«Θήλεια Αρχή» ο τίτλος της έκθεσης με έργα της Ανίτας Ξάνθου, που εγκαινιάζεται αύριο Δευτέρα 21 Οκτωβρίου, στις 8 μ.μ., στον Χώρο Τέχνης δ.
Η Ανίτα Ξάνθου με έργα ζωγραφικής μικτής τεχνικής πραγματεύεται τη σχέση μας με τη φύση. Δημιουργεί ουτοπικά τοπία θηλυκής ταυτότητας με μυθολογικά σύμβολα. Με τον τρόπο αυτό ασκεί κοινωνική κριτική, ενώ προσφέρει ένα υποθετικό αισιόδοξο πρότυπο.
Συνέντευξη
ΛΟΪΖΟΣ ΑΣΒΕΣΤΑΣ
«Θηλειά Αρχή» ο τίτλος της νέας έκθεσής σας, στον Χώρο Τέχνης δ., το θηλυκό απέναντι στην πατριαρχία και τον πόλεμο;
Ο τίτλος της έκθεσης είναι επίκληση στη θήλεια ιερή αρχή!
Είναι χιλιετηρίδες που η άρρενα αρχή – κυρίαρχη – μετέτρεψε τη γη σε αρένα. Έτσι είναι η ιστορία της εποχής μας. Δύο θεϊκές ποιότητες που μαζί φτιάχνουν ζωή!
Από τη συνάντηση της θηλυκής ταυτότητας με μυθολογικά σύμβολα στέλνετε μηνύματα αισιοδοξίας;
Η εικόνα δημιουργεί έναν μύθο, ο καλλιτέχνης ζει στον προσωπικό του μύθο. Χρησιμοποιώ σύμβολα με σεβασμό και θετική πρόθεση. Το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο. Στο έργο μου αναδεικνύεται η γυναίκα μέσα στη φύση.
Ο επετειακός χαρακτήρας της έκθεσης, 40 χρόνια μετά την πρώτη σας στον Βόλο, αποτελεί υπόμνηση μιας πορείας εξέλιξης ή μετατρέπεται και σε φόρο μνήμης και τιμής για όλους όσοι από τότε σας στήριξαν και σας έδωσαν δύναμη να χαράξετε την καλλιτεχνική σας πορεία;
Ακριβώς! Χαίρομαι πολύ αυτή την έκθεση, γιατί ο κόσμος στον Βόλο στηρίζει το έργο μου.
Ποιοι ήταν οι σημαντικότεροι σταθμοί σε αυτή τη 40χρονη διαδρομή;
Παρ’ όλες τις δυσκολίες του αντισυμβατικού τρόπου που διάλεξα να πορευτώ, θεωρώ πως είμαι τυχερή πρώτον για την αποδοχή του κόσμου στην πρώτη μου έκθεση στον Βόλο που με καθόρισε! Δεύτερον, τη συνάντησή μου με τον γλύπτη Τακίς, που δεν περιορίστηκε στην υποτροφία από το ΚΕΤΕ, αλλά ήταν μια σχέση που κράτησε και άνθησε μέσα στο έργο μας. Τρίτον, την εξαιρετική Μαρία Δημητριάδη με τη μοναδική αίθουσα τέχνης «Μέδουσα», με την οποία συνεργαστήκαμε σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στο τώρα, σήμερα, είμαι τυχερή πάλι να έχω τους καλύτερους συνεργάτες, ανθρώπους των τεχνών και όχι μόνο να με βοηθούν να πραγματώσω τις ιδέες μου. Τους ευχαριστώ πολύ! Τον Θανάση Δουλκέρογλου που έχει τον Χώρο Τέχνης δ. Τη Φαίη Τζανετουλάκου, ιστορικό και λάτρη της τέχνης, ακτιβίστρια, που με παρακίνησε να κάνω αυτή την έκθεση. Τον Κώστα Ανέστη, σκηνοθέτη, που επιμελήθηκε τους ήχους της έκθεσης. Τον Πέπο Σάλεμ, μουσικό πνευστών, και τον Στέφανο Παρασκευά, μουσικό κρουστών. Δυο εξαιρετικοί καλλιτέχνες που θα δημιουργήσουν με τα έργα της έκθεσης ένα ηχητικό αρκαδικό τοπίο. Τη Γιώτα Δούκα που θα απαγγείλει τον Ορφικό ύμνο «Περί Φύσεως».
