Έξι δεκαετίες μετά το θάνατό του, η μνήμη του Calouste Gulbenkian, ενός εκ των διασημότερων Αρμένιων επιχειρηματιών, συλλεκτών έργων τέχνης, δημιουργού μουσείων, αλλά και σπουδαίου φιλάνθρωπου, παραμένει μέσω του ιδιωτικού ιδρύματος αξίας 3,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων και του πολυτελούς μουσείου καλών τεχνών που φέρει το όνομά του.
Το όνομά του όμως έρχεται ξανά στο προσκήνιο καθώς μια γυναίκα εν ονόματι Angela Gulbenkian, παντρεμένη με έναν από τα… μακρινά ανίψια του Calouste, ενεπλάκη στον κόσμο της τέχνης και των μεγάλων κασέ της Ευρώπης, εκμεταλλευόμενη το σπουδαίο όνομα της οικογένειας του συζύγου της.
Την μια στιγμή έβγαζε για φωτογραφίες με τον καλλιτέχνη Ai Weiwei και την επόμενη ήταν «μεσίτρια» σε συμφωνίες εκατομμυρίων δολαρίων που αφορούσαν στην τέχνη.
Πολλοί είναι όμως αυτοί που έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται: Είναι η Angela Gulbenkian αυτό που φαίνεται; Ένας σύμβουλος τέχνης την κατηγόρησε για απάτη καθώς, σύμφωνα με τα λεγόμενά του η εταιρεία του πλήρωσε το Gulbenkian σχεδόν 1,4 εκατομμύρια δολάρια για ένα γλυπτό Yayoi Kusama, μια αγορά που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ! Τα έγγραφα που παρουσιάστηκαν στη δίκη, καθώς και οι συνεντεύξεις με άτομα κοντά στον Gulbenkian, δείχνουν ότι πολλοί πίστευαν ότι η Angela είχε σχέση με τους δύο εξέχοντες πορτογαλικούς οργανισμούς με το όνομα Calouste Gulbenkian. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει.
Και τότε προκύπτει η εξής είδηση: Η Gulbenkian, σε πρόσφατη ένορκη δήλωση της, ανέφερε ότι έχει ένα ελάχιστο χρηματικό ποσό στην τράπεζα.
Η ιστορία εκτείνεται από το Λονδίνο στο Μόναχο στο Χονγκ Κονγκ και στη Λισαβόνα, όπου στεγάζεται το ίδρυμα και το μουσείο Gulbenkian. Ενώ η ιστορία εξακολουθεί να εκτυλίσσεται, έχει ήδη αποκαλυφθεί η αλήθεια για την παγκόσμια αγορά τέχνης των 64 δισεκατομμυρίων δολαρίων: πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ιδέα με ποιους συνεργάζονται ή τουλάχιστον τις διασυνδέσεις αυτού του ατόμου.
Αγοραστές και πωλητές συχνά συνδέονται με διαμεσολαβητές που εκτείνονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλοί μεσάζοντες μπορούν να γνωρίζουν σε πληροφορίες σχετικά με την τέχνη – αλλά όχι απαραίτητα για τα ίδια τα έργα – και να την προσφέρουν σε εκατοντάδες ανθρώπους. Οι λεγόμενοι -δρομείς- δεν αντιπροσωπεύουν ούτε αγοραστές ούτε πωλητές. Προσπαθούν απλώς να κλείσουν μια οποιαδήποτε συμφωνία, με την ελπίδα να αποκτήσουν δικαιώματα.
Το εμπόριο τέχνης διέπεται από ένα κλειστό αδιάφανο σύστημα, με αποτέλεσμα αρκετοί επιτήδειοι να εκμεταλλεύονται την απουσία ελέγχου και να θησαυρίζουν σε βάρος ανυποψίαστων αγοραστών.
«Η Angela Gulbenkian είναι μια πολύ αξιόλογος συλλέκτης τέχνης», δήλωσε η Astrid-Caroline Cole, μια ιδιωτική έμπορος τέχνης στο Λονδίνο, η οποία ανέφερε μάλιστα ότι πούλησε αρκετά έργα στον Gulbenkian. “Έχει ένα μουσείο και ένα ίδρυμα στην Πορτογαλία», δήλωσε η Cole. «Ψάξτε στο Google τα μουσεία Gulbenkian!»
Αλλά το Ίδρυμα Calouste Gulbenkian, το οποίο επιβλέπει το μουσείο, λέει ότι δεν έχουν σχέση με την κυρία Gulbenkian.
«Η Angela Gulbenkian δεν έχει καμιά σχέση με το ίδρυμα και, από όσο γνωρίζουμε, είναι παντρεμένη με ένα μέλος της οικογένειας Gulbenkian που δεν είναι άμεσος απόγονος του ιδρυτή μας», δήλωσε η Elisabete Caramelo, εκπρόσωπος του ιδρύματος.
Ο Mathieu Ticolat, σύμβουλος τέχνης με έδρα το Χονγκ Κονγκ, ισχυρίζεται ότι η εταιρεία του πλήρωσε 1,375 εκατομμύρια δολάρια για ένα έργο τέχνης, σύμφωνα με έγγραφα που κατατέθηκαν στο δικαστήριο του Λονδίνου. Η Gulbenkian δήλωσε ότι εκπροσωπούσε έναν ανώνυμο πωλητή. Δύο μεταφορές χρημάτων, τον Απρίλιο και το Μάιο του 2017, έγιναν στο λογαριασμό της Gulbenkian στην HSBC στο Λονδίνο, σύμφωνα με έγγραφα του δικαστηρίου.
Η εταιρεία του Ticolat λέει ότι το έργο τέχνης δεν έφτασε ποτέ. Μετά από μήνες προβολής και απειλής, κατέθεσε αγωγή, η οποία περιελάμβανε μια πρόταση να παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία της Gulbenkian.
«Ξεγελάστηκα από το όνομα», δήλωσε ο Ticolat τηλεφωνικά από το Χονγκ Κονγκ.
Πηγή: newmoney.gr