Προαναγγελία των αλκυονίδων ημερών που έρχονται, ήταν η χθεσινή λιακάδα. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των μετεωρολόγων, η θερμοκρασία σήμερα, αναφορικά με τις μέγιστες τιμές της, θα φθάσει και τους 16 βαθμούς Κελσίου στον Βόλο, ίσως και τους 17 τοπικά, με την ελάχιστη να μην πέφτει κάτω από τους 6. Αύριο Πέμπτη, αν και η θερμοκρασία θα σημειώσει μικρή κάμψη, 3-4 βαθμών, αυτή θα είναι προσωρινή, ενώ δεν θα συνοδεύεται από φαινόμενα (βροχή ή χιόνι στα ορεινά).
Από την Παρασκευή και μέχρι τα μέσα της επόμενης εβδομάδας τουλάχιστον, ο καιρός θα είναι αίθριος και το θερμόμετρο θα δείχνει σταθερά στον Βόλο από 6 μέχρι 16-17 βαθμούς Κελσίου, που είναι θερμοκρασίες αλκυονίδων ημερών. Μάλιστα σύμφωνα και με μία ριψοκίνδυνη μακρόχρονη πρόγνωση, ο καιρός θα είναι καλός μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου τουλάχιστον, που σημαίνει ότι ο χειμώνας μάλλον μας ξέχασε φέτος.
Αλκυονίδες χαρακτηρίζονται οι ημέρες, όταν η μέγιστη θερμοκρασία ξεπερνά τους 15 βαθμούς Κελσίου και η ελάχιστη δεν πέφτει για ένα τετραήμερο τουλάχιστον κάτω από τους 4 βαθμούς, ο καιρός είναι αίθριος και οι άνεμοι ασθενείς. Οι ημέρες στα μέσα του χειμώνα καλούνται «Αλκυονίδες», από το όνομα της Αλκυόνης κόρης του Αίολου που κυβερνούσε τους ανέμους.
Σύμφωνα με τον μύθο, κάποια φορά επειδή η Αλκυόνη έπεσε σε σφάλμα, ο Δίας την τιμώρησε, μεταμορφώνοντάς την σε πουλί, την «Αλκυόνα», και την καταδίκασε να γεννά τα αυγά της τον χειμώνα αντί την άνοιξη. Επειδή όμως άφηνε τα αυγά της στους βράχους, που βρίσκονταν κοντά στη θάλασσα, ή σε όχθες ποταμών και ο χειμωνιάτικος αέρας τα παρέσυρε στα κύματα, παρακάλεσε τον Δία να τη συγχωρέσει. Αυτός τη λυπήθηκε, και διέταξε τότε τον Αίολο να σταματάει για 14 ημέρες περίπου την πνοή των δυνατών ανέμων και να διατηρεί καλοκαιρία κατά το χρονικό αυτό διάστημα.
Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες εξηγούσαν την ύπαρξη αυτών των ημερών του «καλού-αίθριου καιρού» μέσα στον χειμώνα, τις οποίες ο Αριστοτέλης χαρακτήριζε και ως ημέρες «ευδίας». Οι «Αλκυονίδες ημέρες» τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Δεκεμβρίου έως και την 15η Φεβρουαρίου εκάστου έτους, με μεγαλύτερη συχνότητα το διάστημα 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου. Οι ημέρες αυτές έλαβαν το όνομά τους («αλκυόνιαι») από τον μύθο της ελληνικής μυθολογίας τον σχετικό με το θαλάσσιο πτηνό Αλκυόνη, που αποτελεί την αλληγορική σημασία του ομώνυμου αστέρα Αλκυόνη των Πλειάδων, που φέρεται με το όνομα του πτηνού. Ο αστέρας Αλκυόνη κατά την εποχή αυτή μεσουρανεί κατά τις εσπερινές ώρες και επομένως κατά τις ανέφελες νύκτες του Ιανουαρίου είναι ορατός στο σύμπλεγμα των Πλειάδων, ως κορωνίδα της Πούλιας, που σημαίνεται ως προς το ζενίθ, στην ψηλότερη περιοχή του ουράνιου θόλου. Εξ αυτού του απλού φυσικού γεγονότος όλες οι συνεχόμενες ημέρες που είναι ορατός ο αστέρας Αλκυών, ήταν πολύ φυσικό να ονομασθούν Αλκυονίδες. Από καθαρά μετεωρολογική άποψη οι αλκυονίδες ημέρες ως ημέρες καλοκαιρίας εξηγούνται από το γεγονός ότι στο γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται η Ελλάδα μέχρι το γεωγραφικό πλάτος κυρίως της βορειοανατολικής Ευρώπης, κατά την περίοδο του Χειμώνα, παρατηρείται αυτή η βαρομετρική πίεση (εξίσωση πίεσης) με συνέπεια αφενός να μη δημιουργούνται άνεμοι, αφετέρου και ο καιρός να είναι μεν ψυχρός, αλλά και ηλιόλουστος, λόγω της αντικυκλωνικής κατάστασης. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάθε χρόνο υπάρχουν Aλκυονίδες ημέρες. Υπάρχουν και έτη που έλλειψαν τελείως, αλλά και οι ημερομηνίες έναρξης και λήξης και διάρκειας αυτών δεν είναι σταθερές.