Υγεία

Άγχος: Μάστιγα της εποχής ακόμα και στα παιδιά…

agxos-paidia

Το άγχος των εξετάσεων και ιδιαίτερα το άγχος των παιδιών που δίνουν Πανελλήνιες εξετάσεις είναι τεράστιο. Πολλά παιδιά καταβάλλονται από το έντονο αυτό συναίσθημα έχοντας πολλές φορές ως αποτέλεσμα κρίσεις πανικού, κακή διάθεση, απαισιοδοξία.

Κάποιες φορές το άγχος αυτό των παιδιών φτάνει σε σημείο να μην μπορούν να αποδώσουν στις εξετάσεις ή ακόμα και να μην μπορέσουν να τις τελειώσουν και να αναγκάζονται στο να μπαίνουν δεύτερη φορά στη διαδικασία, μέσω των Επαναληπτικών εξετάσεων.
Τα φαινόμενα υπερβολικού άγχους δεν πρέπει να αγνοούνται ούτε να περιθωριοποιούνται από γονείς και καθηγητές. Όλα τα παιδιά δεν είναι το ίδιο και ποτέ δεν ξέρουμε πως το κάθε άτομο βιώνει το πρόβλημα. Τέτοιου είδους προβλήματα δεν είναι ανίκητα όταν τα συνειδητοποιούμε, τα αναλύουμε και τα αντιμετωπίζουμε ως μία πραγματικότητα χωρίς ταμπού, αδιαφορία και επιπολαιότητα.
Κάθε παιδί χρειάζεται ανθρώπους που να το στηρίζουν. Η οικογένεια με κάθε τρόπο πρέπει να στέκεται δίπλα σε αυτά δείχνοντάς τους ίση αντιμετώπιση, κατανόηση και αληθινή αγάπη. Οι προσδοκίες των γονιών πρέπει να παραμερίζονται και η πίεση για επιτυχία δεν έχει καμία θέση πλέον. Η επιτυχία στις εξετάσεις δεν έχει καμία σχέση με την επιτυχία στην ζωή και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την ψυχική μας ισορροπία, γαλήνη και αυτοεκτίμηση. Το σχολείο δεν πρέπει να είναι μηχανή παραγωγής επιστημόνων αλλά πηγή παιδείας και πολιτισμού, πηγή ελεύθερων πολιτών με κριτική σκέψη και ανοιχτούς ορίζοντες.
Πέρα από την στήριξη των γονέων ο μαθητής έχει ανάγκη από την κατανόηση των καθηγητών του. Ο καθηγητής δεν είναι ένας ΄΄ξερός΄΄ πομπός γνώσεων. Πρέπει σε κάθε περίπτωση ο καθηγητής-παιδαγωγός να στέκεται δίπλα στα παιδιά, να μιλάει μαζί τους να αφουγκράζεται τις επιθυμίες και τα ΄΄θέλω΄΄ τους. Η διαχείριση παιδιών με ιδιαίτερο άγχος δεν είναι μία εύκολη υπόθεση και δεν μπορεί ένας καθηγητής να ΄΄τσουβαλοποιεί΄΄ ένα τμήμα ετερόκλητων προσωπικοτήτων. Στο πλαίσιο της ομαδο-συνεργατικότητας ενός τμήματος ο καθηγητής πρέπει να λαμβάνει υπόψη του και κάποιες αρχές εξατομίκευσης.
Εκτός από τον ρόλο του καθηγητή μέσα και έξω από την τάξη στο πλαίσιο του σχολείου, ο καθηγητής πρέπει να διατηρεί αλλά και να προωθεί την σχέση με τους γονείς του παιδιού. Η συνεργασία καθηγητή-γονέα είναι δόκιμο να είναι στενή, συχνή και ειλικρινής. Το άγχος πρέπει να καταπολεμείται από όλες τις πλευρές και όσο το δυνατόν πιο άμεσα ώστε να μην γίνεται μία χρόνια και επιβαρυμένη κατάσταση.
Τέλος, όταν οι γονείς και οι καθηγητές δεν δύνανται να αντιμετωπίσουν την αγχώδη κατάσταση ενός παιδιού, είτε επειδή είναι ιδιαίτερα έντονη είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο, δεν πρέπει να θεωρείται ταμπού η εμπλοκή και βοήθεια κάποιου ειδικού (π.χ. ψυχολόγος). Η βοήθεια ειδικών είναι απαραίτητη αρκετές φορές και σίγουρα πιο ασφαλής από τους πειραματισμούς. Σε κάθε περιοχή υπάρχουν διάφοροι ειδικοί επιστήμονες που ασχολούνται με παρόμοια θέματα και οι γονείς όπως και οι καθηγητές πρέπει να είναι ενημερωμένοι ως προς αυτό ώστε να καθοδηγήσουν τους νεαρούς μαθητές.

Υγ ( προς μαθητές): Ό,τι και να γίνει στις εξετάσεις που έρχονται να ξέρετε ότι η ζωή δεν τελειώνει εδώ αλλά τώρα αρχίζει. Η επιλογή είναι δική σας όπως και η ζωή. Ζήστε όσο πιο όμορφα μπορείτε κάθε στιγμή. Καλή Επιτυχία!

Γράφει ο Γεώργιος Μέρκατα, Φιλόλογος, ΜSc Συστηματικής Φιλοσοφίας Α.Π.Θ.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το