Tην αντίθεσή της στη διοργάνωση της Λευκής Νύχτας εκφράζει σε ανακοίνωσή της η Αγωνιστική Συνεργασία Εμπόρων Βόλου και εξηγεί τους λόγους. Όπως αναφέρει:
“Δηλώνουμε ανοιχτά την αντίθεση μας με το θεσμό που έχουν καθιερώσει τα μεγάλα πολυκαταστήματα
και οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις της λευκής νύχτας γιατί ξεχειλώνει τα ωράρια, ανοίγει την
κερκόπορτα για γενίκευση αυτών των συνθηκών και αφορά συγκεκριμένες μόνο επιχειρήσεις που
ωφελούνται. Δεν είμαστε ενάντια σε δράσεις που μπορούν να τονώσουν την τοπική αγορά, όμως
παίρνοντας υπόψη ότι σέβονται τα ωράρια λειτουργίας και τις συνθήκες εργασίας των μικρών εμπόρων,
αυτοαπασχολούμενων και εργαζομένων και παράλληλα να δίνουν τη δυνατότητα στους επαγγελματίες
όλης της περιοχής να μπορούν να ωφεληθούν από αυτές, ή σε μία είτε σε τμηματικές δράσεις. Τα
μονοπώλια είναι που προτείνουν μέτρα για την απρόσκοπτη αύξηση της κερδοφορίας τους και
χρειάζονται κάποιοι πρόθυμοι «κυβερνητικοί συνδικαλιστές» για να τα υλοποιήσουν. Ο λόγος για την
απόφαση της πλειοψηφίας του διοικητικού συμβουλίου του Εμπορικού συλλόγου Βόλου να
προχωρήσει στην πραγματοποίηση «Λευκής Νύχτας» σε συνεργασία με το Δήμο Βόλου, το Εμπορικό
Επιμελητήριο και την Περιφέρεια. Μια δράση που περιλαμβάνει την παράταση του ωραρίου των
καταστημάτων της πόλης μας μετά τις 21:00 μμ.
Μας παρουσιάζουν την «Λευκή Νύχτα» σαν μια γιορτή στους δρόμους της πόλης μας για να τονωθεί η
αγορά και το τουριστικό «προϊόν». Σκοπός της «Λευκής νύχτας» είναι να «κατεβάσει το καταναλωτικό
κοινό στο κέντρο της πόλης» να μάθει τον καταναλωτή ότι έχει την «ελευθερία» να ψωνίσει ό,τι ώρα
θέλει από όπου θέλει, ακόμα και τα μεσάνυχτα. Έτσι «αθώα» ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια και το
άνοιγμα τις Κυριακές. Αποτέλεσμα, στην ουσία, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και η δουλειά
(σε πολλές περιοχές της Ελλάδας) 365 μέρες το χρόνο. Εσκεμμένα, θεωρούν ότι η αγορά είναι ενιαία
και ότι όλοι, μικροί-μεγάλοι, είναι το ίδιο και ωφελούνται εξίσου. Αλήθεια, ποιος αυτοαπασχολούμενος
ή μικρός έμπορος μπορεί να δουλεύει σε αυτούς τους ρυθμούς χωρίς κάποιες μέρες για ξεκούραση;
Κάνουν πως δεν γνωρίζουν ότι οι μικροί και οι μεγάλοι διέπονται από διαφορετικούς νόμους π.χ.
φορολογία, χρηματοδότηση, επιδοτήσεις κ.ά.
Οι «Λευκές νύχτες», όπως και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στόχο έχουν την πλήρη
απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων, που χρόνια τώρα είναι ο διακαής πόθος των μεγάλων
εμπορικών επιχειρήσεων γιατί αυξάνουν την κερδοφορία τους σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και
μικρών εμπόρων, που δεν αντέχουν να ακολουθήσουν αυτά τα εξαντλητικά ωράρια και πολλές φορές
οδηγούνται στο λουκέτο. Αποτέλεσμα, επίσης, της απελευθέρωσης των ωραρίων είναι οι ελαστικές
σχέσεις εργασίας και απλήρωτες υπερωρίες για τους εργαζόμενους.
Η πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΣΒ ενημερώνει τους εμπόρους που απασχολούν προσωπικό να
εφαρμόσουν τη νομοθεσία. Ποια νομοθεσία; Αυτή που έχει τσακίσει εμπόρους και εργαζόμενους μαζί;
Αυτές τις μέρες συζητάνε για την πλήρη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων μετά το έκτρωμα
Χατζηδάκη. Δεν ξέρουνε ότι όπου γίνανε ωράρια λάστιχα και μισθοί πείνας μόνο οι
αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί έμποροι δεν βγήκαν ωφελημένοι; Τα μεγάλα καταστήματα
λειτουργούν συνεχόμενα, συσσωρεύουν κέρδη, έχουν μικρότερο κόστος αγοράς εμπορευμάτων λόγω
όγκου παραγγελιών και μπορούν να κάνουν καλύτερες τιμές ενώ οι μικροί έμποροι δεν μπορούν να τα
ανταγωνιστούν σε καμία περίπτωση. Να γιατί χρειάζεται κοινή πάλη μικρών εμπόρων και
εργαζομένων.
