Το αποτύπωμα της τοιχογραφίας που έχει μείνει στον μαρμάρινο τοίχο της βιβλιοθήκης του Αδριανού είναι το μόνο που μαρτυρά πως κάποτε εδώ υπήρχε ένα βυζαντινό εκκλησάκι. Ο Άγιος Ασώματος «στα σκαλιά» χτίστηκε το 13 αιώνα και γκρεμίστηκε επί Όθωνα το 1843, προκειμένου να μην μολύνει το αρχαίο μνημείο. Η εθνική αφήγηση του νεοσυσταθέντος ελληνικού κράτους χώραγε μόνο τον χρυσό αιώνα του Περικλή, άντε και τη ρωμαϊκή εποχή.
Μπορεί ο Παπαρρηγόπουλος να αποκατέστησε το Βυζάντιο, τα τελευταία χρόνια όμως βλέπουμε τον ιστορικό μας ορίζοντα να περιορίζεται και πάλι στα στενά όρια του 3ου και 4ου πΧ αιώνα. Οι επιθέσεις που δέχονται αρχαιολόγοι όταν τολμούν να διατυπώσουν επιστημονικές υποθέσεις εργασίας διαφορετικές από τις «επίσημες αλήθειες» και τις εθνικές μας φαντασιώσεις, θυμίζουν εκείνες τις μαύρες εποχές που εξηγούν γιατί η Αθήνα δεν διατήρησε την αρχιτεκτονικά ιστορική πολυφωνία της Ρώμης και της Θεσσαλονίκης.
Το τελευταίο θύμα ήταν η αρχαιολόγος Όλγα Παλαγγιά που υποστήριξε ότι ο τάφος της Αμφίπολης δεν ανήκει στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά χτίστηκε από Έλληνες τον 1ο αιώνα πΧ. Τα μαχαίρια βγήκαν αμέσως, ευτυχώς όχι κυριολεκτικά παρόλο που η κ. Παλαγγιά δέχτηκε ακόμα και απειλές. Το Πρώτο Θέμα δημοσίευσε άρθρο με τίτλο κάνει σπέκουλα υπέρ των Σκοπιανών η Όλγα Παλαγγιά, με αναφορές ακόμα και στον «Σκοπιανό» συνεργάτη της, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι Αμερικανός, ρουμάνικης καταγωγής.
Αναλυτικά στην www.huffingtonpost.gr