Ο Σωκράτης και ο Βασίλης Μολοχίδης υπήρξαν πρωταθλητές Ελλάδας στην πάλη, αλλά αναγκάστηκαν να φύγουν από τον Βόλο για τη Γερμανία προκειμένου να βρουν δουλειά. Ωστόσο αυτό δεν τους εμπόδισε να συνεχίσουν και εκεί το αγαπημένο τους άθλημα, όπου εξακολουθούν να διαπρέπουν. Τα δύο αδέλφια μίλησαν στη «ΘτΔ» για την πάλη αλλά και τη ζωή τους σε μια ξένη χώαναδεικνύοντας τα υπέρ και τα κατά της απόφασής τους.
Πολλοί νέοι άνθρωποι αφήνουν την Ελλάδα και πηγαίνουν στο εξωτερικό για μια καλύτερη ζωή. Στη συγκεκριμένη κατηγορία ανήκουν και οι αδελφοί Μολοχίδη, οι οποίοι μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους μετανάστευσαν στη Γερμανία, αφού στη χώρα μας η επαγγελματική αποκατάσταση έχει γίνει πια… δυσεύρετο είδος.
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους, τα δύο παιδιά, αναχώρησαν για τη Γερμανία όπου έχουν συγγενείς προκειμένου να βρουν μια καλύτερη ζωή και τα κατάφεραν περίφημα. Αμφότεροι έχουν μια καλή δουλειά και διάγουν έναν υγιή βίο.
Πέρα από τους αδελφικούς δεσμούς τον Σωκράτη και τον Βασίλη ενώνει ένα ακόμη κοινό, η αγάπη τους για την πάλη. Και οι δύο υπήρξαν πρωταθλητές Ελλάδας στις μικρές ηλικίες όταν ήταν αθλητές στον Παλαιστικό Αθλητικό Όμιλο Βόλου υπό τις οδηγίες δύο άλλων αδελφών, του Δημήτρη και του Στάθη Τζουμπουσλή.
Αν και ξενιτεύτηκαν σε νεαρή ηλικία, οι αδελφοί Μολοχίδη δεν εγκατέλειψαν την πάλη. Γαλουχημένοι με τα ιδανικά και τις αρχές των Βολιωτών προπονητών τους συνεχίζουν να παλεύουν και να διακρίνονται και επί γερμανικού εδάφους.
Σ. Μολοχίδης: Νοσταλγώ την πατρίδα και θέλω να επιστρέψω στον ΠΑΟΒ
Ο Σωκράτης Μολοχίδης γεννήθηκε στον Βόλο στις 9 Μαρτίου 1989 και πήρε την πρώτη γεύση από την πάλη το 2000. Ωστόσο ασχολήθηκε πιο τακτικά από το 2005, όπου δεν άργησε να δείξει το πλούσιο ταλέντο του.
Η πρώτη του μεγάλη διάκριση ήρθε στα 16 του όταν ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα εφήβων στα 96 κιλά. Η συνέχεια ήταν ακόμη καλύτερη με ένα χάλκινο μετάλλιο στο Πανελλήνιο εφήβων, που διεξήχθη στον Βόλο το 2010 μετέχοντας αυτή τη φορά στα 120 κιλά.
Την ίδια στιγμή είχε να επιδείξει και δύο αργυρά μετάλλια σε δύο Πανεπιστημιακά Πρωταθλήματα Ελλάδας επίσης στο 96 κιλά. Ο Σωκράτης Μολοχίδης συνέχισε την πορεία του και στην κατηγορία των ανδρών. Εκεί ο ανταγωνισμός ήταν πολύ πιο έντονος, αλλά κατόρθωνε πάντα να πλασάρεται στην πρώτη πεντάδα.
