Ανοιχτή επιστολή δημοτών εναντίον του δήμου Βόλου για την διάνοιξη της Καραμπατζάκη

Σήμερα το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου καλείται να αποφασίσει για την μονοδρομήση των οδών Ζάχου και Καραμπατζάκη, στην ουσία δηλαδή την κατάργησή της Καραμπατζάκη ως δρόμο ήπιας και τοπικής κυκλοφορίας.  Οι κάτοικοι της περιοχής τονίζουν πως μετά  από ένα κυκλοφοριακό εφησυχασμό της περιοχής “έχουμε την επανεμφάνιση των ¨ειδικών¨ στην
ανακούφιση από την κυκλοφοριακή συμφόρηση αλλά και δημοτικών παραγόντων και παρατρεχάμενων οι οποίοι γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις τοπικές κοινωνίες, τους ανθρώπους δηλαδή, -τοπικήκοινωνία δεν είναι τα Τοπικά Συμβούλια  και τις παρεμβάσεις που βελτίωσαν τις συνθήκες διαβίωσης. Όμως είναι αξιοσημείωτη η αντίληψη της Δημοτικής Αρχής και προφανώς εκφράζεται από τα λεγόμενα του αντιδημάρχου της κ. Σταυρίδη (τοπικός Τύπος 22-3-2017 ) «Δεν θα κάνουμε
διαβούλευση γιατί μπορεί οι κάτοικοι, που έχουν την ησυχία τους, να μην θέλουν να τη
χάσουν.» Απίστευτο και όμως αληθινό και δεν είναι το μόνο. Προφανώς για τους πάσης φύσεως νεοκοπτόμενους ¨ειδικούς¨ και πολιτικά αρμόδιους, όσοι
μέχρι τώρα προσπάθησαν και έκαναν πράξη με έργα -μπορεί λιγοστά, αλλά σημαντικά- την μετακίνηση των παιδιών, των νέων, των ηλικιωμένων, της μητέρας με το παιδάκι, των Ατόμων με Κινητικές Δυσκολίες, των ποδηλάτων και το δικαίωμα τους σε ασφαλή δημόσιο χώρο, χρήζουν τιμωρίας. Είναι σαφές. Απλά δεν υπάρχει στον ¨εγκέφαλο τους¨ ουσιαστικό μερίδιο σε τέτοιου είδους μετακίνηση. Χώρους πρασίνου και αποκλειστικού Δημόσιου χώρου εμβαδού 38 έως και 246 τετραγωνικά μέτρα σε κάθε κάτοικο των χωρών της
Ευρώπης/Σκανδιναβίας, ενώ στην περιοχή μας δεν είναι πάνω από 3  τετραγωνικά! (ΥΠΕΧΩΔΕ 4-7-2009) Λέει αυτό κάτι; Πολλά ! Ο Κραυσίδωνας, ο Αναυρος, η Καραμπατζάκη –Ρήγα Φεραίου – Ερμού (και κάποια στενά) – Παραλία και κάποιες πλατείες και δυο τρία πάρκα και μικροεστίες πρασίνου αποτελούν το δημόσιο χώρο/πράσινο στην πόλη μας. Σε αυτές τις ελάχιστές «οάσεις» αντίστασης στη χαώδη κατάσταση ή αλλιώς γωνιές ηρεμίας και συνάντησης ανθρώπων, κυκλοφορούν αμέτρητοι
συμπολίτες μας. Προφανώς όλοι αυτοί δεν μένουν σε αυτές τις «προνομιούχες» περιοχές, που κατά τον αντιδήμαρχο κ. Σταυρίδη « πίνουν ήσυχοι τον καφέ τους στις αυλές των σπιτιών τους…», εγκληματούν δηλαδή. Φίλος μας ξενάγησε στην πόλη του Monaco…την αδελφή μας πόλη …δεν υπάρχει γωνιά και ταράτσα χωρίς πράσινο ενώ οι όποιες γειτονιές …είναι γειτονιές Το αντέχετε κυρίες και κύριοι της Δημοτικής εξουσίας …όλων των βαθμίδων; Να έχετε ανθρώπους που αποφασίζουν, διαχειρίζονται, μελετούν και εφαρμόζουν με γνώμονα όχι απλά τις όποιες γνώσεις τους αλλά να έχουν περπατήσει τούτο τον τόπο, να έχουν βιώσει στο πετσί τους την έλλειψη πεζοδρομίων, πεζοδρόμων, ποδηλατοδρόμων και δρόμων ήπιας
κυκλοφορίας, χώρων πρασίνου, χωρίς να ερμηνεύουν τις παραπάνω ονομασίες κατά πώς νομίζουν ή τους βολεύει; Να έχουν κάνει τρόπο ζωής
τους την κάθε απόφαση, σαν να αφορά τους ίδιους, την οικογένειά τους, το παιδί τους;
Για το τι αναπνέουμε, τι πίνουμε, τι τρώμε, πως μετακινούμαστε και πως τα διαχειριζόμαστε όλα αυτά είναι χρήσιμο σε κάθε περίπτωση να υπάρχει ένα
στοιχειώδες IQ αντίληψης των πραγμάτων μέσα και από προσωπικά βιώματα. Ιδιαίτερα όμως το IQ ανίχνευσης των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων που ζουν και βιώνουν αυτό τον τόπο, αυτό που λέγεται ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, και ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΑΘΡΗΣΗ, θα πρέπει να είναι υψηλό! Σε κάθε άλλη περίπτωση ως δημότης αυτού του τόπου,
παλεύεις να σώσεις οτιδήποτε κι αν σώζεται από την επέλαση των βαρβάρων…