Ο Στρατής Χατζηελενούδας, ο οποίος σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ «Επιστροφή στην κορυφή» (Back to the Top) και παρουσιάζει την ανάβαση ενός νέου με πρόβλημα παραπληγίας στον Μύτικα, την υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, μίλησε για την τελευταία δουλειά του εν όψει της προβολής που θα γίνει στο πλαίσιο του φεστιβάλ Cinedoc στον Βόλο.
Το κοινό της πόλης το προσεχές Σάββατο 13 Οκτωβρίου και ώρα 19.30 στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο «Αχίλλειον», θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα ντοκιμαντέρ, το οποίο τον περασμένο Μάρτιο απέσπασε δύο πρωτιές στο 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Βραβείο Κοινού για ταινία άνω των 50 λεπτών και πρώτο βραβείο ΕΡΤ. Η ταινία που θα προβληθεί σε λίγες ημέρες στο CineDoc Βόλου και θα είναι η δεύτερη κατά σειρά μετά τα πολυσυζητημένα «Κορίτσια της Χρυσής Αυγής» του Νορβηγού σκηνοθέτη Χάβαρντ Μπούστνες, αναμένεται με εξίσου ενδιαφέρον.
Ο Αθηναίος σκηνοθέτης πραγματεύθηκε την ορειβατική πρόκληση της κατάκτησης της ψηλότερης ελληνικής βουνοκορφής, που ήταν γνωστή και ως «Κατοικία των Θεών», από έναν 33χρονο πανκ που ζει σε αναπηρικό αμαξίδιο εδώ και δέκα χρόνια, αλλά δεν στάθηκε μόνο εκεί. Η ταινία «Επιστροφή στην κορυφή» αποτελεί έναν ύμνο για τη φιλία και τη θέληση για ζωή ενός άνδρα, ο οποίος έδειξε ότι η… μαγκιά πολλές φορές δεν έχει όρια. «Ο Λεωνίδας, όπως είναι το όνομα του πρωταγωνιστή μας, καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι πριν από μια δεκαετία, εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος που είχε, καθώς επέστρεφε από διακοπές στον Όλυμπο», εκμυστηρεύθηκε ο κ. Χατζηελενούδας, δίνοντας εξ αρχής το στίγμα της ταινίας που γύρισε πριν από δύο χρόνια.
«Αυτός ήταν και ο μεγάλος του καημός. Το πώς θα επιστρέψει σ’ αυτά τα υψόμετρα μαζί με τους φίλους του», τόνισε έπειτα ο 36χρονος σκηνοθέτης και πρόσθεσε: «Όλο αυτό στηρίχθηκε πρωτίστως στην επιθυμία του Λεωνίδα, να ξανανέβει στον Όλυμπο με την παρέα του, στην οποία ανήκε μεταξύ άλλων και η Ιωάννα Πετειναράκη, παραγωγός της ταινίας. Από εκείνη ξεκίνησε η όλη ιδέα, να κινηματογραφηθεί αυτή η προσπάθεια και κάπως έτσι προέκυψε και η δική μου εμπλοκή στα γυρίσματα».
Στη συνέχεια ο Στρατής Χατζηελενούδας, ο οποίος θα δώσει το «παρών» στην προβολή του ερχόμενου Σαββάτου, αποκάλυψε περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς γυρίστηκε η ταινία που του χάρισε δύο βραβεία στο τελευταίο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, αλλά και το πώς ένιωσε τη στιγμή που ολοκλήρωσε το μοντάζ: «Όταν μοντάραμε τα τελευταία πλάνα, αυτό που ένιωσα αβίαστα ήταν πως ήμασταν μία όμορφη παρέα, που όλοι μαζί καταφέραμε να κάνουμε κάτι πολύ ωραίο και πολύ δυνατό. Πέρα από ένα πορτρέτο του Λεωνίδα και την απίστευτη ιστορία του, η ταινία είναι ένας ύμνος για τη φιλία και το πώς μπορούμε να πετύχουμε πολλά πράγματα στη ζωή, αρκεί να το θέλουμε».
Η ανάβαση του Μύτικα διήρκησε πέντε ημέρες. «Βρεθήκαμε γύρω στα 40 άτομα στο βουνό κι έπρεπε να συγχρονιστεί όλο αυτό. Το εγχείρημα δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αρκεί μόνο να πω ότι απαιτήθηκε προετοιμασία τρεισήμισι ετών για να υλοποιηθεί το project. Χρειάστηκε τρομερή οργάνωση, αλλά και εκπαίδευση, αφού οι περισσότεροι δεν είχαμε ξαναπάει στον Όλυμπο. Πόσο μάλιστα σε υψόμετρο 2.917 μέτρων. Προσωπικά ανέβηκα τόσο ψηλά για χάρη του Λεωνίδα. Άξιζε όμως τον κόπο. Πάντως, όταν πατήσαμε στην πιο ψηλή κορυφή η ανακούφιση ήταν μεγάλη και γενικότερα θεωρώ ότι γυρίσαμε μία ταινία ιδιαίτερα εμψυχωτική», κατέληξε με νόημα ο βραβευμένος σκηνοθέτης.