Άρθρα

Ανάγκη εθνικής ομοψυχίας

Του Άγγελου Ζαχαρόπουλου*

Θα ήθελα να απευθυνθώ προς όλους τους συμπατριώτες υπό την ιδιότητα του υπερήλικου, ο οποίος έχει ζήσει πολλά. Στα 92 μου χρόνια κουβαλάω μνήμες και βιώματα από συνταρακτικές και τραγικές καταστάσεις: Πόλεμος, κατοχή, αντίσταση, εμφύλιος.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η εμπλοκή της χώρας μας σε μία ένοπλη σύγκρουση με τον άπληστο γείτονα, είναι πολύ πιθανή. Εδώ και πολύ καιρό απειλεί φανερά την εθνική μας κυριαρχία. Παραβιάζει καθημερινά τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο μας, αγνοώντας συνθήκες και διεθνές δίκαιο. Εκείνο δε που θίγει ιδιαίτερα την υπερηφάνεια του Έλληνα, είναι ότι επικαλούμενος τη μεγάλη στρατιωτική του δύναμη, απειλή με χυδαίο τρόπο ως νταής του λιμανιού: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».

Έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις πριν από το 1940, όταν η φασιστική Ιταλία με τον, ανάλογο του Ερντογάν, Μουσολίνι, προκαλούσε ποικιλοτρόπως, με αποκορύφωμα τον ύπουλο και άνανδρο τορπιλισμό του πολεμικού μας πλοίου «Έλλη» στην Τήνο, τον Δεκαπενταύγουστο του 1940. Και ο Μουσολίνι κομπορρημονούσε για τη μεγάλη του στρατιωτική δύναμη και, λεκτικά, προσέβαλλε την υπερηφάνεια του ελληνικού λαού. Έτσι, κατάφερε να θυμώσει τους Έλληνες, να τους κάνει να ξεχάσουν τις μεγάλες τους διαφορές και να τον αντιμετωπίσουν ενωμένοι σαν μια γροθιά. Τον θυμό των Ελλήνων τον πλήρωσε ακριβά ο Μουσολίνι στην Αλβανία.

Το φαινόμενο είναι διαχρονικό στην πορεία του ελληνισμού… Και ο Ξέρξης έλεγε στον καταφυγόντα στην αυλή του Δημάρατο, ότι, με την τεράστια στρατιωτική του δύναμη και το γεγονός ότι οι ελληνικές πόλεις πολεμούσαν συνέχεια μεταξύ τους, η υποταγή της Ελλάδας θα ήταν παιχνιδάκι. Ο Δημάρατος όμως του συνέστησε να είναι προσεκτικός, επειδή οι Έλληνες όταν αντιμετωπίζουν εξωτερικό εχθρό θυμώνουν πολύ, ξεχνούν τις εσωτερικές διενέξεις, ενωμένοι δε («διά το ομόαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον») γίνονται επικίνδυνοι. Τον θυμό των Ελλήνων τον πλήρωσε ακριβά ο Ξέρξης στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές.

Ας ξεχάσουμε λοιπόν, όσο διαρκεί αυτή η απειλή, τις μεταξύ μας πολιτικές διενέξεις και διαφωνίες που διαβάζω και ακούω κάθε μέρα στην τηλεόραση, στον Τύπο και προ παντός, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θα τις βρούμε πάλι όταν ξαναβρεθούμε σε σταθερή ειρηνική περίοδο. Εκείνο που προέχει σήμερα είναι η εξασφάλιση της εθνικής ομοψυχίας. Όταν αυτή πρυτανεύει, οι Έλληνες γίνονται ανίκητοι.

*επίτιμου διευθυντή Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
πρ. γενικός διευθυντής του υπουργείου Γεωργίας
– μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ
(ο τελευταίος επιζών)

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το