Άρθρα

«Αγαπώ το μάθημα στο σχολείο»

Της Χαριτίνης Μαλισσόβα

Πρωί Δευτέρας 11 Ιανουαρίου του νέου κι ελπιδοφόρου, όπως θέλουμε να πιστεύουμε, 2021.
Επιστροφή στα θρανία μετά από δυο μήνες για τους μαθητές του δημοτικού σχολείου.
Ώρα 8.05 το πρωί. Η βροχή πέφτει ασταμάτητα και οι γονείς αφήνουν γρήγορα γρήγορα τα παιδιά στην είσοδο του σχολείου.
Οι μαθητές συγκεντρώνονται στις τάξεις τους και κουβεντιάζουν μεταξύ τους.
Στις 8.15 το πρώτο κουδούνι για το 2021 χτυπά και το μάθημα ξεκινά.
Μόλις ολοκληρώθηκαν οι ανταλλαγές ευχών κι αφού απαντήθηκαν οι πάγιες ερωτήσεις «πώς περάσατε τις γιορτές», «τι δώρο σας έφερε ο Άγιος Βασίλης» και «ποιος κέρδισε το φλουρί της βασιλόπιτας» η συζήτηση οδηγήθηκε από τους μαθητές της Α’ τάξης στο αν τους άρεσε το μάθημα από το σπίτι ,μέσω υπολογιστή.
Για να μην παρασύρουν, μάλιστα, οι αυθόρμητοι τους υπόλοιπους τους ζήτησα να διατυπώσουν γραπτά τους λόγους για τους οποίους προτιμούν τη μια ή την άλλη επιλογή. Ομόφωνα απάντησαν ότι είναι πιο ωραία στο σχολείο επειδή βλέπουν από κοντά τους φίλους τους και παίζουν στα διαλείμματα αλλά κι επειδή καταλαβαίνουν πολύ περισσότερο το μάθημα.
Δεν υπάρχει πιο αυθόρμητη ηλικία από αυτή των 6-7 ετών .Η αλήθεια δεν κρύβεται ούτε κάτω από τις μάσκες ,αφού αμέσως μετά, δια βοής, τα 19 από τα 21 παιδιά της τάξης απάντησαν πως τους αρέσει περισσότερο το μάθημα στο σχολείο.
Κάποια παιδιά δήλωσαν πως κατά την τηλεκπαίδευση τους άγχωνε η παρουσία των γονέων τους δίπλα τους (σε αντίθεση με όσα επέλεξαν το μάθημα από το σπίτι, που δήλωσαν ότι οι γονείς τους ήταν υποστηρικτικοί απέναντί τους).
Κάποια, μάλιστα, δεν έκρυψαν την αγωνία τους μήπως και κλείσουν πάλι τα σχολεία.
Τα παράθυρα σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος παρέμεναν στην ανάκλιση ή εντελώς ανοιχτά, ενώ ο σύλλογος διδασκόντων αποφάσισε να αφήσει περισσότερες ώρες αναμμένα τα καλοριφέρ κι έτσι η θερμοκρασία στην τάξη ήταν σε κανονικά επίπεδα.

Ο βροχερός καιρός δεν πτόησε τα παιδιά να χαρούν το διάλειμμα, αφού το μεγάλο υπόστεγο του σχολείου σε συνδυασμό με την υψηλή θερμοκρασία της περασμένης Δευτέρας επέτρεψαν στα παιδιά να απολαύσουν υπό βροχή, αλλά προστατευμένα, το φαγητό τους και να παίξουν όσο μπορούσαν.
Οι επόμενες μέρες ήταν ηλιόλουστες κι έτσι μπόρεσαν στα διαλείμματα να τρέξουν και να κινηθούν πιο ελεύθερα, με τη χαρά να ζωγραφίζεται στα πρόσωπά τους και να καταγράφεται στα λόγια τους.
Όσο κι αν οι δυο τελευταίες εργάσιμες μέρες της εβδομάδας η θερμοκρασία κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, τα παιδιά χάρηκαν την επιστροφή τους στο σχολείο.
Σκουφάκια, γαντάκια, κασκόλ και χοντρά μπουφάν επιστρατεύτηκαν προστατεύοντάς τα από το κρύο.
Η κανονικότητα της σχολικής ζωής έδειξε να αρέσει στη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών.
Είναι γνωστό ότι πολλά σχολεία, δυστυχώς, δεν έχουν ανακλινόμενα παράθυρα, μεγάλο προαύλιο, υπόστεγο ή μεγάλες αίθουσες για να μπορέσουν να εφαρμοστούν όσο πιο σωστά γίνεται τα μέτρα προστασίας.
Είναι γνωστό, επίσης, ότι, όσο κι αν τηρούμε τα μέτρα, τα 24 άτομα σε έναν χώρο είναι υπεραρκετά για να καταργήσουν κάθε καλή προσπάθεια μαθητών και εκπαιδευτικών, αφού η απόσταση των δύο μέτρων (που είναι μείζων παράγοντας για την προστασία από τον ιό) είναι αδύνατον να τηρηθεί ακόμα και στα 35 τετραγωνικά που εκτείνονται οι μεγάλες αίθουσες.
Ακόμα κι αν ο covid-19 αναχαιτιστεί, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι ιώσεις και η κάθε είδους γρίπη αποδεκατίζουν τις σχολικές τάξεις κάθε χρόνο από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι και το Πάσχα.

Παρασκευή μεσημέρι, τελευταία ώρα μαθήματος και ζητώ από τα παιδιά να μου πουν πώς τους φάνηκε η πρώτη εβδομάδα στο σχολείο κι αν άλλαξαν γνώμη.
Πανηγυρικά απαντούν πως τους άρεσε πολύ και πως επιτέλους είδαν τους φίλους τους κι ευχαριστήθηκαν παρέα και παιχνίδι.
-«Για το μάθημα; Τι να γράψω στον πίνακα»; ρώτησα.
-«Αγαπώ το μάθημα στο σχολείο», μου είπαν με μια φωνή.
Όσο κι αν νιώθουμε ότι ο ιός είναι εδώ και μας απειλεί, όσο κι αν οι πιθανότητες να νοσήσουμε, καθώς ανεμβολίαστοι στελεχώνουμε αδιαμαρτύρητα τα σχολεία, δεν μπόρεσα να κρύψω και τη δική μου χαρά (και συγκίνηση).
Έγραψα με μεγάλα γράμματα στον πίνακα: Αγαπώ το μάθημα στο σχολείο.
Τα παιδιά πλησίασαν κοντά και, σηκώνοντας τα χέρια με προέτρεψαν:
-Κυρία, κλείστε το σε μια μεγάλη καρδιά.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το