Το 2013 παίρνει το πτυχίο του από τη σχολή Αρχιτεκτόνων-Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και παίρνει τη μεγάλη απόφαση να ξενιτευτεί. Ο ίδιος αναφέρει σχετικά: «Δεν επιθυμούσα να φύγω από τον Βόλο, γιατί λατρεύω τον ΠΑΟΒ και τους προπονητές μου, αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση. Ήθελα γρήγορα να βρω δουλειά και επειδή έχουμε μια θεία στην Στουτγκάρδη αποφάσισα να φύγω.
Όχι πως στη Γερμανία τα πάντα είναι ρόδινα, αλλά όποιος δουλεύει στο τέλος ανταμείβεται. Επί έξι μήνες έκανα εντατικά μαθήματα της γερμανικής γλώσσας, προσόν που σου ανοίγει πόρτες για διάφορες δουλειές και μετά από έναν χρόνο συνολικά άρχισα να εργάζομαι σε τεχνικό γραφείο, όπου βρίσκομαι μέχρι σήμερα».
Ταυτόχρονα, όμως, δεν εγκατέλειψε το αγαπημένο του άθλημα. «Μόλις σταθεροποιήθηκα στο θέμα εργασίας έψαξα αμέσως το θέμα της πάλης. Το θετικό είναι ότι στη Γερμανία υπάρχει σύλλογος ακόμη και σε κάθε κωμόπολη. Αυτό με βοήθησε να βρω γρήγορα τον πρώτο μου σύλλογο, ενώ τώρα ανήκω στη Σόντορφ.
Είμαι τόσο «κολλημένος» με την πάλη, που ήταν αδύνατον να μην ασχοληθώ κι εδώ που βρίσκομαι. Μπορεί στη Γερμανία να υπάρχουν αρκετές ομάδες, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι ο τρόπος προπόνησης στην Ελλάδα και δη στον Βόλο είναι καλύτερος. Στον Βόλο κάναμε πέντε μέρες προπόνηση, ενώ εδώ μόνο τρεις, ενώ γενικά οι προπονητές στον ΠΑΟΒ έβαζαν περισσότερη δύναμη στην προπόνηση. Έτσι προετοιμάζεται καλύτερα ένας παλαιστής».
Ο Σωκράτης Μολοχίδης έχει καταφέρει να πάρει ένα χάλκινο μετάλλιο σε διασυλλογικούς αγώνες στη Γερμανία, αλλά δεν παύει να αναπολεί τον Βόλο. «Στη Γερμανία η ζωή είναι καλή, αλλά η νοσταλγία για την πατρίδα δεν σταματά. Μέσα στα επόμενα χρόνια επιθυμώ να γυρίσω πίσω, εφόσον έχω τακτοποιήσει το θέμα της δουλειάς και να ασχοληθώ ξανά με τον ΠΑΟΒ, τον οποίο τον θεωρώ «σπίτι» μου, γιατί οι προπονητές στον Βόλο είναι αξιόλογοι στη δουλειά τους και προπαντός άριστοι χαρακτήρες. Επίσης σημαντική προσφορά έχει και ο πρόεδρος του ΠΑΟΒ Λεωνίδας Βαλκανιώτης, προκειμένου ο σύλλογος να λειτουργεί απρόσκοπτα.
Όλοι τους μου λείπουν, είναι κομμάτι του εαυτού μου. Ακόμη και τώρα που βρίσκομαι στη Γερμανία δεν έχουμε σταματήσει την επικοινωνία. Η πάλη δεν έχει ηλικία και θα ήθελα να παλεύω όσο με κρατούν οι δυνάμεις μου».
Β. Μολοχίδης: Η πάλη είναι συνυφασμένη με τη ζωή μου
Ο Βασίλης Μολοχίδης γεννήθηκε στον Βόλο στις 23 Δεκεμβρίου του 1991. Βλέποντας τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερό του αδελφό να πηγαίνει στον Παλαιστικό εξέφρασε κι αυτός την επιθυμία να δοκιμάσει την πάλη και από τότε δεν το μετάνιωσε ποτέ.
Έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο σε ηλικία 15 ετών και «η πάλη αμέσως με κέρδισε. Είναι μαχητικό άθλημα, γυμνάζει όλο σου το σώμα, ενώ χρειάζεται να χρησιμοποιείς πολύ και το μυαλό σου. Η πάλη δεν είναι μόνο δύναμη, αλλά απαιτείται και σωστή τακτική για να κερδίσεις έναν αγώνα» μας λέει ο ίδιος.
Το ταλέντο του δεν άργησε να φανεί. Κατακτά δύο χάλκινα μετάλλια στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα εφήβων και ένα χάλκινο στην αντίστοιχη διοργάνωση των παίδων. Επίσης αναδεικνύεται χρυσός πανελληνιονίκης στο Πανελλήνιο Σχολικό πρωτάθλημα στην κατηγορία των 100 κιλών.
Όπως ο αδελφός του, έτσι και ο Βασίλης σπούδασε στο Πανεπιστήμιο. Έδωσε πανελλήνιες και πέρασε στη Σχολή Βιοϊατρικής Τεχνολογίας στην Αθήνα. Ωστόσο επειδή η εν λόγω σχολή δεν βρισκόταν στον Βόλο, δεν είχε τη δυνατότητα να προπονείται με τον ΠΑΟΒ, πράγμα που του στοίχισε αρκετά.
Αμέσως μετά το πέρας των σπουδών του μπήκε στα χνάρια του Σωκράτη ακολουθώντας τον στη Γερμανία. Εκεί έπιασε δουλειά ως τεχνικός ακτινολογικών μηχανημάτων, αλλά την πάλη δεν την άφησε ποτέ. Διαμένει στην πόλη Μπάκνανγκ, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Στουτγκάρδη, και εγγράφηκε στην ομάδα Κορμπ, με την οποία μετέχει σε περιφερειακούς και διασυλλογικούς αγώνες.
«Λόγω φόρτου εργασίας δυστυχώς δεν έχω τον χρόνο που επιθυμούσα για να ασχοληθώ με την πάλη. Το καλό είναι ότι έχω βρει κι άλλους Έλληνες εδώ που με βοήθησαν να προσαρμοστώ καλύτερα στο νέο περιβάλλον. Με τα πρώτα χρήματα που έβγαλα, πήρα αυτοκίνητο για να μικρύνω τις αποστάσεις και να μπορώ να προπονούμαι και να μετέχω σε αγώνες πιο εύκολα. Η πάλη είναι η μεγάλη μου αγάπη και δεν την εγκαταλείπω.
Μακάρι να μπορούσα να ασχοληθώ περισσότερες ώρες με το άθλημα που λατρεύω. Μάλιστα στο πίσω μέρος του μυαλού μου είναι να δημιουργήσω τμήμα πάλης σ’ έναν ελληνικό σύλλογο που εδρεύει εδώ και ονομάζεται Μέγας Αλέξανδρος.
Η πάλη είναι συνυφασμένη με τη ζωή μου και την ακολουθώ με τα ιδανικά που μας δίδαξαν ο Δημήτρης και ο Στάθης Τζουμπουσλής. Είναι οι προπονητές που θα ήθελε κάθε αθλητής. Είναι αυστηροί, επαγγελματίες, αλλά ταυτόχρονα και άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον παλαιστή Δεν το κάνουν για να βγάλουν λεφτά, αλλά είναι το μεράκι τους. Για μένα αποτελούν πρότυπο και μακάρι κάποια στιγμή να επιστρέψω και να βρεθώ μαζί τους πάλι στο ίδιο γυμναστήριο».
