεις στον καθένα από εμάς που αργά ή γρήγορα θα αναζητήσουμε το δρόμο των κοινωνικών μαχών ως τη μοναδική διέξοδο από την εικόνα της κοινωνικής καταστροφής. Στο τοπίο λοιπόν μιας αντιπολίτευσης, που εντός του δημοτικού συμβουλίου δεν αποδυναμώνει δυναμικά τις μεθοδεύσεις της δημοτικής αρχής (είτε γιατί δεν το επιθυμεί είτε γιατί τελικά κρίνεται ανεπαρκής να το πράξει), ενός κεντρικού (κυβέρνηση) και τοπικού κράτους (περιφέρεια, δήμοι κτλ) που από κοινού με τη δημοτική αρχή χαράζουν την πολιτική αφαίμαξης της κοινωνικής πλειοψηφίας, αποτελώντας ομόκεντρους κύκλους που στηρίζουν ο ένας τον άλλο, το ζητούμενο είναι μια αντιπολίτευση που θα εκφράσει τις κοινωνικές ανάγκες του κόσμου της δουλειάς και της νεολαίας. Ένα κοινωνικό ρεύμα που δε θα αμφισβητήσει απλά τα πρόσωπα, αλλά τα ίδια τα θεμέλια της επιχειρηματικοποίησης όλης της δημόσιας και κοινωνικής ζωής, αλλά και τις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται πίσω από αυτή. Βήμα για μία τέτοια πορεία είναι να μη μείνει κανείς μόνος στα χτυπήματα και τις μεθοδεύσεις της δημοτικής αρχής.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το