Αναμέτρηση …με εξάχρονα παιδιά

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Κλίμα «πολέμου» δημιουργούν στη Νέα Ιωνία όσοι αντιδρούν με τη φοίτηση των μικρών παιδιών, των μικρών προσφυγόπουλων, που ζουν στο γκέτο του Μόζα. Την Τετάρτη θα ανοίξει η πόρτα του σχολείου για να τα υποδεχτεί και τα «τύμπανα του πολέμου» ηχούν στη Νέα Ιωνία από ανθρώπους που καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Είναι άνθρωποι που δηλώνουν αποφασισμένοι να βγάλουν ένα ακραίο πρόσωπο, μπροστά στα παιδιά. Γιατί με παιδιά θα «αναμετρηθούν» και όχι με τους πολίτες και τους εκπαιδευτικούς που θα τα καλωσορίζουν. Τόσο είναι το «μπόι» τους; Τόσο μικρό που θέλουν να δώσουν μια χαμένη μάχη προσωπικής αξιοπρέπειας με εξάχρονα; Αντιμετωπίζουν παιδάκια που δυστυχώς καμία επαφή δεν θα έχουν με τους υπόλοιπους μαθητές ως «λεπρά». Παιδιά που δύο φορές σε εβδομαδιαία βάση, τα επισκέπτεται γιατρός, παιδιά που όλοι ευχόμαστε κανείς να μη ζήσει ποτέ τη δική τους περιπέτεια ζωής. Η τοπική κοινωνία έπρεπε να είναι πρωτοπόρος σε θέματα ανθρωπιάς, όπως η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων. Η μόρφωση του κάθε παιδιού είναι καθήκον της κοινωνίας και κανένα, μα κανένα παιδί δεν εξαιρείται. Η μόρφωση προκύπτει ως υποχρέωση από τη διεθνή νομοθεσία και κανείς δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει για την παρεμποδίσει γιατί η εκπαίδευση μπορεί να σώσει ζωές και είναι ο παράγοντας που μπορεί να αποκαταστήσει την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Μέσα στις σχολικές αίθουσες θα γνωρίσουν την πατρίδα που εγκατέλειψαν και τη νέα πατρίδα που τους υποδέχτηκε. Θα μάθουν να ζωγραφίζουν, να παίζουν μουσική, να μιλούν «γλώσσες» που δεν γνωρίζουν σύνορα. Με την ενέργεια και την ορμή τους, με τη δύναμη που τους έδωσε ο ξεριζωμός, θα δημιουργήσουν τη δική τους μοίρα. Και εμείς πρέπει να τους δώσουμε όλα τα εφόδια. Οι δασκάλες που θα αναλάβουν την εκπαίδευση είναι πρόσωπα που διακρίνονται για τη μεγάλη λεπτότητα και παιδαγωγική ικανότητα να απαλύνουν τις τραυματικές εμπειρίες των προσφυγόπουλων και στα χέρια τους περνά μια μεγάλη ευθύνη. Καλή σχολική χρονιά.