«Συνεχίσαμε την προπόνηση στο σπίτι παρά τον κορωνοϊό»
Την περασμένη άνοιξη η κατάσταση είχε δυσκολέψει σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της εξάπλωσης του κορωνοϊού. Ο Σωκράτης Μολοχίδης μάς περιγράφει την κατάσταση που βίωσε στη Γερμανία:
«Στις πρώτες μέρες εμφάνισης του κορωνοϊού η Γερμανία είχε πάρει μέτρα αυστηρά, παρόμοια με αυτά της Ελλάδας. Αυτό φυσικά είχε και συνέπειες στις αθλητισμό. Όλοι οι σύλλογοι σταμάτησαν τις προπονήσεις, ενώ όλες οι διοργανώσεις και τα πρωταθλήματα αναβλήθηκαν. Οι αθλητές συνέχισαν την προπόνηση ατομικά είτε στο σπίτι είτε σε εξωτερικούς χώρους, πάρκα κτλ.
Εύχομαι όλο αυτό να τελειώσει γρήγορα και να επανέλθουμε υγιείς σε φυσιολογικούς ρυθμούς» επισημαίνει ο Σωκράτης Μολοχίδης για να συμπληρώσει ο αδελφός του, Βασίλης:
«Το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε είναι ότι πρέπει να τηρούμε τα μέτρα για την υγεία μας. Κι εμείς οι αθλητές αναγκαστικά κάναμε προγράμματα γυμναστικής στο σπίτι και αποφύγαμε τις άσκοπες μετακινήσεις το κρίσιμο διάστημα. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο για έναν αθλητή να μην προπονείται στο γυμναστήριο, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Τώρα τα πράγματα έχουν βελτιωθεί αισθητά, αλλά έχουμε ακόμη δρόμο στη «μάχη» με τον κορωνοϊό. Υπομονή για να ξεπεράσουμε γρήγορα αυτόν τον εφιάλτη».
Στ. Τζουμπουσλής: Είναι εξαιρετικοί αθλητές με ήθος
Με τα καλύτερα λόγια μίλησε στη «ΘτΔ» για τον Σωκράτη και τον Βασίλη Μολοχίδη ο Στάθης Τζουμπουσλής, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του, Δημήτρη, προπόνησαν τα δύο παιδιά από πολύ μικρή ηλικία.
«Θυμάμαι είχαν έρθει και οι δύο όταν ήταν μαθητές Γυμνασίου. Από την πρώτη στιγμή ο Δημήτρης κι εγώ διαπιστώσαμε ότι ήταν πολύ δυνατά παιδιά και προσηλωμένα. Άκουγαν αυτά που τους λέγαμε, είχαν πειθαρχία και σεβασμό. Δεν φτάνει μόνο να είσαι καλός αθλητής για να πας μπροστά, χρειάζεται να έχεις και ήθος και αυτά τα δύο παιδιά το διαθέτουν και με το παραπάνω» επισημαίνει ο προπονητής του ΠΑΟΒ και συνεχίζει:
«Δεν είναι τυχαίο πως αν και διακρίθηκαν από μικρή ηλικία σε πανελλήνιο επίπεδο, όχι μόνο δεν αμέλησαν τα μαθήματά τους, αλλά έδωσαν εξετάσεις και πέρασαν στο Πανεπιστήμιο. Ακόμη και τώρα που βρίσκονται στη Γερμανία και μοχθούν για τα προς το ζην, εξακολουθούν να μπαίνουν στο ταπί και να παλεύουν.
Για μένα αυτά τα δύο παιδιά αποτελούν πρότυπο για τους πιο νέους. Αποδεικνύουν πως όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ, όσες αντιξοότητες και υποχρεώσεις υπάρχουν, εσύ πάντα θα βρίσκεις χρόνο να ασχοληθείς με αυτό που λατρεύεις από μικρό παιδί.
Προσωπικά θεωρώ ότι τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για ό,τι έχουν πετύχει και εύχομαι κάποια στιγμή να γυρίσουν στον Βόλο και να αναλάβουν οι ίδιοι τον ΠΑΟΒ. Ο σύλλογος και η βολιώτικη πάλη γενικότερα έχουν ανάγκη από ανθρώπους με μεράκι για το άθλημα και μόνο έτσι θα πάει ακόμη καλύτερα στο μέλλον».
