Αγώνας επιβίωσης για τους παραδοσιακούς πετράδες στο Ανατολικό Πήλιο “Θ”

Στο ναδίρ βρίσκεται η οικοδομική δραστηριότητα στο Ανατολικό Πήλιο, με τις άμεσες συνέπειες να βιώνει και το παραδοσιακό επάγγελμα του πετρά. Ωστόσο οι λιγοστοί επαγγελματίες πετράδες που έχουν απομείνει στην περιοχή καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να επιβιώσουν οικονομικά ρίχνοντας το βάρος και στις επισκευές των σπιτιών.
Στη δεκαετία του 2000-2009 κάθε χρόνο ανεγείρονταν στην περιοχή μεταξύ Ξουριχτίου και Αη-Γιάννη 50 οικοδομές και τα τελευταία πέντε χρόνια είναι ελάχιστες.
Η «Θ» συνάντησε στο Μούρεσι τον κ. Παναγιώτη Κρινάκη που είναι από τους λίγους στο Ανατολικό Πήλιο που συνεχίζουν το επάγγελμα του παραδοσιακού πετρά όντας κατασκευαστής στεγών, λιθοδομών.
Από την ηλικία των δεκατεσσάρων ετών μπήκε για πρώτη φορά στον χώρο του επαγγέλματος, ενώ μόλις ενηλικιώθηκε έγινε ελεύθερος επαγγελματίας.
Πλέον δραστηριοποιείται στον χώρο εδώ και 28 χρόνια.
Και τον συναντήσαμε επί τον έργον, με το συνεργείο του, τοποθετούσε τις πέτρες σε ένα από τα ελάχιστα σπίτια που ανεγείρονται στην περιοχή.
Ερωτηθείς αν υπάρχει οικοδομική δραστηριότητα στην περιοχή, απάντησε πως αυτή τη στιγμή η οικοδομική δραστηριότητα είναι πολύ πεσμένη λόγω της οικονομικής κρίσης. Για παράδειγμα στο Μούρεσι κατασκευάζονται δυο-τρία σπίτια, τα οποία, όμως, προχωρούν με πολύ αργούς ρυθμούς και σε βάθος αρκετών χρόνων. Περισσότερο η δουλειά πλέον δεν είναι στην κατασκευή σπιτιών, αλλά στη συντήρηση, την επιδιόρθωση των σπιτιών. Εκεί όλο και κάτι κινείται. Ωστόσο σε καθαρά κατασκευαστικό κομμάτι η ιστορία έχει τελειώσει. Αλλά και στις επισκευές γίνονται μόνο τα αναγκαία.
Για να επιβιώσουν οι λιγοστοί πετράδες, αναγκάζονται να κάνουν και άλλες δουλειές, όπως τεχνίτες, αγρότες, ενώ δραστηριοποιούνται και σε άλλες δράσεις. Πώς αλλιώς να επιβιώσουν οι κάτοικοι; Υπάρχουν οικογένειες που πρέπει να ζήσουν.

Δύσκολη δουλειά

Ο κ. Κρινάκης τόνισε πως «το επάγγελμα του πετρά είναι δύσκολο. Αν δεν σου αρέσει, δεν θα μπορέσεις να την κάνεις καλά. Είναι ένα επάγγελμα που επηρεάζεται ιδιαίτερα από τις καιρικές συνθήκες, όπως τον παγετό, την πολλή ζέστη. Είσαι εκτεθειμένος».
Και πρόσθεσε πως «ασχολούμαστε εκτός από την πέτρα, αλλά και τη λιθοδομή. Η προμήθεια της πέτρας γίνεται από το Καλαμάκι, τη Συκή, όπου γίνονται εξορύξεις από λατομεία, ενώ ένα μικρό λατομείο υπάρχει και στο Ξουρίχτι. Άλλα υλικά είναι για τα δάπεδα, άλλα για τις στέγες, για τα σκαλοπάτια, τις κουπαστές.
Ο ίδιος πρόσθεσε πως η κρίση ανέκοψε όποια δυναμική υπήρχε μέχρι και το 2010. Η κρίση ξεκίνησε πολύ εντατικά μετά το 2012. Μέχρι και το 2009 τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά. Στην ευρύτερη περιοχή από Ξουρίχτι μέχρι και τον Αη-Γιάννη κατασκευάζονταν κάθε χρόνο μέχρι και 50 σπίτια και διάφορες άλλες οικοδομές. Αυτό ίσχυε για τουλάχιστον μια δεκαετία. Η δεκαετία 2000-2009 σημειώθηκε από μια πολύ μεγάλη οικοδομική έξαρση.
Ο κ. Κρινάκης σημείωσε πως «οι επαγγελματίες πετράδες είναι λίγοι στο Ανατολικό Πήλιο. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι που το κάνουν περισσότερο ερασιτεχνικά. Σιγά-σιγά συνταξιοδοτούνται και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Οι νέοι 20-30 ετών δεν δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μπουν στο επάγγελμα, γιατί η δουλειά είναι δύσκολη και βλέπουμε κυρίως τους αλλοδαπούς να εισχωρούν στη δουλειά αυτή».