Ανάγκη ή συνήθεια;

Στατιστικά στον Νομό Μαγνησίας έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για σχολικά γεύματα περισσότεροι από μισούς μαθητές Δημοτικών Σχολείων.
Όμως, οι μαθητές που δηλώνουν την επιθυμία γεύματος το έχουν πραγματικά ανάγκη ή το δηλώνουν μόνο και μόνο για να το δηλώσουν, επειδή δεν έχει κανένα κόστος. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με κουπόνια κοινωνικού τουρισμού. Περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες εκδηλώνουν την επιθυμία για δωρεάν διακοπές, αλλά τελικά δεν πηγαίνουν, αν και έχουν κληρωθεί και λάβει το σχετικό voucher. Ο Έλληνας έχει το δωρεάν σύνδρομο, δηλαδή να δηλώνει σε οτιδήποτε είναι δωρεάν χωρίς να το έχει ανάγκη και χωρίς στο τέλος να κάνει χρήση του.
Το να δηλώνουν πολλά παιδιά ενδιαφέρον για σχολικό γεύμα που δεν το έχουν πραγματικά ανάγκη, προκαλεί μια σειρά αλυσιδωτών προβλημάτων. Αρχικά δαπανάται ένα μεγάλο κονδύλι για γεύματα που στην ουσία δεν καταναλώνονται ή καταναλώνονται μερικώς ή πετιούνται. Εάν δηλώναν λιγότερα παιδιά, ίσως να ήταν πλουσιότερο.
Στο μέλλον τα γεύματα να δίδονται μόνο με εισοδηματικά κριτήρια και όχι σε όλους όσοι δηλώνουν.
Αρ. Χ.