της Ιωάννας Παπαδημητρίου
Βιάζονται πολλοί συμπολίτες μας να πάρουν θέση υπέρ της Ρωσίας ή υπέρ της Ουκρανίας
Είμαστε με τους λαούς γράφουν της μιας ή της άλλης χώρας .
Δεν είδα όμως κανένα να γράφει για την ανέχεια του Έλληνα
Είναι και με τον ελληνικό λαό που πλήττεται από την ακρίβεια, από τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας ?
Είναι και με τον μικρομεσαίο επαγγελματία που χρωστάει εισφορές?
Είναι και με τις λίγες παραγωγικές μονάδες που θα πληγούν από το εμπάργκο στα ελληνικά προϊόντα?
Είναι και με τους καλλιτέχνες που αναπαράγουν έργα Ρώσων καλλιτεχνών που απαγορεύει το υπουργείο πολιτισμού?
Είναι με την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας τον τουρισμό που θα πληγεί από την δυσαρέσκεια που έχει προκληθει στην Ρωσία ?
Ασφαλώς και πρέπει να είμαστε με τον αδύναμο
Σε καιρούς ειρήνης
Ειδικά σε καιρούς σαν τον τωρινό που οι λαοί βγαίνουν λαβωμένοι από την πανδημία
Μετράμε περισσότερους νεκρούς από την πανδημία παρά από τον πόλεμο .
Μετράμε Έλληνες με τραύματα από την νόσηση με κορωνοιο ανίκανους να βγουν στην αγορά εργασίας
Μετράμε Έλληνες που πάσχουν από άλλες αρρώστιες που αυξάνονται λόγω της υποστελέχωσης των νόμων
Μετράμε μαθητές πληγωμένους ψυχολογικά και εγκλωβισμένους στο διαδίκτυο
Μετράμε νεκρές γυναίκες θύματα των ψυχικά πασχόντων συζύγων τους
Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και για όλα αυτά ?
Η μήπως να μιλήσουμε και για τους στρατευμένους νέους μας?
Με ποιο δικαίωμα ζητάνε από τα παιδιά μας να ανέβουν σε ένα C 130 με προορισμό την Ουκρανία?
Μήπως έχουμε εξασφαλίσει την ασφαλή επιστροφή των Ελλήνων της Ουκρανίας ?
Θυμίζω ότι ο πρέσβης μας στο Κίεβο έκλεισε την ελληνική πρεσβεία και κατά συνέπεια την επικοινωνία με τους Έλληνες εκεί .
Από κανέναν πόλεμο δεν κερδίζει ούτε ο νικητής λαός ούτε ο νικημένος
Πιστεύω λοιπόν πώς η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει τίποτα με την εμπλοκή της στην διαμάχη των υπερδυνάμεων .
Γιατί τόσο η Ρωσία όσο και η Αμερική είναι υπερδυνάμεις
Η Ουκρανία δεν είναι Ελλάδα
Η Ουκρανία είναι μια ένωση κρατιδίων
Αν αυτά τα κρατίδια θέλουν να επιλέξουν πλευρά που είναι για το δικό τους συμφέρον και ζητήσουν βοήθεια να βοηθηθούν στον αγώνα τους
Με ανθρωπιστική βοήθεια
Με κινήματα συμπαράστασης
Όχι με όπλα
Αυτά βέβαια για να γίνουν χρειάζεται ο λαός να είναι σωστά ενημερωμένος και όχι να τον χρησιμοποιούν επενδύοντας στο συναίσθημα του με εικόνες φρίκης άλλων εποχών.
Από το 2014 μας φώναζαν για βοήθεια
Πού ήταν τότε όλοι αυτοί που παίρνουν σήμερα θέση?
Δεν γράφω για να πάρω πολιτική θέση αν και έχω Γι αυτό δεν αναφέρομαι στην Κύπρο στην Γιουγκοσλαβία στην Συρία
Γράψω για να σας ζητήσω να έρθετε στις 3 του Μάρτη να φωνάξουμε για την δημόσια υγεία , για την δημόσια παιδεία, για την ακρίβεια για την αδυναμία να ανταπεξέλθουμε στους δυσβασαχτους φόρους
Αιτήματα που προϋποθέτουν την απεμπλοκή μας από κάθε πόλεμο.
Ιωάννα Παπαδημητρίου
Πρώην πρόεδρος του συλλόγου δικαστικών υπαλλήλων Βόλου
Συμπορευομενη με τους συνταξιούχους του δημοσίου