Ιδιαίτερης σημασίας η δωρεά του πρότυπου αγροκτήματος του βιομήχανου Κ. Λούλη στο Διμήνι στην Κιβωτό του Κόσμου.
«Νιώθω πάρα πολύ ευτυχής, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να συμβάλλω σε ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό έργο, που αθόρυβα πραγματοποιείται στη χώρα μας. Στο έργο που επιτελεί η Κιβωτός του Κόσμου υπό την καθοδήγηση του πατρός Αντωνίου Παπανικολάου» τονίζει σε συνέντευξή του στη «Θ» ο κ. Λούλης.
Συγκεκριμένα:
– Η είδηση για τη δωρεά του αγροκτήματός σας που βρίσκεται στο Διμήνι, στην Κιβωτό του Κόσμου έγινε επίκεντρο αναφοράς στα Μ.Μ.Ε. και στο διαδίκτυο αποσπώντας πολλά θετικά σχόλια. Πώς νιώθετε με όλα αυτά;
Νιώθω πάρα πολύ ευτυχής, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να συμβάλλω σε ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό έργο, που αθόρυβα πραγματοποιείται στη χώρα μας. Στο έργο που επιτελεί η Κιβωτός του Κόσμου υπό την καθοδήγηση του πατρός Αντωνίου Παπανικολάου. Θεωρώ όμως πως σωστό είναι να εστιάσει κανείς την προσοχή του όχι τόσο στη δωρεά ενός αγροκτήματος, όσο στο έργο που επιτελεί η Κιβωτός αγκαλιάζοντας εκατοντάδες κακοποιημένα ή εγκαταλελειμμένα παιδιά από τους γονείς τους. Συγκεκριμένα ο π. Αντώνιος ανέλαβε την τύχη 550 περίπου παιδιών, τα περισσότερα μάλιστα με εισαγγελική εντολή, σε τρία κέντρα – Αθήνα, Χίο και Πωγωνιανή Ηπείρου.
Ο π. Αντώνιος και οι συνεργάτες του δεν παρέχουν στα ταλαιπωρημένα αυτά παιδιά απλά στέγη και φαγητό, αλλά με πολλή στοργή επουλώνουν τα ψυχικά τους τραύματα, τα διαπαιδαγωγούν με πολλή αγάπη, φροντίζουν τη μόρφωσή τους, την ψυχαγωγία τους και τα προσανατολίζουν στη σωστή κατεύθυνση ώστε να γίνουν ενάρετα και χρήσιμα μέλη της κοινωνίας. Βασικά, όμως, ο π. Αντώνιος ως πνευματικός και υποδειγματικός κληρικός, σφυρηλατεί τον σύνδεσμο των παιδιών με τον Χριστό και τα καθοδηγεί μέσα στις αρχές της Ορθοδόξου πίστεως.Το σημαντικό αυτό έργο του έχει αναγνωριστεί όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό.
Ο κόσμος εκτιμώντας τα αποτελέσματα του έργου της Κιβωτού, την εντιμότητα του π. Αντωνίου, τη χρηστή διαχείριση των δωρεών και γενικά τον λιτό βίο και την πολιτεία του εκλεκτού αυτού κληρικού πλαισίωσε τον αγώνα που δίνει καθημερινά, με συγκινητικές προσφορές και προπαντός εθελοντισμό.
– Για τη δική σας προσφορά όμως δεν αναφέρατε τίποτα.