Παιδιά από σχολεία, από τη δεύτερη μέρα της έκθεσης, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τα έργα σας. Η επαφή με ένα κοινό αμύητο στην τέχνη, αλλά με καθαρή ματιά έχει παιδαγωγικό ή και άλλον χαρακτήρα;
Οι ανήλικοι επισκέπτες που θα έρθουν με τους συνοδούς τους την Τρίτη το πρωί είναι οι βασικοί αποδέκτες της έκθεσης. Αν φύγουν ενθουσιασμένα τα παιδιά με όρεξη να πουν πως πέρασαν όμορφα θα είμαι και εγώ ευτυχής. Δεν έχω σκοπό να εκπαιδεύσω, αλλά να ψυχαγωγήσω με τα χρώματα και τα σχέδια.
Τα προηγούμενα χρόνια και την περίοδο του κορωνοϊού επιλέξατε να ζήσετε πιο κοντά στη φύση; Πόσο επίδρασε στη ζωή και στο έργο σας;
Η διαβίωση στον Ελαιώνα ήταν και είναι όνειρο ζωής. Να ορίζει την ημέρα μου η πορεία του ήλιου και απερίσπαστη να μελετώ και να δημιουργώ.
Με τις ζωγραφικές αφηγήσεις επιχειρείτε να έρθετε σε αντίθεση με τις καταιγιστικές εναλλασσόμενες εικόνες της εποχής μας;
Δεν έρχομαι σε αντίθεση με κάτι. Όλα είναι παράλληλα. Διαδραματίζονται στο σήμερα. Έχουμε επιλογές και ο κάθε ένας διαλέγει.
Από τότε που παρουσιάσατε την πρώτη έκθεση ζωγραφικής έχετε μετριάσει τη διάθεσή σας να επαναστατήσετε και να αλλάξετε πολλά από όσα σας ενοχλούν και ως δημιουργό και ως πολίτη;
Πριν 40 χρόνια στην πρώτη μου ατομική έκθεση ήθελα να γκρεμίσω τον κόσμο για να φτιάξω καινούριο… Έτσι είναι οι νέοι.
Στο πέρασμα του χρόνου η εμπειρία της ζωής με οδήγησε μέσα από την τέχνη στην Αρχαία Ελλάδα.
Τον καιρό που έζησα απερίσπαστη στον Ελαιώνα αναζητώντας φιλοσοφικούς δρόμους κατανόησης της σχέσης του έργου με τον δημιουργό του, προσέγγισα ερευνητές της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Αυτοί είναι κοντά στον τρόπο που μου ταιριάζει και μου αρέσει πολύ, ό,τι αφορά στους μύθους στην αποκωδικοποίησή τους και στα σύμβολα. Ένας κόσμος στη μνήμη των κυττάρων μου.
Τι σας θυμώνει σήμερα;
Δεν θέλω να θυμώνω. Ζω το 2024! Αυτή είναι η τάξη των πραγμάτων.
Νιώθω ευλογημένη που μέσα από το καλλιτεχνικό ιδίωμα βιοπορίζομαι με την τέχνη με υλικές, ηθικές και νοητικές απολαβές.
Έχετε χαρακτηρίσει τη γενιά σας ως «γενιά του πλαστικού». Για ποιους λόγους;
Δεν είναι δικός μου ο χαρακτηρισμός. Είναι γεγονός πως στις φλέβες μας υπάρχει μικροπλαστικό. Έχουμε τεχνολογική εξέλιξη.
Αυτό δεν προάγει τον άνθρωπο, αλλά όπως προανέφερα έχουμε την επιλογή να διαλέξουμε πώς θα πορευτούμε σε αυτή τη ζήση.