Μας λένε ότι με αυτό το θεσμό ενισχύεται η «τοπική οικονομία». Βλέπουμε ανα διαστήματα
καλέσματα υποκριτικά «ενισχύστε την τοπική οικονομία». Αλήθεια πως; Όταν εμείς οι μικροί έμποροι
και αυτοαπασχολούμενοι τα βγάζουμε δύσκολα πέρα όπως και οι εργαζόμενοι, πως θα επιλέξεις για τις
αγορές σου ένα κατάστημα της γειτονιάς που είναι πιο ακριβό από μια αλυσίδα; Αν δεν παρθούν
γενναίες αποφάσεις ενίσχυσης του λαϊκού εισοδήματος ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην
ακρίβεια, τον πληθωρισμό, στην άγρια φορολόγηση, στην Υγεία και στην Παιδεία, προστασία από την
επίθεση των μονοπωλίων δεν θα μπορέσουμε να σταθούμε. Με αυτούς τους όρους στην ίδια τοπική
οικονομία υπάρχουν και θα κυριαρχούν τα μονοπώλια.
Οι «Λευκές νύχτες» δεν πρόκειται να γεμίσουν το πορτοφόλι του εργαζόμενου αλλά ούτε και το δικό
μας. Οι μόνοι που θα επωφεληθούν ουσιαστικά θα είναι οι συνήθεις ύποπτοι μεγαλοκαρχαρίες του
εμπορίου.
• Γιατί κόπτονται τόσο πολύ τα πολυκαταστήματα και οι εμπορικές αλυσίδες για την πλήρη
απελευθέρωση του ωραρίου με δούρειο ίππο τις λευκές νύχτες και την κατάργηση της κυριακάτικης
Αργίας;
• Γιατί τώρα συντονισμένα και μεθοδευμένα οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές αλλά και οι
πλειοψηφίες στις συνδικαλιστικές ηγεσίες μας (ΟΕΜΕΘ, ΕΣΕΕ) υστέρα από την κατάργηση των
ενδιάμεσων εκπτώσεων προωθούν τις απαιτήσεις των ΣΕΛΠΕ και ΣΕΒ για την πλήρη απελευθέρωση
των ωραρίων μέσω τέτοιων «αθώων» ενεργειών όπως είναι οι «Λευκές νύχτες» αλλά και η
απελευθέρωση των προσφορών για όλο το χρόνο;
• Γιατί πρέπει με την ανοχή μας να τους παραχωρήσουμε το δικαίωμα να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου
ώστε η αντιπεριφέρεια να υπογράφει την επέκταση του ωραρίου κατά το δοκούν, βάζοντας τα μεγάλα
εμπορικά μαγαζιά και τις πολυεθνικές σε πλεονεκτική θέση έναντι των αυτοαπασχολούμενων και
μικρών εμπόρων;
• Γιατί οι εργαζόμενοι (που παρεμπιπτόντως στην προκειμένη περίπτωση δεν ρωτήθηκαν καν) θα
πρέπει να δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ χωρίς ξεκούραση, χωρίς διασκέδαση και
κακοπληρωμένοι;
Οι συνάδελφοι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί έμποροι, ξέρουν πολύ καλά ότι ο μικρός για να αντέξει,
να επιβιώσει, χρειάζεται μέτρα για την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, την εξοντωτική φορολογία, την
κατάργηση στα κάθε λογής χαράτσια. Οι συνάδελφοι επίσης γνωρίζουν καλά ότι όταν ο εργαζόμενος ο
μικρός αγρότης αν δεν έχει λεφτά στην τσέπη του δεν θα έρθει να ψωνίσει. Αυτό που λείπει από τους
καταναλωτές δεν είναι ούτε η ψυχολογία ούτε οι παραπάνω ώρες ανοιχτά. Είναι τα χρήματα που δεν
επαρκούν να καλύψουν στοιχειώδες ανάγκες. Είναι οι καθημερινές ανατιμήσεις στα είδη πρώτης
ανάγκης ,στο ηλεκτρικό ρεύμα, στα καύσιμα που οδηγούν στην ακραία φτώχεια την μεγάλη πλειοψηφία
του λαού και εμάς μαζί.
Συνάδελφε, συναδέλφισσα δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες δράσεις ως «γιορτές» ούτε
μπορούμε να «βάλουμε πλάτη» για να κινηθεί δήθεν η «αγορά», για να προωθηθεί το «τουριστικό
προϊόν» και να έρθει η «πολυπόθητη ανάπτυξη».
Ο αυτοαπασχολούμενος, ο μικρέμπορας, έχει άλλες προτεραιότητες και ανάγκες για να μπορέσει να
επιβιώσει και να αντιμετωπίσει την επέλαση των πολυεθνικών αλλά και των πολιτικών των
κυβερνήσεων και της ευρωπαϊκής ένωσης που μας κάνουν μαύρη την ζωή.
Μονόδρομος η συλλογική διεκδίκηση μαζί με τους εργαζόμενους, τους μικρούς αγρότες, τους
συνταξιούχους, όλους αυτούς που πλήττονται από αυτές τις πολιτικές
• Κατάργηση όλων των νόμων και των διατάξεων που απελευθερώνουν το ωράριο
• Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας
• Επιστροφή στο αφορολόγητο των 12.000 ευρώ προσαυξημένο με 3.000 ευρώ για κάθε παιδί
• Μη επιστροφή της επιστρεπτέας σε αυτούς που πήραν έως 30.000 ευρώ
• Μείωση δημοτικών τελών και φόρων στο 50%.”