Τα πράγματα είναι απλά. Εκτιμώντας και εγώ όλα αυτά που σας προανέφερα, αποφάσισα με τη σύζυγό μου να στηρίξουμε αυτή τη σημαντική προσπάθεια της Κιβωτού με τις δυνάμεις που διαθέτουμε. Σημασία δεν έχει τόσο που δώσαμε στην Κιβωτό το σπίτι μας, γιατί στο κάτω της γραφής σπίτια υπάρχουν πολλά. Για εμάς μεγαλύτερη αξία έχουν όλα όσα έχουμε δημιουργήσει με πολλή αγάπη και επιμέλεια δίπλα σε αυτό το σπίτι. Δηλαδή ένα πρότυπο αγρόκτημα – που το θεωρώ έργο ζωής – με την εκκλησία του, με οπωροφόρα δέντρα, ελιές, κλήματα, τράπεζα 185 διαφορετικών σπόρων, ζώα, μουσείο, ελαιοτριβείο, τυροκομείο, οινοποιείο, πετρόμυλο, ζωοτροφόμυλο, φυτώριο, θερμοκήπιο, εκκολαπτήριο. Αυτός ο αγροτικός παράδεισος που με τη βοήθεια του Θεού σχεδίασα και ολοκλήρωσα, πιστεύω πως είναι η μεγαλύτερη προσφορά μου σε αυτά τα παιδιά.
Σε αυτό τον χώρο θα αγαπήσουν τη γη, τη γεωργία, την κτηνοτροφία και όλα τα αγαθά του Θεού, γιατί, δυστυχώς, οι νέοι μας όλο και περισσότερο απομακρύνονται από τη φύση και τα γεννήματά της.
– Να υποθέσουμε με αυτόν τον τρόπο πως έτσι υλοποιήσατε και ένα παλιό σας όραμα, το ίδρυμα που είχε αναλάβει και υποσχεθεί ο μητροπολίτης πως θα κατασκευάσει με χρήματά σας, στη μνήμη της μητέρας σας;
Αυτό το θέμα, ειλικρινά, μου προκαλεί πόνο και θλίψη. Επειδή όμως δεν θεωρώ πρέπον να επισκιάσω το γεγονός αυτού του σημαντικού χριστιανικού έργου σχολιάζοντας θλιβερές αναμνήσεις, δεν θέλω να επεκταθώ σχετικά. Βλέπετε είχα την τύχη, αλλά και την ατυχία, να γνωρίσω πολλούς ιερωμένους στη ζωή μου. Από τον Άγιο Παΐσιο μέχρι τον Ιγνάτιο Γεωργακόπουλο. Θα έρθει άλλη στιγμή να αναφερθώ εκτενώς σε αυτό. Ο Κύριος βλέπει τα έργα, την πορεία και τις ενέργειες όλων και κρίνει δικαίους και αδίκους.
-Όμως δεν είναι εύκολο να αποχωρίζεται κανένας το σπίτι του και μάλιστα με τέτοια υποδομή.
Ευγνωμονώ τον Θεό που ειδικά με τη 2ετή παραμονή μου στο Άγιο Όρος με έκανε να μη δένομαι με υλικά αγαθά, αλλά να εκτιμώ ανθρώπινες αξίες.
Με την ίδια άνεση, που μεταβίβασα πριν 6 χρόνια στον γιο μου Νίκο όλες τις μετοχές μου στον μύλο, χωρίς καμία υποχρέωση απέναντί μου, έτσι έκανα και τώρα για το σπίτι μας στο Διμήνι που όταν το ολοκλήρωσα προ 3ετίας κατάλαβα, βλέποντας μάλιστα σχολεία να το επισκέπτονται, πως το σπίτι αυτό είχε γίνει για έναν άλλο σκοπό, όχι δηλαδή μόνο για μία οικογένεια.
Έτσι λοιπόν, όταν γνωρίσαμε με τη σύζυγό μου τον π. Αντώνιο είδαμε στο πρόσωπό του έναν έντιμο, ανυπόκριτο, σεμνό κληρικό της πράξης και όχι των λόγων και της θεωρίας. Εκτιμήσαμε το τόσο σημαντικό έργο που επιτελεί αθόρυβα χωρίς μάλιστα προγράμματα, ΕΣΠΑ και κρατικές χορηγίες.
Ένα θεάρεστο έργο που στηρίζεται στην αγάπη και στη συνδρομή απλών ανθρώπων απαλύνοντας τον ανθρώπινο πόνο στην παιδική μάλιστα τρυφερή ηλικία.