Οι αμφιλεγόμενες δημοκρατικές αξίες ενός κομματάρχη “Θ”

Αφορμή για το σημερινό σημείωμα στάθηκε μια ανακοίνωση της Ένωσης Συντακτών εναντίον του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Βογιατζή, ο οποίος παρενέβη σε εκπομπή καναλιού για να χαρακτηρίσει τον δημοσιογράφο Γ. Λαμπράκη ανεπαρκή επειδή είπε την αλήθεια, ότι δηλαδή η συγκέντρωση του κόμματος με ομιλητή το κορυφαίο στέλεχος, τον γραμματέα του, δεν… γέμιζε ταξί.

Το φαινόμενο των επιθέσεων σε δημοσιογράφους κατείχε ένας γραφικός που περιφέρεται στα καφενεία της πόλης και στα κανάλια και που ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να τον αντιγράψει.
Δεν υπάρχει πιο γλοιώδες και βρωμερό, από το να στρέφεται κάποιος εναντίον κάθε φωνής διαφορετικής από εκείνη που θέλει να ακούει. Εναντίον δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης. Εναντίον κάθε διαφορετικής άποψης.
Οι δημοσιογράφοι είναι για τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ η τοπική πέμπτη φάλαγγα και εξυπηρετούν συμφέροντα γιατί γράφουν καθημερινά ότι η φοροεπιδρομή και η σφαγή των χαμηλοσυνταξιούχων και του επιχειρείν δεν συνιστά μεταρρύθμιση.
Μόνο που το εύρος, η ποιότητα και η υγεία μιας δημοκρατίας δεν κρίνονται από την εμπάθεια εκείνων που νομίζουν ότι κατέχουν εξουσία, αλλά από τις φωνές εκείνων, των άλλων, που δεν συμφωνούν μαζί τους.
Αυτές οι φωνές έχουν το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα και την αυτονόητη νομιμοποίηση να ακούγονται όσο πιο δυνατά γίνεται. Ό,τι κι αν λένε. Σε όποιον κι αν αρέσουν ή δεν αρέσουν.
Η αριστερά τύπου Βογιατζή έχει στα θέματα δημοκρατίας παρελθόν αμφιλεγόμενο και αρέσκεται στο να εφευρίσκει εχθρούς, ενώ ο ίδιος συχνά εκπροσωπεί το κόμμα του σε τοπικές τηλεοπτικές εκπομπές αερολογώντας ακατάσχετα για ανύπαρκτα κυβερνητικά επιτεύγματα.
Ως προς την εφεύρεση εχθρών τα πράγματα είναι ταυτοχρόνως αστεία και επικίνδυνα, καθώς με το περιστατικό που συνέβη εις βάρος του Γ. Λαμπράκη εξελίσσεται μια προφανής προσπάθεια εκφοβισμού ή έμμεσου εκβιασμού όσων δημοσιογράφων διατηρούν την ανεξαρτησία τους ή ασκούν κριτική.
Το περιτύλιγμα είναι οι γνωστές και επαναλαμβανόμενες ανοησίες για κάποια «επικοινωνιακή συνωμοσία» που υπονομεύει την κυβέρνηση ή η «διαπλοκή» που το κόμμα θα βγάλει τα άπλυτα στη φόρα και «άλλα κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία».
Τα έχουμε ξανακούσει αυτά τα χιλιοειπωμένα γραφικά.