Να παρατείνουν τον εργασιακό τους βίο ακόμη και τέσσερα με πέντε χρόνια παραπάνω, προκειμένου να μπορέσουν να λάβουν μια καλύτερη σύνταξη, αποφασίζουν όλο και περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν διάφορες υποχρεώσεις.
Πρόκειται για μια τάση που έχει εμφανιστεί όλο και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τη θέσπιση του νόμου Κατρούγκαλου, αλλά και στη συνέχεια του νόμου Βρούτση, που μείωσε το μέσο ποσοστό αναπλήρωσης των χρόνων, για να βγει το ποσό της τελικής σύνταξης.
Έχει εκτιμηθεί πως εργαζόμενος κάποιος μπορεί να εξασφαλίζει το μήνα ακόμη και 200 ευρώ περισσότερα, σε σχέση με το αν είχε συνταξιοδοτηθεί. Βέβαια η απόφαση για παράταση του εργασιακού βίου μόνο εύκολη δεν είναι, καθώς εξαρτάται από τις αντοχές του κάθε ανθρώπου να δουλεύει, ενώ έχει συμπληρώσει 35, ακόμη και 37 χρόνια εργασίας.
Ο πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ και του συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας κ. Απόστολος Μούσιος ανέφερε πως υπάρχουν 40.000 δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι, ενώ έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, εντούτοις δεν συνταξιοδοτούνται, γιατί θέλουν να εργαστούν περισσότερο, προκειμένου να πάρουν υψηλότερη σύνταξη.» Στη Μαγνησία που έχουμε γύρω στους 5.500 – 6.000 δημοσίους υπαλλήλους, εκτιμούμε πως αντίστοιχα ενεργούν μερικές εκατοντάδες. Για παράδειγμα, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση πάνω από 100 εκπαιδευτικοί παρατείνουν τον εργασιακό τους βίο».
Ο ίδιος διευκρίνισε πως αν κάποιος εργάζεται, λαμβάνει περίπου 200 ευρώ περισσότερα, απ’ όσα αν συνταξιοδοτηθεί. «Και αναφερόμαστε στον μέσο όρο των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτά λοιπόν τα χρήματα μπορεί να είναι απαραίτητα για κάποιον, επειδή έχει παιδιά που σπουδάζουν ή άλλες υποχρεώσεις και δεν θέλει να τα χάσει με τη συνταξιοδότησή του. Είναι άλλωστε και ο λόγος που βλέπουμε μισθωτούς να εργάζονται και πάνω από την ηλικία των 60 ετών. Μάλιστα αρκετοί επιδιώκουν να αξιοποιήσουν τη «χρυσή» πενταετία, όπως έχει ονομαστεί, που είναι από τα 35 μέχρι τα 40 χρόνια εργασίας, όπου δίνεται υψηλότερο ποσοστό στην αναπλήρωση. Έχει εκτιμηθεί πως αν κάποιος δουλέψει αυτά τα πέντε επιπλέον χρόνια, μπορεί να αποκομίσει 200 ευρώ επιπλέον στη σύνταξή του».
Ο κ. Μούσιος αναφέρθηκε στην περίπτωση του εκπαιδευτικού, λέγοντας πως ένας εκπαιδευτικός που λαμβάνει καθαρό μισθό 1.450 ευρώ και συνταξιοδοτηθεί, θα έχει ουσιαστικά καθαρές συντάξιμες αποδοχές γύρω στα 1.200 ευρώ. Τα 1.200 ευρώ προκύπτουν ως εξής: Η βασική με την εθνική σύνταξη είναι στα 1.100 και μαζί με την επικουρική και την ενίσχυση από το μετοχικό ταμείο φτάνει στα 1.400 ευρώ. Τυπικά είναι ο μισθός που λάμβανε και ως εργαζόμενος. Ωστόσο, επειδή δεν έχει κρατήσεις, ο φόρος που πληρώνει είναι υψηλός, που ισοδυναμεί με μηνιαία αφαίμαξη κοντά στα 200 ευρώ. Έτσι οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές ισούνται με 1.200 ευρώ. Οι εργαζόμενοι του δημοσίου που δουλεύουν περισσότερα χρόνια, για να έχουν καλύτερες συντάξιμες αποδοχές, αυξάνονται συνεχώς.
«Ο νομοθέτης δίνει το δικαίωμα και σε κάποιον που έχει συμπληρώσει 35 χρόνια εργασίας, να βγει στα 62 χρόνια στη σύνταξη, αλλά θα έχει χαμηλό ποσοστό αναπλήρωσης, γύρω στο 38% και περικοπή της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ κατά 30%. Ο καθένας επιλέγει τι θα κάνει, πώς σε αυτές τις περιπτώσεις οι περισσότερες συντάξεις κινούνται στα 1.000 ευρώ, μαζί με την επικουρική, ποσό με το οποίο κάποιος δύσκολα μπορεί να ζήσει την οικογένειά του. Γι’ αυτό και συνεχίζουν να δουλεύουν μέχρι τα 65 και 67 έτη, που είναι το ανώτατο ηλιακό όριο για τη συνταξιοδότηση», κατέληξε ο κ. Μούσιος.