Εβδομήντα επτά χρόνια συμπληρώνονται από το Ολοκαύτωμα των Μηλεών, μια μαύρη σελίδα στην τοπική Ιστορία, που έλαβε χώρα τη Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 1943 στο κεφαλοχώρι του Πηλίου.
Με αφορμή την 77η επέτειο του Ολοκαυτώματος, που στοίχισε τότε τον θάνατο δεκάδων κατοίκων από την επιδρομή των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, ο βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Είναι διττή η φύση του ανθρώπου. Ικανός για δημιουργία πολιτισμού και ευγενών, ανώτερων συναισθημάτων και ταυτόχρονα ικανός για απίστευτες πράξεις βίας και αδικαιολόγητης βαρβαρότητας. Στη διάρκεια της Κατοχής δυστυχώς συνέβησαν πολλές φρικαλεότητες και για 77η ήδη φορά καλούμαστε να αποδώσουμε φόρο τιμής σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές όπως αυτή στις Μηλιές. Καλούμαστε να τιμήσουμε όλοι μαζί τη μνήμη των ηρώων Μηλιωτών που βίωσαν ένα από τα χειρότερα πρόσωπα της ανθρώπινης φύσης σε όλο του το μένος και έπεσαν θύματα κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος του τόπου τους.
Με το πρόσχημα των αντιποίνων για την αντιστασιακή δράση των Ελλήνων οι δυνάμεις των Ες-Ες εισέβαλαν στις Μηλιές και προχώρησαν σε εκτελέσεις. 28 Μηλιώτες εκτελέσθηκαν ή κάηκαν εκείνη την ημέρα. Το πρωί της 4ης Οκτωβρίου του 1943 έμελε να χυθεί κι άλλο πολύπαθο ελληνικό αίμα στον κονδυλοφόρο της ιστορίας, για να γραφεί ακόμη μία σελίδα ηρωισμού στο βωμό για το ιδανικό της Ελευθερίας, απέναντι στο σκοτεινό αφήγημα του Ναζισμού που είχε βυθίσει τον κόσμο ολόκληρο στο δρόμο της απώλειας ζωών, ιδεών και ανθρωπισμού.
Στα θύματα του Ολοκαυτώματος, στους ήρωες αυτούς, χρωστούμε πάνω απ’ όλα τη διαβεβαίωση ότι μάθαμε σωστά το δίδαγμα από τη θυσία τους και οφείλουμε ως ελάχιστο φόρο τιμής να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη μνήμη αλλά και τη δικαίωσή τους. Τέτοιες εκδηλώσεις, στη χώρα μας αλλά και σε οποιοδήποτε μέρος της υφηλίου που επλήγη από παρόμοιες κτηνωδίες, οφείλουν να λειτουργούν ως φωτεινοί φάροι επαγρύπνησης, προκειμένου η ανθρωπότητα να μην βιώσει ξανά τη φρίκη του ναζισμού και του φασισμού. Αν θέλουμε πραγματικά να τιμούμε τους ήρωες του παρελθόντος οφείλουμε να τους έχουμε διαρκώς στο νου ως σύμβολα και παράδειγμα στο βηματισμό μας προς το μέλλον.
Τα τελευταία χρόνια άλλωστε, συνεχώς γίνεται λόγος για ρατσιστικές και εθνικιστικές συμπεριφορές μεμονωμένα ή από συλλογικότητες και οργανώσεις ανά την Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας. Συμπεριφορές που απειλούν να μας δηλητηριάσουν και να μας διχάσουν ξανά. Με το νου και στην ιδιαίτερα ρευστή και αναβράζουσα διεθνή πολιτική σκηνή με επεισόδια που ήδη χτυπούν και τη δική μας πόρτα, οι κοινωνίες, τα κράτη, και ο κάθε ένας από εμάς, όλοι οι απλοί πολίτες στο σύνολό μας, δεν έχουμε την πολυτέλεια της λήθης ή της επανάπαυσης. Οφείλουμε να θωρακίζουμε τις κοινωνίες στις αρχές της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης, διασφαλίζοντας στις μελλοντικές γενιές ότι θα πάψουν να προσθέτουν νέες ημέρες μνήμης για τραγωδίες και Ολοκαυτώματα.